’t Is myn plicht u dit te zeggen.
Maar uw plicht is te zorgen dat ge uw eigen neiging tot scheefzien niet vergeet.
19. Wanneer ik heden iets beweer dat me morgen anders toeschynt, zal ik u dat zeggen vóór overmorgen. Ja, ik zal ’n teekening die me onjuist voorkomt, uitwisschen met meer spoed dan ik maakte in ’t teekenen.
20. Het kost me niet de minste moeite een dwaling te erkennen. Jazelfs, vaak doe ik ’t gaarne. Maar dat is waarachtig hoogmoed.
21. Wie veel gedwaald heeft, kan ’t best den weg weten. [1] Ik zeg niet dat veel dwalen noodig is om den weg te weten. Noch dat ieder die veel gedwaald heeft, den weg weet.
- ↑ Lees: heeft by overigens gelyke gegevens het meeste kans den weg te weten.
22. «Ge spreekt veel over uzelf» zeggen velen over wie niet gesproken wordt, noch door henzelf, noch door anderen «gy spreekt veel over uzelf. . .dit is tegen den toon van goed gezelschap.»
— Zoek beter gezelschap dan ’t myne.
23. «Ge spreekt veel over uzelf. Dit is tegen den toon. . .
— ’k Weet al. Maar ’t is niet tegen den toon der wysbegeerte. By ’t cogito ergo sum wordt «ikzelf» tweemaal gebruikt in drie woorden.
Ik bedoel hiermee geenszins, dat fameuze uitgangspunt — ja wèl ’n punt, zie 125 — zoo mooi te vinden. Het wyzen daarop kan echter dienen tot voldoend antwoord op de nuchtere aanmerking waarmee dit Idee begint, en dat is voor ditmaal genoeg.
24. «Ge spreekt veel over uzelf. . .
— Ik dank u, voor zoover uw verwyt me een bewys is dat ik veel heb omgegaan met myzelf.
25. «Ge spreekt veel over uzelf. . .
— Ja. Woudt ge dat ik sprak over H. . .over uw kat. . .over uw hond. . .over uw ezel?
Wilt ge dàt? Welnu, wees tevreden. Ik deed het dikwyls, maar ge wist het niet, omdat ge telkens u verwart met uws buur-
