Deze pagina is proefgelezen
den geest in ademlooze stilte en uiterste spanning toonen.
Het spreekt vanzelf dat in deze werken het begrip van beelden-zonder-meer in het gedrang komt. Belangrijk daarom
is het tweede (dubbel) nummer, waarin de laatste werken van Picasso, Severini, Lipchitz, Juan Gris een naderkomen tot een algemeen stijlstreven toonen: een mathematisch tot bepaaldheid stellen van vlak en kleur zonder de mentaliteit daaraan op te offeren. In dit zelfde nummer werden een tiental cubistische verzen van André Salmon, Jean Cocteau, Jacob, Dermée, Biaise Cendrars e. a. gepubliceerd. Een daarvan: Shrapnells van Biaise Cendrars, laat ik hier volgen:
Shrapnells.
I | Dans le brouillard la fusillade crépite et la voix du canon vient jusqu’à nous Le bison d’Amérique n’est pas plus terrible Ni plus beau Affût Pareil au cyqne du Caméroune. |
II | Je t’ai rogné les ailes ô mon front explosible, et tu ne veux pas du képi Sur la route nationale 400 mille pieds battent des étincelles au cliquetis des gamelles Je pense Je passe Cynique et bête Puant bélier. |
III | Tous mes hommes sont couchés sous les acacias que les obus saccagent Oh ciel bleu de la Marne Femme Avec le sourire d’un aéroplane.... Ou nous oublie. |
Octobre 1914 |
Leiden Juni 1919
165