zijn, wel weeten te ſiften, konnende haer eygen, hoe groot die oock zijn, niet bemercken. ’t Welck Æſopus te kennen geeft, als wanneer hy den Menſche met twee ſacken afſchildert, d’eene voor den borſt, d’ander op den rugge, in de voorſte wierp hy eens anders gebreeken, maer op den rugge zijn eygen. Om dat wy, door eygen Liefde, onſe feylen, ſoo niet konnen ſien, als wel eens anders.
De Pauw is een beeld van eygen Liefde, om dat het een Vogel is, die in haeren gemaelden en opgepronkten ſteert, ſeer groot behagen ſchept, want als zy die ſluyt en opent, ſoo draeyt zy ſich rontomme en beſiet dieſelve hovaerdelijck. Waer uyt dit ſpreeckwoord is gekomen, Hy pronckt ſich als een Pauwe. ’t Welck men tegen eene plagh te ſeggen, die te ſeer op ſich ſelve is verlieft, en die ſich rontom ſtreelt en pronckt, behagen hebbende in zijn perſoon, jae in al wat hy doet of ſeyt.
Tentatione d'Amore. Bekoringe of beproevinge der Liefde.
Een ſchoon Maeghdeken armelijck gekleet, ’t welck ſeer twijfelachtigh ſtaet om eenige goude ketens, eedele geſteenten of goude penningen, die voor haer leggen van der aerde op te nemen. Zy ſal in der nacht geſchildert worden, daer een oude, lelijcke Roffelſter ſal achter ſtaen.
Totte kracht en bekoringe der Liefde, daer toe helpt ſeer veele de gewichtigheyt van de dingen die der belooft worden, maer noch prickelt de noodwendicheyt daer meeſt toe, die de Menſch in ſich ſelve gevoelt, van ’t geene hem wort voorgedragen.
Hierom wort dit Maeghdeken arm en beroyt gekleet, hebbende nochtans gelegentheyd om ſich in die plaets te verrijcken, daer zy al ſtillekens ſchijnt toe te neygen, en het gemoed door de overredingen te buygen, die welcke niet naelaeten of de ooren of het hert te prickelen, ſiende dat het ſelve of door de begeerlijckheyt, die uyt haer ſelf niet ophout, of door de geyle praet van een perſoon, die in de boosheyt gewent is, geſtadigh wort aengeport, en dies te meer, ſoo ’t gemoed verwijft is, loopt het van ſich ſelve totte opſtoockinge van de Natuyre, en alſoo wort het gemoed, voornaemlijck, door de ſwackheyt beſtiert, die ſich dan gewilligh laet oproyen: als mede door de Ionckheyd en Maegdoom, die welcke, door de kleyne eervaerentheyd onvoorſichtigh zijnde, lichtlijck wort verleyt en bedrogen.
De oude magere Vrouwe, die achter haer ſtaet, is een beeldeniſſe van een perſoon waer in de ondeughd haer ploy heeft genomen, en die de Ieughd totte ſchandelijcke minne overredet. De ommegangh van deſe moetmen vlieden en wel toeſien datter ſoodanige dingen, in zijn huys, niet geſchieden; weſende dit ſelve dickwijls de ondergangh van veele huysgeſinnen. Waer van de Griexſche Poeet Naumachus waerſchouwt, datmen de buyten Liefde ſal weghjaegen, en van andere verſtaen watſe in ’t ſchild voert, maer voor al ſal hy de oude kollen en Roffelaerſters ten huyſe uytdrijven, om dat zy veele huysgeſinnen hebben verdorven en te gronde geholpen.
Amor Domato. Liefde die getemt is.
_p_297_Amor_Domato.jpg)
EEn ſittende Cupido, die onder zijne voeten een boge, pijlkoocker en een uytgebluſchte
