DE ZILVERBONTE HAAN.
GALLUS DOMESTICUS.
Onder onze Tamme Hoenders zijn verschillende rassen, wier hoofdkleuren wit en zwart zijn. Bij onderscheidene vormen van Hoenders zijn beide kleuren op dezelfde wijze verdeeld, zoodat men bij vele zeer uiteenloopende rassen dezelfde witte en zwarte kleurteekening terugvindt.
Geheel witte voorwerpen worden echter meerendeels onder de Cochinchina's, Brahma's, Dorkings, Serailhoenders, Bantams en Krielen gevonden. Witte Spaansche Hoenders zijn weder zeldzamer, en geheel witte Pellen zeer schaarsch. Onregelmatig wit en zwart geteekende komen onder alle rassen voor, en deze zijn dan bijna altijd zoogenaamd „valsch" of rasloos. Regelmatig wit en zwart gekleurd zijn de Zilverbonte, de Poolsche Hoenders, de Houdans en de Uilebaarden. Onder de witte met zwarte vlekjes en streepjes merken wij de Zilverbonten, de Zilverlakens en de Zilverpellen op.
De Zilverbonten zijn in ons land niet zeer algemeen, en de voorwerpen, die wij onder dezen naam aantreffen, voldoen gewoonlijk niet aan het vereischte echtheidskenmerk. De echte Zilverbonte Hoenders zijn waarlijk prachtige vogels; de Haan zoowel als de Kippen hebben inderdaad schoonheidswaarde. Als de Haan echt is, moeten zijne kleuren de volgende verdeeling hebben: het achterhoofd en het bovengedeelte van den nek zilverwit, met zwarte, elstvormige vlekjes langs de schacht der onderste vederen; hoe minder gele gloed er over den nek ligt, en hoe glanziger wit de veêren zijn, des te fraaijer is de vogel voor den hoenderliefhebber. Voorts moeten borst en buikveêren wit zijn, met zwarte, nagenoeg ronde vlekken aan de punt, welke vlekken, naarmate de vederen grooter worden, in omvang toenemen. Achter de pooten tot onder den staart wordt het zwart de hoofdkleur, en de witte basis der veder minder zigtbaar. Op den rug breedere,
