Pagina:Nieuwe Tijdinghen 1620 Den eygen sin, ende meyninghe vande oorlogen in Europa.djvu/19

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

19.

en kunnen werden.
Dit is de eyghen reden waerom zy soo noode sien paeys tusschen Vranckrijc en Spangien, hierom veruloecken de Hollanders dese Houwelijcken, hierom soeckense alle middelen om dat Enghelandt den paeys breecke, ende t’Houwelijck verstoote.
De Bohemers seluer en betrouwen haer vrijdom niet aen haer Aucteuren ende Roer-uincken (want wat vrijdom kan het zijn van dertich Regierders Tyrannen met schattinghen wtghemergelt, met lasten beswaert, ende met Soldaten verdruckt te werden?) noch en stellent al in haer handen niet zijnde veel meer van ghelijcke aucthoriteyt, ende t’beneerstighen vande principale offitien, also dat die van den langhen tabbaert den Krijgh-raet wetten voorstellen ende gouuerneren.
Anders weten de Bohemers wel dat haren oppersten Heer-man sulckx een behoorde te wesen, die een yeder betrouwen moet, ende de andere onder bedwanck houde.
Nu ter tijt nochtans zijnse tot sulcken blintheydt, ende verworpentheyt ghecomen, dat de haer ghenadighe ende wettighe Vorsten niet en wilden betrouwen, moeten ghehoorsaem wesen een bastaert van Mansuelt, tweemael eerloos, meyn-eedich voor Godt ende de menschen, die ooc de zijne niet en soeckt te sparen, ouersulckx versoeckt vremdelinghen ende quaet-willighen wanhoopende van haer eyghen Wel-uaren, iae sulcke die hy voorseecker meynt immermeer tot een gheruste besittinghe des Croone van Bohemen en sullen kunnen gheraecken.
Sulcken spel te spelen hebben zy gheleert van de Hollanders, die den Graeff Mauritius met gheen ander maght dan hem ghegheuen was langhen tijt in eere hebben ghehouden, soo nochtans dat Barneuelt machtigher als hy teghens hem soude stellen als eenen Fabius tegens Scipio Hanno teghens Hannibal. Maer als zy saghen hem met het goet van zijn af-ghestoruen Broeder soo vermeerdert hebbense hem beginnen te haeten, ende souden hem naer t’oudt ghebruyck wt den Lande ghesonden hebben, en hadde hy van te vooren niet in de weere gheweest, ende deur de doot van Barneuelt de Steden met ghewelt onder den handt ghehouden, hoe wel nochtans dat den haet niet en

V ijver-