Pagina:Proteus, ofte, Minne-beelden verandert in sinne-beelden (IA proteusofteminne01cats).pdf/71

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

Noyt leelick lief, noch schoonen coolsack.


O soete rasery! hoe kant de Minne voeghen?
De Sim schept inden aep een wonder groot vernoeghen.
Al waer oyt Venus kint zijn gulde pijlen schiet,
Daer woont de schoonheyt selfs, hoewel die niemant siet.
Al zijnder in het lief, al zijnder hondert vlecken,
Men vint terstont een kleet om alle vuyl te decken:
Den stouten noemt men vry, die droncken is, verheucht:
De liefde weet de feyl te trecken tot de deught.



Nunquam deformis amica est.

Vlcis amor furor est. Stupet ebria simia prolem,
Nilque suis catulis pulchrius esse putat.
Nescit amans vitium (nimis id licet exstet) amicæ,
Quasque alius dotes non videt, ipse notat:
Fucus amor vehemens, omnique potentior herba est;
Hoc duce facundæ garrula homen habet.
Quisquis amat, mentes agitante Cupidinis æstro,
Omne bono vitium proximiore tegit.




Jamais laides Amours, ny belle prison.

QVe tu es doux Amour! par ta plaisante rage
Estime son petit le plus beau du bocage
  Le Singe craque-noix : nul vice ne luy chaut,
  Car du manteau d'Amour il couvre le defaut.