"Sire, aangezien u, hoge en grote heer, zich hebt verwaardigd om het banket van uw nederige dienaar te eren, heb ik zo goed als mogelijk een poging gedaan om voedsel en gerechten te vinden die u waardig zijn. Daarom heb ik deze drank laten bereiden, die nergens anders ter wereld te vinden is. Het zou te lang duren om zijn vele goede eigenschappen te noemen en er is niets dat de lever van een man meer verfrist dan deze drank. Daarom wil ik hem aan Uwe Majesteit aanbieden." De Keizer die wist dat het de giftige drank was die eerder door de raadgever was bereid, zoals hij van de vrouw had gehoord, antwoordde hem als volgt: "U weet hoe ik niet lang geleden uw zoon ter dood veroordeelde vanwege de misdaden die hij had gepleegd. Aangezien het mogelijk is dat uw lever door zijn dood buitengewoon verhit en verbrand is, zou het onvriendelijk en liefdeloos van mij zijn als ik u deze toverdrank zou ontnemen die u zo veel goed zou doen. Ik dank u dus met heel mijn hart dat u hem mij hebt aangeboden en ik geef hem aan u en ik zal u dankbaar zijn als u hem onmiddellijk in mijn aanwezigheid drinkt."
De raadgever die erg geschokt was door deze woorden van de Keizer, en bang was dat zijn plan tevergeefs zou zijn geweest, antwoordde onmiddellijk en zei: 'Sire, omdat dit zo'n zeldzame en kostbare drank is, weet ik dat hij voor mij niet passend is, maar voor uw Keizerlijke Majesteit."
