Pagina:Nieuwe Tijdinghen 1620 Den eygen sin, ende meyninghe vande oorlogen in Europa.djvu/7

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

7

tijden waeren de Steden aende Koninghen verbonden, en om datse deur sulcke middelen meynden alder gerustelijck haer leuen te voleynden. Hierom socht yder een Koninck, beminde hem ende beschermde. Daer nae door achterclap ende afgunsticheyt teghens de Coninghen (veel meer om datse t’selue met haer quaet leuen waeren beuestighende) hebben haer een meerder afkeer inde herten vande ghemeenten ghebracht. Principalijck alsmen sach nieuwe imposten instellen, nieuwe lasten oplegghen, nieuwe schattinghen eysschen, ende den armen Borgher ontrecken t’gene onnuttelijck vande Hovelinghen verquist werde, alsoo dat dese maniere van regieringhe haer niet aenstaende, hebben de Koninghen veracht, oft ghedoot, ende de ghemeynten ofte Ouderlinghen seluer de regieringhe aenghenomen.
Als Tarquinius met de zijne uyt Roomen gheiaecht werde hadde Italien luttel Koninghen, zijnde meestendeel vrije volckeren. De ouste Chroonijcken gedencken van Tatius Sabinus, de laeste van Porcenna die Koninck zijnde, ghesocht heeft Tarquinium weder in zijn Rijck te stellen. De Latinen hebben t’selue versocht, op dat de gemeynte een ander ghebiedende t’huys soude een flaue wesen, ofte om dat een Koninck ghestelt zijnde die t’Rijck aende Latinen soude bekennen, ondertusschen zy haer mochten verstercken. Maer in hoe grooten haet by de Italiaensche Volckeren de Koninghen gheweest zijn bethoont ons het ongheluck vande Veien, die deur aenstaende noot een Coninck kiesende, hierom alle de ghebueren van haer vervreemt hebben.
Vermeerderende de macht der Romeynen, der Coninghen naem is by naer verholen ghebleuen, de reste van Italien en Spaignen was sonder Coninghen. Africa hadde de Numiden, ende eenighe Coninghen, die van Carthaghen hadden macht oock ouer de Koninghen. Vranckrijck hadder weynich, in Duytslant waren Koninckskens. Griecken-landt was in zijn Vrydom, met Ionien, ende de voornaemste deelen van Asien, soo dat alle de herten van de Koninghen vervremt zijnde in Republijcken ende Staten-regieringhe over een-quamen. Ende Ptolomeus, Antiochus, Attalus, Deiotarus, Nicomedes, Maſiniſſa ende andere, waeren oft slauen der Romeynen, ofte alleen Koninghen