Vereering van den Eerbiedw. Pater Donders
Pater Donders’ Kroniek.
Op den geboortegrond te Tilburg. — Onder den titel Heikant’s Paaschhulde aan „’t Heilig Peerke” lazen wij in Tilburg’s „Roomsch Leven” van 24 April ll. het volgende verslag:
De jaarlijksche hulde der parochie van den Heikant aan den Tilburgschen Heilige, den Eerbiedwaardigen Petrus Donders, op den 2den Paaschdag, dreigde Maandag ll.. 18 April, een mislukking te worden. Men was met de processie reeds in de Pater-Dondersstraat, toen een hagelbui losbrak. Het was geen kleinigheid toen door te zetten. Sommigen gingen dan ook schuilen. De meesten echter, wijl het slechts een bui was en de hemel onder reeds meer opklaarde, vervolgden hun weg. Als zij bij de Pater Donders Kapel kwamen, was het weer opgeklaard, straalde de zon, was men blij ter eere van Pater Donders een offertje te hebben gebracht.
Bij de Kapel werd eerst gezongen het bekende lied: „O mocht ik priester wezen”. Dan nam Pater Van Grinsven C.ss.R. uit Den Bosch het woord en naar aanleiding van het woord der H. Schrift: De plaats, waar gij staat, is een heilige grond (Ex. 3. 5), woord dat allereerst van God, de heiligheid zelve, geldt, schetste hij ons, hoe ook de plaatsen, waar Heiligen geboren zijn, geleefd hebben en gestorven zijn, daardoor een zekere wijding ontvangen hebben, hoe hun gedachtenis daar voortleeft, hoe zij daar bij voorkeur aangeroepen worden, daar bij voorkeur hunne gunsten uitdeelen.
Wij zien het ook in onzen Tilburgschen Heilige, den Eerbiedwaardigen Petrus Donders. Wij denken hier op de allereerste plaats aan Tilburg, aan den Heikant, doch vervolgens ook aan St. Michiels-Gestel, aan Schijndel, aan Haaren, aan Warmond en in ’t Missieland Suriname, aan Paramaribo en Batavia, waarover nog pas sprake was in „Het Petrus Donders Tijdschrift” en in „Roomsch Leven”. Op al die plaatsen leeft het „heilig Peerke” voort, prijkt zijn beeltenis, komt men Hem vereeren, verhaalt men van allerei gebedsverhooringen.
Het besluit was: Laten wij dan op deze bevoorrechte geboorteplek des Eerbiedwaardigen, inderdaad een „heilige” plaats, trouw den Eerbiedwaardigen Petrus Donders blijven vereeren en Hem blijven aanroepen voor al onze geestelijke en tijdelijke belangen.
Na dit kort en vurig opwekkend woord werd gemeenschappelijk voor alle intenties gebeden, om zegen naar ziel en lichaam, naar het geestelijke en tijdelijke. Dan werd nog door allen gezongen het lied van Pater Donders’ Marialiefde: „Lieflijk als de korenbloem”.
Alles tezamen een mooie, treffende plechtigheid, wel bedreigd, doch nog goed geslaagd, ter eere van ’t heilig Peerke!
Waar een „Heilige” woonde.
Een onafgebroken overlevering wijst in het Bossche Groot-Seminarie van Haaren (N.B.) de kamer aan, waar de Eerbiedwaardige Petrus Donders indertijd als theologant gewoond heeft en waar hij in gebed en studie zich heeft voorbereid tot zijn heilig priester- en missionarisleven.
In zijn „Nieuwe Levensbeschrijving” van den Eerbiedw. Petrus Donders schrijft daarover Pater J. Kronenburg C.ss.R. op bl. 335:
„Op het Groot-Seminarie te Haaren, waar de Eerbiedwaardige aan het uiteinde van een gang op de tweede verdieping de kamer,
202
