214
maakten, waaraan wij nu uw gezelschap te danken hebben. Zaterdag-morgen, even na middernacht, werdt gij voor het eerst wakker en Zondag-middag voor de tweede maal toen gij al uw vermogens weer teruggekregen hadt."
—"Dus hebt gij nog Zondagen en preeken, " zeide ik.
"Wij bezaten profeten die voorspelden dat lang voor dezen de wereld ze zou afgeschaft hebben. Ik ben zeer nieuwsgierig hoe uwe kerkelijke inrichtingen samengaan met uwe andere stelsels. Ik denk dat gij een soort van nationale kerk met nationale geestelijken hebt."
Dr. Leete lachte en Mevrouw Leete en Edith schenen veel plezier te hebben.
—"Wel, Mijnheer West," zeide Edith, "wat moet u ons voor rare menschen houden. In uw tijd hadt u reeds afgedaan met nationale kerkelijke instellingen, en dacht u dat wij daartoe weer teruggekeerd waren?"
—"Maar hoe kunnen particuliere kerken en geestelijken bestaanbaar zijn met algemeen eigendom van alle gebouwen en den arbeid in openbaren dienst die van iedereen gevergd wordt?"
—"De godsdienstoefeningen van de menschen zijn natuurlijk in een eeuw veel veranderd," antwoordde Dr. Leete; "maar al waren zij dat niet, dan zouden zij toch heel goed op haar plaats zijn in onze maatschappij. De natie voorziet iedereen of iedere vereeniging van personen, van gebouwen als de huur betaald wordt en zij blijven eigenaren zoolang dit geschiedt. Wat den predikanten betreft: als een zeker aantal menschen iemand wenschen te hebben voor een bepaald doel, kunnen zij hem altijd krijgen, natuurlijk met de toestemming van den betrokkene, precies zooals wij de dagblad-redacteuren krijgen, door de natie schadeloos te stellen voor het verlies van
