Pagina:La Rochefoucauld - Œuvres, Hachette, t1, 1868.djvu/293

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

  • 312. Dat geliefden het nooit moe worden bij elkaar te zijn komt doordat ze altijd over zichzelf praten.
  • 313. Hoe komt het toch dat ons geheugen voldoende in staat is de kleinste details te onthouden van wat ons overkwam, maar niet om te onthouden hoe vaak we die al verteld hebben aan dezelfde persoon?
  • 314. Het extreme genoegen dat we erin scheppen over onszelf te praten moet ons doen vrezen dat dit matig gedeeld wordt door onze toehoorders.
  • 315. Wat ons gewoonlijk belet onze vrienden diep