Deze pagina is proefgelezen
IOHAN. 5. 34
Die sonde doet, is der sonden dienaer.
WAer heen ellendich dier? ey! wilt u ganghen wtaken,
Het is om niet ghepoocht, door vluchten los te raken;
Gae aen het open strant, of in het dichte wout,
Het cleeft u aen het lijf, dat u gevangen houdt.
Is yemant overstolpt met ongesonde lusten,
Die torst een staghe last, waer sal hy connen rusten?
Al rotst hy om het lant en hier,en weder daer,
Sijn pack dat blijft hem by, en weeght hem even swaer.
Het is om niet ghepoocht, door vluchten los te raken;
Gae aen het open strant, of in het dichte wout,
Het cleeft u aen het lijf, dat u gevangen houdt.
Is yemant overstolpt met ongesonde lusten,
Die torst een staghe last, waer sal hy connen rusten?
Al rotst hy om het lant en hier,en weder daer,
Sijn pack dat blijft hem by, en weeght hem even swaer.
Impius, & in libertate, servus est.
IMpia quæ proprio mens pondere pressa laboras,
Quo fugis? in nulla pes tibi fixus humo.
Nil fuga profuerit, nam quod fugis, instat eunti:
Impia perpetuus mens sibi carcer adest.
Cui corpus, cui corda regit malesuada cupido,
Colla licet jactet libera, servus erit.
Nil iuvat, heu! latebras animo quæsisse nocenti,
Hunc, licet effugiat carcere, carcer habet.
Quo fugis? in nulla pes tibi fixus humo.
Nil fuga profuerit, nam quod fugis, instat eunti:
Impia perpetuus mens sibi carcer adest.
Cui corpus, cui corda regit malesuada cupido,
Colla licet jactet libera, servus erit.
Nil iuvat, heu! latebras animo quæsisse nocenti,
Hunc, licet effugiat carcere, carcer habet.
Qui mal vit, son mal le suit.
VA t'en, ou tu, voudras; ce non obstant sans cesse,
Ta charge te poursuit, & ton fardeau te presse.
Cœur plein d'impieté: encores que tes pas
Sont pleins de liberté, esclave tu seras.
Ta charge te poursuit, & ton fardeau te presse.
Cœur plein d'impieté: encores que tes pas
Sont pleins de liberté, esclave tu seras.
