Pagina:In de sneeuw.djvu/198

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

196

mogelijken afval kon dan bijtijds worden onderdrukt. En hij zocht den toorn, dien hij tegenover de jonge dame gevoelde, te bezweren, door te bedenken, wie ze was, hoe veel er met haar en haar naam verloren ging, en hoe prettig en goed alles zou worden, indien zij maar eerst haar trotschen nek had gebogen.

Maar dit moest geschieden! — Hij hoopte maar, dat hij niet genoodzaakt zou worden, al te strenge middelen te moeten aanwenden.

Gabriëlle werd door een pijnlijk gevoel overmeesterd, toen zij haar verloofde zóo hoorde spreken. Het werd haar hoe langer hoe duidelijker, dat hij niet dezelfde was, hier en ginds. Wat hen vroeger, trots alle verschil van meening, had verbonden, was verdwenen; hij stond nu véel verder van haar dan voorheen, en een smartelijk gevoel zeide haar: dat Johannes tot de tegenpartij overliep.

Maar haar flink karakter verbood haar, eene poging aan te wenden om hem tot zich te trekken, door hem een weinig te gemoet te komen; zij verhinderde hem integendeel, met het bouwen van de brug voort te gaan, en sprak op mismoedigen toon: