Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/411

 

389

Oorſprong der Liefde. Origine d’Amore.

en van ſchaemte vergingh, vreeſende in ’t geſichte van den Koningh weder te keeren, door de laſterlijcke dreygementen die hy dede aen de eerbaere Iuffer, die hem in zijne Liefde niet wilde behagen; ſulx dat de onvoorſichtige Araſpades niet denckende, om de kracht van ’t geſichte, hebbende den voet op den eerſten trap geſet, door ’t geſichte aengedreven zijnde, ſocht door een ondraeghlijcke begeerte, oock voorder tot de daed te komen, waer toe hem de genegentheyt der Liefde overredede. O! wat is het ſien een aengenaem dingh voor die geene die gedreven worden door de luſten? even als de Schockebacken verlangen om haere handen te ſlaen, nae ’t geene zy voor haer ſien? Waer van men ſich moet wachten als van een vier. Megabizus, Veldoverſte van Darius, ſant ſeven Perſianen, die neffens hem de voornaemſte in’t leger waeren, als Geſanten, aen Aminta den Koningh van Macedonien: diewelcke heerlijck ontfangen zijnde, hielden aen, om, nae de maeltijd, de ſchoone dochteren van Macedonien te ſien, diewelcke niet ſoo haeſt gekomen waeren, of de Perſianen wierden door haere Liefde ontſteecken, en baeden Aminta, hy wilde dieſelve tegens haer over ſetten, ’t welck de Koningh, gelijck Herodotus ſeght, wel beviel: Maer ſoo haeſt waeren zy niet aengeſeten, of zy begoſten, ſonder eenige zeedicheyt de handen by hare borſten te ſteecken: ’t welck de Koningh ſeer onbeſchaemt dachte, en zijnen ſoon Alexander niet weyniger: diewelcke door ſeeckere aerdigheyt den Vaeder deede vertrecken, die vertrocken zijnde, ſeyde hy tot den Perſianen: Nae dien ghy geſeten zijt, in een Koninghlijck bancket, en de uyre naedert om te gaen ruſten, ſoo wil ick u oock bereyden een vermaecklijck bedde in ’t geſelſchap van deſe Iufferen, op dat ghy uwen Koningh mooght vertellen, hoe wel ghy onthaelt en gefeſteert zijt van den Koningh van Macedonien, daerom laet eerſt toe, dat deſe Iuffren haer in haere ſeraglie of vertreck mogen waſſchen en oppotſen. Alexander doet daer nae ongebaerde Iongelingen in Vroulijck cieraet opproncken, met Ponjaerts onder haere kleederen, die totte kamers, daer de Perſianen waeren, intreedende, meenden zy, dat dit deſe Iuffers waeren, die oock terſtont van haer oneerbaerlijck wierden omarmt. Maer deſe ellendige, wierden in deſe hittigheyt te ſaemen doorſteken. Een ellende, alleene door ’t ſien van de oogen veroorſaeckt, een oorſprongh van ontallijcke quaeden, ſtifters van den val en van droeve ongelucken, waer uyt oock ’t begin van het bederf en de gemeene ellendigheyt van ’t Menſchlijcke geſlachte is geſproten: Want de Vrouwe ſagh dat de vrucht goed was om te eeten en ſchoon in de oogen. Om welcke oorſake God daer nae van boven neer, plaſſen en revieren ſtortede, om de Werreld te verſuypen, en dat door de dertelheyt van ’t oogh, ſiende de kinderen Gods dat de kinderen der Menſchen ſchoon waeren. Sampſon die overſtercke hoofdman, van wien wierde hy overwonnen? door het ſien van de ſchoonheyt, eerſt van de Philiſtinne te Thimnat, van de welcke hy totten Vader ſeyde, zy heeft mijne oogen welgevallen, en daer na van Delila de Hoere, in wiens ſchoot de hoofdhayren van zijne ſterckheyt wierden afgeſneden, en de oogen, die als dienaers waeren van zijne Liefde, uytgeſteken, als oorſaecken van zijne blindheyt en dood. De Koningh die ſoo oprecht was, en een Man nae Gods herte, hoe is hy een onrechtveerdigh overſpeelder en doodſlaeger geworden? alleen door het onvoorſichtigh ſien, uyt zijn paleys, nae de ſchoonheyt van BathSeba, want hy ſagh haer baeden, en de Vrouwe vvas ſeer ſchoon. Soo dat het oogh David dede overtreden, hoe rechtvaerdich, en Sampſon oock hoe ſterck hy was. Wat konnen wy dan anders ſeggen, dan dat het geſichte van de Menſchlijcke ſchoonheyt, de Gerechtigheyt verbreeckt en de ſterckheydt nederwerpt. En wie sal ’t weſen, die ſich ſal konnen verſeeckeren, van dat hy niet ſoude ſtruykelen, in ’t aenſchouwen van een ſchoon voorwerp? Noyt ſagh Auguſtus, Cleopatra met een goed oogh aen, die nae de dood van haeren M. Antonius, gelijck Suidas verhaelt, gedachte ’t herte van Auguſtus, door haere ſchoonheyt, tot haer te trecken: Maer hy haetede haer dies te meer in zijn herte, en belaſte aen Proculejus, dat hy haer ſoude wegh voeren, en levendigh bewaeren, om haer in triumphe om te voeren. Het welck de Koninginne Cleopatra, die met haere ſchoonheyt ſoo veele Vorſten en dappere Krijgs-Overſten verwonnen hadde, gehoort hebbende, ſoo wanhoopte zy van dat zy

C c c 3 Au-