van de beroovinge der vryheyt, gelijck men noch tegenwoordigh ſiet. De keetens en yſere boeyen, geven te kennen de harde boeyen, die altijd het ongeluckigh leven der ſlaven drucken.
Servitu. Dienſtbaerheyt, Slavernye.
EEn onthulde, bloot gebeende magere Vrouwe, gebonden met ketens en yſere boeyen aen handen en voeten.
Onthult wort de Slavernye gemaelt, want alſoo haere gedachten beſigh zijn om ſich te ontloſſen van de gewichtige ongemacken van ketens en banden, ſoo achtſe niet op haere vercierſels. Zy vertoont oock dat de ſlaefſche gedachten zijn dienſtbaer, veracht en aerdſch.
Zy is bloots beens, om datſe niet heeft waer door zy haere hope verlicht, en haere aenvallen verbetert, noch haere lelijckheden bedeckt.
Carestia. Diere tijd.
_p_092_Carestia.jpg)
EEn magere en ſlecht gekleede Vrouwe, hebbende in d’eene hand een dorre Willigen tack, en in d’ander een puymſteen, en ter ſyden een magere koe.
De diere tijt wort mager geſchildert, om te vertoonen de werckinge van ’t gebreck van de dingen, die tottet Menſchlijcke leven noodigh zijn, want het geld plagh veel overvloediger in voorſpoedige tijden uytgegeven te worden, en in dorre tijden veel minder: ’t welck alles gebracht wort in de heerſchappye van weynige, ſulx dat de arme mager en qualijck voorſien blyven, door de diere tijd, ſoo van brood als van geld.
De Puymſteen en de plante van den Willigen boom zijn onvruchtbaer, en de onvruchtbaerheyt is de voornaemſte oorſaecke van de diere tijd: Doch zy komt oock dickwijls voort, door de onverſadelijcke gierigheyt van eenige koopluyden, diewelcke (bedriegende de Natuere) plaghten het arme volckjen te benauwen met haere bedriegerie.
De magere Koe dieder ter ſyden ſtaet, is een teycken van diere tijd, en deſe beteyckniſſe vertoont Ioſephus uyt de heylige boecken, wanneer hy den droom van Pharao verklaert.
Morte. De Dood.
CAmillus van Ferrara een verſtandig Schilder, maelde den Dood af met het gebeente, zijnde daer de Muſculen of ſpieren en de ſenuwen, al te ſaemen waeren door geſneden, hebbende een koſtlijcke mantel om ’t lijf van goude broccade: Om dat hy den Rijcken en Machtigen van haere Rijckdom, en den ellendigen en armen van haer lijden en ſmerte verloſt. Op ’t hoofd maeckte hy dieſelve een ſeer net Momaensicht van ſchoone gedaente en verwe, om dat de Dood ſich aen yder Menſch niet alleens vertoont, maer om dat hy ſich met duyſenderley gedaenten ſtaedigh veranderde, ſoo verachtſe d’eene, en d’ander iſſe aengenaem, d’eene verlanghter nae en d’ander loopter voor wegh, en zy is het eynde van een duyſtere gevangenis aen de aerdige gemoederen, en aen anderen iſſe een moeylijckheyt, jae men kan ſeggen, datſe ſoo veel Masken behoort te hebben, alſſer ſinnen van Menſchen zijn.
En om dat ons in ’t Burgerlijcke leven, de
