Beramo bedankte alle drie jonge mannen uitbundig en in de erkenning dat zijn leven te danken was aan hun grote en nobele intelligentie, schonk hij hun grote geschenken en stuurde ze terug naar hun land.
Ze gingen op weg en kwamen aan in het koninkrijk van hun vader, die al oud en niet gezond was. Hij ontving ze met grote vreugde en wist dat ze werkelijk perfectie hadden bereikt, door met wijsheid de verschillende manieren en gebruiken van diverse naties te hebben geleerd. Nadat hij hen had gezegend, liet hij zijn huidige leven achter zich.
De oudste broer volgde hem op in het koninkrijk, en hij regeerde het lange tijd met veel behoedzaamheid en grote tevredenheid van zijn vazallen.
De tweede broer die niet wilde falen in zijn toewijding aan de koningin die de Spiegel aan Beramo had teruggegeven, keerde terug naar haar land en volgens de belofte die hij deed, nam haar als zijn vrouw en werd de heerser van dat koninkrijk.
Niet lang daarna liet Beramo, die een jonge dochter had en zich nog steeds de baten herinnerde die hij had ontvangen, de derde broer halen en bood hem zijn dochter als vrouw aan. Hij accepteerde het en vertrok met een groot gezelschap op reis en keerde terug naar Beramo's hof, waar de bruiloft met grote plechtigheid werd gevierd. Toen kort daarna zijn schoonvader stierf, werd hij de Heer van zijn hele rijk.
HET EINDE.
IN VENETIË door Michele Tramezzino, 1557.
