Pagina:Occult woordenboekje (Van Veen 1937).djvu/65

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
Su
63
 

en subjectieve Ik opgesteld, om de mediamieke verschijnselen te verklaren zonder gebruik te maken van de spiritische hypothese, dus: animistisch.
Ortt, die het boek vertaalde, toont in zijn eigen werk: „Het Spiritisme” aan, waar Hudson’s fout ligt.
Het subjectieve Ik van Hudson is dus het tweede Ego, waaraan hij de volgende kenmerken toekent:
het kan steeds door suggestie geleid en beheerst worden; het is niet in staat, inductief te redeneren;
terwijl het objectieve Ik door de zintuigen waarneemt, doet het subjectieve dit door intuïtie; het is de zetel van aandoeningen en van het geheugen. Het is de intelligentie, die zich in een gehypnotiseerde persoon openbaart, wanneer die zich in somnambulen toestand bevindt. Het ziet, zonder de ogen te gebruiken, m.a.w.: het bezit het vermogen van helderziendheid.
Men leze de beide genoemde werken er op na.
Subjectieve verschijnselen: inplaats van te spreken van psychische en physische verschijnselen, noemt men ze ook wel: subjectieve en objectieve verschijnselen.
Subliminaal: Het meeste, wat we ervaren, geleerd of gedacht hebben, verdwijnt uit ons geheugen, hetzij geheel of gedeeltelijk. Men zegt, dat het onder de drempel van het bewustzijn zinkt (sub betekent: onder en limen betekent: drempel). Zo komen we tot de verdeling van het bewustzijn in: dag- of waakbewustzijn, wat boven — en onderbewustzijn of onbewuste, wat onder die drempel ligt.
Zie verder: Bewustzijn.
Suggestibel: vatbaar zijn voor suggesties.
Suggestie: opgedrongen dwangvoorstelling of gedachte. Deze kan niet alleen sterk op iemands geest, maar ook op iemands lichaam invloed uitoefenen. Daartoe moet ze eerst tot een auto-suggestie worden omgezet.
Wordt een suggestie alleen in de geest gedaan, dan spreekt men van een mentale suggestie.
Suggestief: wie of wat een sterke suggestie uitoefent. Een suggestieve vraag bevordert het krijgen van een bepaald antwoord.