Wat was 'er de volkeren dan nog over! dan wel, dat allen onderdaen, zonder eenig, onderscheyd van rang of weerdigheyd, trillen moeste ende beven, op het vooruytzigt van onverdiende en nogtans eerroovende straffen; straffen, die, hoe zeer zy ook des menschen, agtbaerheyd bezwalken konden, evenwel overgelaeten waeren, aen het willekeurig rechts-gebied, van een waenschepsel dat den naem van Intendentie droeg. Onder dit jok wirden alle wetten ontzeneeuwt, de aloude, even eens gelyk de nieuwe, waeren kragteloos, om dat hunne uytwerking, zoo wel als de zegel hunner bekragting, aen het volmachtig bewind van eenen Mensch alleen gelevert waeren. Den Intendent en zyne onderhoirige trokken immers noodzaekelyk eene lyn met den aengestelden Raedsman van het Gouvernement, en dezen hong volstrektelyk af van den wil des Presidents, die den Minister was. Wat nu het tweede Diplome of Open-brief, waer van wy hier voren gesproken hebben, betreft: deze was onder den gewaendel tytel van opregting van nieuwe Regterschappen van Justitie in de Nederlanden; niet min strydig dan de vorige, tegen het Huld-verbond; zie de Blyde Inkomste Artikelen 5. 40, en 59.
Pagina:Manifest. Het volk van Brabant (1789).pdf/20
Uiterlijk
Deze pagina is proefgelezen
re, als ook van de Impositien en Rechten der Provincien, Steden ende Administratien voor de eerste Instantie zyn van de kennisse van den Intendent en zyne medehelpers al was het ook dat er zou vallen confiscatie, lyf-straffe of geld- boete".