Het H. Misoffer reden van vertrouwen.
De Roermondsche kunstschilder Albin Wïndhausen heeft den Eerbiedwaardigen Petrus Donders als „Apostel der Indianen” voorgesteld, terwijl hij in een hunner bosschen, op een geïmproviseerd altaar, omgeven door die kinderen der natuur, voor hunne bekeering het H. Misoffer opdraagt.
„Met geen woorden te beschrijven”, zoo verklaarde de Dienaar Gods zelf, „wat hij op dat plechtig oogenblik gevoelde, toen hij daar in die onmetelijke wildernis, voor de eerste maal sedert deszelfs instelling, dit goddelijk Offer opdroeg, in tegenwoordigheid van menschen, wier onsterfelijke zielen door dat goddelijk bloed waren vrijgekocht, en die niet eens hun Schepper en Verlosser kenden.” (Zie J. Kronenburg: Nieuwe Levensbeschrijving bl. 240).
Zocht de Eerbiedwaardige Petrus Donders zijn kracht in het H. Misoffer voor de bekeering der Indianen, dat (menschelijkerwijze gesproken) zoo moeilijk, ja schier onmogelijk werk, laten wij dan tegenwoordig — naar het voorbeeld en volgens de aansporing van den Paus voor den bid- en boetedag van 24 Nov. ll. — daarop ook vertrouwen om voor de wereld den waren vrede zoo spoedig mogelijk te verkrijgen, ook (menschelijkerwijze gesproken) een moeilijk, ja schier onmogelijk werk.
Laten wij, zoo het gevoegelijk kan geschieden, iederen dag voor den vrede het H. Misoffer bijwonen en verder ons in den geest vereenigen met alle H.H. Misoffers, welke dag en nacht op eenige plaats ter wereld worden opgedragen.
De priester betuigt dan telkens aan het altaar, dat hij de H. Mis opdraagt „pro nostra et totius mundi salute”, d.i. „voor ons heil en voor het heil van geheel de wereld”.
Wij als mede-offeraars willen ons dan met die intentie van den „middelaar tusschen God en de menschen” vereenigen en vragen, wat nu voor ons en voor geheel de wereld zoo voornaam is: den waren vrede.
Wie zou deze vredesactie niet willen steunen?
Wie zou op het H. Misoffer niet al zijn vertrouwen stellen?
Herhalen we dan deze bede der Liturgie ontleend aan Psalm 121, een bede om vrede en welvaart voor Jerusalem, hier toegepast op de Kerk:
Fiat pax in virtute tua.
Vrede zij in uwe veste.
Et abundantia in turribus tuis.
En overvloed in uwe torens.
