Naar inhoud springen

Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/52

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
30
30
Looſe Bedriegerye.Inganno.

gelijckt, en de reſt van ’t lichaem is als een ſlange, met veele vlacken en verwen, zijnde haere ſteert gekrult als een ſcorpioen die zy uyt de vloet Cocito, de helle of het vuyle waeter gekregen heeft, alſoo afgeſchildert zijnde, wortſe Gerion geheeten. Door ’t deftigh aenſicht wordt verſtaen dat de bedriegers meerendeels met een uytwendigh aengenaem weſen, lieflijcke woorden, zedige kleedinge, ſtatige gangh en andere behaeghlijcke dingen, den menſchen verleyden, gaende altijt ſwanger van loosheyt en andere ſmette van ſchelmerye, bedeckt met doodlijcke en venijnige ſteken. En worden daerom geſeyt Gerion te gelijcken, om dat hy regeerende ontrent het eyland Baleari, met een lieflijck geſicht, met vriendlijcke woorden en alle vriendſchap, voor een gebruyck hadde de vrienden en voorbygangers, onder ſchijn van deſe beleeftheyt, wanneer zy ſliepen, om hals te brengen, gelijck ſulx de oude en nieuwe ſchrijvers verhaelen, inſonderheyt Bocatius. Arioſto ſchildertſe aldus af:

Bedrogh die ſchijnt een ſoete maeght,
Die deftigh braeve cierſels draeght.
Van oogen ſchoon, van zeden fier,
Van tael beleeft en goedertier:
Iae ſchijnt een Engel Gabriël,
Maer onder ſchuylt een morſigh vel,
Dat zy deckt met haer lange kleet,
En heeft een vinnigh mes gereet.

Inganno. Looſe Bedriegerye.

EEn man in ’t goud gekleet, en van ’t midden af nae de beenen toe, ſoo eyndigen ſijne beyde beenen in ſteerten van ſlangen, ter ſyden heeft hy een Panther-dier, met het hoofd tuſſchen de beenen.
Bedriegen, is een ſchandige ſaecke die yemant onder een geveynſde ſchijn doet, en daerom heeft hy eens menſchen aengeſicht, zijnde met goud gekleet, maer het eynde is van ſlange ſteerten: vertoonende de bedrieger in ’t eerſte goedaerdigheyt en beleeftheyt in’t geſichte, om de eenvoudige te locken, en dieſelve in de vuyligheyt van ſijne eygen laegen in te wickelen, gelijck het Panther, ’t welck ſijn hoofd verbergende, en den rugge vertoonende, door de ſchoonheyt van ſijn bonte vel verſcheyden dieren aenlockt, die het daer nae met groote kracht aenvalt en verſcheurt.

Inganno. Bedrogh.

EEn vrouwe met een mom-aenſicht van een ſchoone dochter, die rijcklijck geciert is, doch onder de mom ontdeckt zy een deel van haer aengeſicht, dat een heſlijcke, oude, grijſe, miſmaeckte kol gelijckt. In d’eene hand houtſe een vat met waeter, en in d’ander houtſe een vat met vier. Haer kleed is vol momaenſichten geſchildert, van alle fatsoenen, om dat de menſche, ’t zy door de gewoonte of natuere, ſijn loosheyt en bedrogh dobbel laet blijcken.

Inganno. Bedrogh, Valſcheyt.

EEn man bedeckt met een geyte-vel, doch alſoo, datmen nauwlijx het aengeſicht ſien kan, houdende in ſijn hand een viſchnett met eenige visjens Sargi geheeten, op de maniere als de vorellen. Waer van Alciatus aldus ſchrijft:

Maer denckt eens om dees looſe guyt,
De viſſcher draeght een geyten huyt:
Het visjen dat het geytjen mint,
Dat wort door dit bedrogh verblint:
Ghy Hoeren bruyckt oock deſe list,
Als ghy de ſlechte Pollen viſcht.

Over