Deze pagina is proefgelezen
MEMENTO HOMO ...
« MEMENTO HOMO, » houdt in uw
geheugen diep geschreven:
die leeft nu nog, eer 't lange lijdt,
zult sterven, en niet leven.
geheugen diep geschreven:
die leeft nu nog, eer 't lange lijdt,
zult sterven, en niet leven.
Van stof zoo zijt ge, o mensch, gemaakt;
van stof, daar, vóór uw' voeten,
de wind meê speelt; en weèr in stof
verkeeren zult gij moeten.
van stof, daar, vóór uw' voeten,
de wind meê speelt; en weèr in stof
verkeeren zult gij moeten.
o Mensch, gij die zoo hooge vliegt,
zoo leege zult gij dalen;
en, weèr gij wilt of niet en wilt,
eens Adams schuld betalen.
zoo leege zult gij dalen;
en, weèr gij wilt of niet en wilt,
eens Adams schuld betalen.
Wanneer zal de onverbidlijkheid
daar zijn, van 't moeten stuipen;
van 't moeten in den schoot, weêrom,
van 's aardrijks molde kruipen?
daar zijn, van 't moeten stuipen;
van 't moeten in den schoot, weêrom,
van 's aardrijks molde kruipen?
Wanneer? 't En weet geen een wanneer,
noch hoe, noch waar: « Gij lieden
die leeft, » zegt God, «zult sterven eens:
het moet en 't zal geschieden, »
noch hoe, noch waar: « Gij lieden
die leeft, » zegt God, «zult sterven eens:
het moet en 't zal geschieden, »