Naar inhoud springen

Pagina:In Het Jaar 2000 (Bellamy1890).djvu/98

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

90

voudig op den knop te drukken, die den telefoondraad verbindt met de concertzaal, waar het vandaan komt. De programma's zijn zoo opgemaakt, dat de stukken, die op eenig uur tegelijkertijd worden gespeeld in de verschillende zalen, een goede verscheidenheid opleveren, niet alleen van vokaal en instrumentaal, maar ook in soorten van instrumenten, en bovendien van vroolijke en ernstige fragmenten, zoodat ieders smaak en stemming kan worden gediend."

—"Het schijnt mij toe, juffrouw Leete," zeide ik, "dat, als wij een schikking konden bedacht hebben om iedereen muziek in huis te verschaffen, volmaakt in hare soort en zooveel men wilde, voor elke stemming des gemoeds en precies wanneer men begeerde, wij zouden gedacht hebben de grens van het menschelijk geluk te bereiken en niet langer naar andere verbeteringen hebben verlangd."

—"Ik weet wel, dat ik mij nooit kon verbeelden, hoe de menschen, die vroeger van muziek hielden," antwoordde Edith, "het konden uithouden met de ouderwetsche manier om muziek te maken. Muziek, die de moeite waard was, moet geheel buiten het bereik van de groote menigte gebleven zijn en alleen toegankelijk voor de uitverkoornen, en dan nog kort, met groote moeite en kosten, door iemand anders gekozen en verbonden met allerlei ongewenschte omstandigheden. Uwe concerten, bijvoorbeeld, en uwe operaas! Het moet geweest zijn om razend, te worden, ter wille van een of twee stukken, die u bevielen, te moeten luisteren urenlang naar dingen, die u niet konden schelen. Aan een diner kan iemand ten minste overslaan wat hem niet bevalt! Wie zou ooit eten als hij alles moest eten wat