Pagina:Proteus, ofte, Minne-beelden verandert in sinne-beelden (IA proteusofteminne01cats).pdf/120

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

Naer langhe loopen, moetmen't bekoopen.

ICk was voor desen vry, ick gingh al wvaert my luste,
En als ick woelen mocht dat was mijn soetste ruste;
Nu was ick in het graen, en dan ontrent het meel,
Mijn t'huys was overal, want holen had ick veel:
Ten lesten sagh ick hier dit lecker beetjen hanghen,
Ick proefdet maer een reys, en siet ick vvas ghevanghen:
Nu sit ick hier en kijck. O vrienden niet te mal;
„Een die gheduerigh loopt raect eenmael inde val.



Nimia libertas fit servitus.

LIber eram, memini, per amana vireta ferabar :
Nec mihi grata quies, nec fatis una domus:
Polline distento præ polline grana placebant,
Sæpe merum pepulit, sæpius unda sitim.
Huc tandem nidore novo me pellicit esca,
Quam, miser! ut cæpi lingere, captus eram:
Libertas nocuit, sit stulta licentia carcer,
Omnia dum lustrat musculus antra, perit.




A la fin, se prend le fin.

MA bouche auparavant n'estoit que trop friande,
Voulant, par chasque fois, eschanger de viande;
  Me voila pris en fin: j'ay maintenant ma part?
  Maint pert sa libertè helas! pour peu de lard.