oude grijsaart aan niemand, dan aan zeer goede bekenden, wilde leenen, 't was op perkament geſchreven, omtrent quarto formaat, en behelsde eenige godvruchtige gebeden, vertaald door eenen Jan Goessen; Priester te Oerten, en voorts een verhaal van het geen Pieter Goessen, geboren in 1215, te Delft in 1252 zelf gezien had, in het hollandsch geſchreven; F. van Lelijveld merkt aan[1], dat dit ſtuk een der oudſte bekende Nederduitſche geſchriften is, en het wenſchelijk was, dat iemand gelegenheid had, om in of bij het dorp Lommel deswegens onderrichting te bekomen; doch reeds voor meer dan twintig jaaren opzetlijk navorſching deswegens te Lommel gedaan zijnde, heeft men niets daarvan kunnen ontdekken; het is jammer, indien een zoo oud ſtuk verloren is geraakt, mooglijk houdt men het nog ergens verborgen, welligt ook niet in het dorp Lommel, wijl het verhaal zegt bij het dorp Lommel, waarmede misſchien een kleiner naburig dorp bedoeld is.
- ↑ In zijn aanteekeningen op B. Huydecopers proeve van Taal en Dichtkunde, 1ſte deel, bl. 13.
