48
een slingerende beweging te maken; zoo snel, dat men er geen oog op kan houden; zoo plotseling en heftig, dat het muisje de schrik om het hart slaat en het van angst wegspringt.
In de derde week moet ge goed opletten en telkens nakijken, want dan beginnen de vlugste zich te ontpoppen. Het goud begint te verbleeken, de ringen van het achterlijf wijken uit elkaar, bij het gezicht schijnen roode en witte kleuren door, daar blijkt dus de rug van de vlinder geborgen zijn.
Het stokje met de pop, die deze toebereidselen het duidelijkst vertoont, hangt ge nu in de opening vaneen klein fleschje, een mosterdfleschje b.v., en stulpt er uw groote rupsenflesch overheen. Als ge gelukkig zijt, kunt ge de ontpopping gadeslaan; het geheele proces duurt soms slechts vijf minuten soms ook wel een half uur. Eerst springt de poppenhuid op den rug open en slingert daarbij in stuipachtige trekkingen heen en weer, maar niet zoo snel als vroeger bij aanraking; uit de spleet komt de kop van de vlinder te voorschijn, nat en dof; dan werkt hij een paar pooten uit dit droge vlies, klemt die met de buigzame voet, die uit 5 leedjes bestaat en, waaraan zich een klein klauwtje bevindt, aan het bovenste van de pop of het stokje vast en werkt, daarop steunend, met groote moeite het lichaam uit het omhulsel.
