IGNE VETOR MERGI.
Solenne est filius huius seculi actionibus suis nebulas offundere, ac multis ambagum involucris, densisque tenebrarum umbraculis, quidquid agunt, involvere; id rei perversæ probabile plerumque signum est: nam malè agentes lucem odisse, veritatis elogium est. Contra mens pura ac innoxia nihil tegit, imò testes actionibus suis advocat, & Iobi exemplo, vitæ rationem publicè edere, & veluti humeris, expositam omnibus, ferre non veretur; omnes Meandros ac diverticula refugit, omnes tenebriones ac latebricolas odio habet, &, ut generosus ille romanus, domurn in edito colle, ut ab omnibus non conspici modo, sed & inspici possit, ædificari sibi velit. Si quis ergò, vespertilionum more, nocte intempesta, operibusque tenebrarum (ut Scriptura loquitur) sese adhuc delectari sentit, veræ lucis radijs necdum illustratum sese esse, non abs re, suspicari poterit: ut verò ab isto vitæ genere abhorreat, audiat imprecationem Esaiæ (cap. 29. I 5.) & rebus suis applicet; væ (inquit ille) qui profundi estis corde, ut a Domino abscondatis consilium, quorum opera sunt in tenebris, & dicunt quis videt nos? Danda potius opera ut cum Paulo honeste ambulemus, prout in die.
August. Tract 106, in Johan.
CRedere vere, est credere inconcusse, firmè, stabiliter, fortiter: ut iam ad propria non redeas & Christum relinquas.
IONAS. 2. 4. 6.
LEs eaux m'ont environné jusques a l'ame, l'abisme m'a enclos tout a l'entour, la rosiere s'est entortillée a mon chef. Mais tu as fait remonter ma vie hors de la fosse ô eternel mon Dieu.
'Tis een alghemeen ghebruyck in't bedrijf deses wereldts, dat t'elcken alsser eenighe slimme en doortrapte rancken voor handen zijn, men de selve onder den duym ende ter smuyck soeckt te beleyden: in voeghen dat de duysternisse schijnt als een vast merckteycken te zijn, van dinghen die niet recht en gaen. Die quaet doet, haet het licht, seydt het licht des werelts: een oprecht ghemoedt daerenteghen is open ende recht uyt: roept als ghetuyghen tot alle zijn doen, ende is te vreden het boeck zijns levens openbaerlijck met Iob, als op sijn schouderen te draghen, haet alle sluyp-sielen en haer linckerijen: wenscht met dien rechtschapen Romeyn, dat sijn huys, voor de oogen een yeder open soude staen, en als doorluchtich soude wesen. Isser dan erghens yemandt, die noch in sich voelt de gheneghentheyd om sijn saecken in het duystere te beleyden, en niet als by nachte en ontyde, te vlieghen, als den nacht-uyl, ofte vledermuys, dat by hem voorseker houde, niet ghemeens te hebben, met de klaer-schynende stralen der waerachtigher sonnen: maer veel eer met dat droeve wee, 'twelck den Propheet Esaias op de sulcke uytspreeckt, cap. 29. 15. Wee, seydt hy, die verborghen zijn willen voor den Heere, haer voornemen te verhelen, en haer doen in't duyster te houden, en spreken, wie siet ons? Laet ons liever met Paulo, eerlijck wandelen als in den daghe.
Dat is een linckert, of een bloet.
