Maar daar de woorden van de ambassadeur niets baatten, keerde hij terug en zei dat het koninkrijk in die tijd liever zag dat de Hand elke dag een paard of een os naar de zee droeg in plaats van een man en dat de koningin de Spiegel niet wilde teruggeven tenzij mijn vader een remedie kon vinden tegen het plunderen door de Hand. Maar als haar koninkrijk van zoveel ellende zou kunnen worden verlost, en aangezien haar voorouders op zeer goede voet met onze voorgangers hadden gestaan, zou ze, uit de goedheid van haar hart, de Spiegel terugsturen.
Maar aangezien mijn vader niet wist hoe hij dit moest bewerkstelligen, kon hij de voormalige rust nooit meer terugkrijgen. Omdat ik weet dat u mannen bent die begaafd zijn met zo'n verheven en nobele intelligentie, ben ik geneigd te geloven dat als u dat koninkrijk wilt bevrijden van het ongeluk van de Hand, u de Spiegel naar mij terug zult brengen en dus vrede en geluk voor mijn rijk herstellen. Als u daartoe bereid bent, beloof ik u een grote schat te schenken.
De jonge mannen begrepen de woorden en de behoefte van de Heer en vanwege de vele gunsten en eerbewijzen die ze hadden ontvangen, beloofden ze hem onmiddellijk dat ze naar India zouden gaan en niet in zijn aanwezigheid zouden terugkeren tenzij ze de Spiegel met ze terugbrachten. Dit verheugde de keizer buitengewoon en hij begeleidde hen met enkele van zijn belangrijkste baronnen terwijl hij hen op weg naar India stuurde.
