Deze pagina is proefgelezen
Alle aensprekers, gheen herte-brekers.
GHy rijt gedeurigh uyt, ghy zijt in alle feesten,
Ghy komt, O Rosemont, by alle blijde geesten,
En, desen onverlet, soo blijf je datje waert,
En hout den eersten stant van uwen koelen aert.
Nu is’et immers waer (het schenen eertijts droomen)
Dat midden in de zee zijn even soete stroomen,
En blijven onvermengt. Siet, wat een vreemd verstant!
Ghy blijft als killigh ijs te midden in den brant.
Ghy komt, O Rosemont, by alle blijde geesten,
En, desen onverlet, soo blijf je datje waert,
En hout den eersten stant van uwen koelen aert.
Nu is’et immers waer (het schenen eertijts droomen)
Dat midden in de zee zijn even soete stroomen,
En blijven onvermengt. Siet, wat een vreemd verstant!
Ghy blijft als killigh ijs te midden in den brant.
Tangor, non frangor ab undis.
PHylli Dionais circundaris undique turmis,
En Venus in venas non tuas:
Mille proci calidis implent tibi questibus aures,
Tu tamen in mediis ignibus, igne cares.
hic manet & fluvio, licet aquora vasta pererret,
Qui fuit ante color, qui fuit ante sapor.
His fluvii miranda, mea vis mira puella,
In circumfuso tutus uterque mari est.
En Venus in venas non tuas:
Mille proci calidis implent tibi questibus aures,
Tu tamen in mediis ignibus, igne cares.
hic manet & fluvio, licet aquora vasta pererret,
Qui fuit ante color, qui fuit ante sapor.
His fluvii miranda, mea vis mira puella,
In circumfuso tutus uterque mari est.
Parler de bouche, au cœur ne touche.
CE fleuve, que tu vois, en haute mer se pousse;
Et, non obstant celá, son eau demeure douce.
Pourquoy t'estonnes tu? ma dame peut autant,
Marchant par-my le feu, est froide non obstant.
Et, non obstant celá, son eau demeure douce.
Pourquoy t'estonnes tu? ma dame peut autant,
Marchant par-my le feu, est froide non obstant.
