ce de la Démocratie Socialiste te Genève, die Jules Favre aanhaalt, annuleerde.
In zijn gehele rondschrijven, dat gedeeltelijk voorgeeft, ook tegen het keizerrijk te zijn gericht, herhaalt Jules Favre tegen de Internationale slechts de politie-sprookjes der staatsprokureurs van het keizerrijk, die zelfs voor de gerechtshoven van datzelfde keizerrijk, in hun ellendig niets wegsmolten.
Het is bekend, dat de Generale Raad der Internationale in zijn beide Adressen (van Juli en September 1870) over de toenmalige oorlog de Pruisische veroveringsplannen tegen Frankrijk aanklaagde. Later richtte zich de heer Reitlinger, Jules Favre's particuliere sekretaris, natuurlijk tevergeefs, tot enige leden van de Generale Raad, opdat de Generale Raad een tegen Bismarck gerichte massa-demonstratie ten gunste van de regering der nationale verdediging zou organiseren; in het bijzonder werd verzocht, daarbij met geen woord over de republiek te spreken. Er werden voorbereidselen op touw gezet voor een massa-demonstratie ter gelegenheid van de verwachte aankomst van Jules Favre in Londen, — zeker met het beste doel — tegen de wil van de Generale Raad, die in zijn Adres van de 9de September de Parijse arbeiders nadrukkelijk en van te voren tegen Jules Favre en zijn kollega's had gewaarschuwd.
Wat zou Jules Favre zeggen, als enerzijds de Generale Raad der Internationale een rondschrijven over Jules Favre aan alle Europese kabinetten uitzond, om hun bijzondere aandacht te vestigen op de dokumenten, door wijlen den heer Millière te Parijs gepubliceerd?
Ik ben, mijnheer, uw dienstwillige
Arbeiders-Associatie.
256 High Holborn. W.C., Londen. — Londen, 12 Juni 1871.
* * *
In een artikel over de „Internationale Associatie en haar doeleinden” citeert de Londense „Spectator”, als vroom aanklager, tussen andere dergelijke kunstgrepen, en nog vollediger dan Jules Favre het deed, het bovenstaande stuk der „Alliance” als het werk der Internationale en nog wel elf dagen na het verschijnen van bovenstaande weerlegging in de „Times”. Dit kan ons niet verwonderen. Reeds Frederik de Grote placht te zeggen, dat van alle Jezuïten de protestanse de ergste zijn.
