Pagina:Herman Gorter-De wereldrevolutie (1918).djvu/89

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

81

meenschap betaalde prijzen, scheidt zich af van de Arbeiders.

Door den nood hokken de sociale hervormingen, in 't bijzonder de verdeeling van den grond en de overgang van den landbouw in communistisch bedrijf. Een deel der boeren, de Sociaal-Revolutionairen, scheidt zich van de Bolschewiks af en tracht Rusland weer in den oorlog met Duitschland te brengen en zoo de Revolutie, het voorbeeld voor de wereld te doen mislukken. Engeland, Frankrijk, Japan en de Vereenigde Staten dringen Rusland binnen, trachten andere stukken aan Rusland te ontnemen (Siberië en de noordelijke kust), en de tegenrevolutie in Rusland te doen zegevieren. Aan alle kanten steekt de tegenrevolutie het hoofd op. Zij, die alleen met vreemde hulp overwinnen kan.

Door alle helsche machten der wereld besprongen, door alle machten der oude wereld in binnen- en buitenland, houdt de kern der Socialistische Gemeenschap der Menschheid stand, en tracht te groeien en zich te ontwikkelen, tracht ten minste te leven, voor het Wereldproletariaat het lichtende Voorbeeld te blijven, en wacht slechts op de Europeesche Revolutie.

Maar, zooals gezegd, de Wereldrevolutie laat nog op zich wachten, en de Russische Revolutie is in barren nood.

De Europeesche, de Wereldrevolutie komt, maar zij komt later, door de andere verhoudingen en krachten dan in Rusland.


Wij willen nu ten slotte nog op het verschil in deze verhoudingen en voorwaarden der West-Europeesche en der Wereldrevolutie met de Russische wijzen, opdat het West-Europeesche Proletariaat inzie, waardoor de Wereld-Revolutie eerst later dan de Russische komen kan en waarin zij van de Russische afwijkt.


Het eerste groote onderscheid tusschen de Russische Revolutie en de West-Europeesche, is dit. De Russische Revolutionairen konden de Revolutie alleen maken met de hulp der arme boeren. Deze waren revolutionair. Zonder de hulp der boeren zouden de arbeiders haar niet hebben kunnen maken. Ook niet met den grootsten moed.

En buitendien is er in Rusland een zeer groote hoeveelheid groot-grondeigendom, van den Staat, van het vorstenhuis, van den adel, de grootgrondbezitters, en de kloosters. De Russische arme boeren wilden dien grond, de revolutio-