DE INDISCHE VOLKSTAAL.
(Van onzen Indischen medewerker)
De laatste Indische mail bracht ons de eerste berichten omtrent de opening van den Volksraad te Batavia, waarover reeds het een en ander uit Indie is geseind. Dat deze zeer gewichtige aangelegenheid, voor Indië en voor Nederland een historisch gebeuren, voor de gansche Indische pers een dankbaar onderwerp vormde voor haar dagelijksche voorlichting van het publiek, was zeer wel te verwachten. Laat mij nu eens den lezers van dit blad het een en ander omtrent de opening van dat Indische parlement-in-wording vertellen.
De Gouverneur generaal, geflankeerd door de leden van den Raad van Indië trad het gebouw van den Volksraad binnen en installeerde in tegenwoordigheid der departementshoofden en hoogere ambtenaren, allen in groot tenue en velen met hun dames, den geconstitueerden Volksraad namens de Koningin. In zijn plechtige rede verklaarde de landvoogd Graaf van Limburg Stirum, dat de regeering bij alle maatregelen het Indische volk wil hooren. De Volksraad ontwikkelt zijn eigen leven in het staatsorganisme en zal slechts volmaakt worden, als alle deelen van Nederlandsch-lndië samenwerken. Het ledental zal uitbreiding behoeven; de ingeslagen weg zal niet meer worden verlaten; bij het vaststellen van zijn houding wordt Nederland slechts geleid door Indië's belang; vroeger gemaakte fouten zullen worden vermeden. De hervorming der regeering zal spoedig plaats vinden, waarbij de decentralisatie krachtig zal worden voortgezet. Ook op economisch gebied zal flink aangepakt worden. "Men hoopt", zoo eindigde de gouverneur-generaal zljn installatie-rede, "dat het optreden der leden God's zegen moge bewerken, dat Indië en Nederland een gezonde eenheid moge vormen tot meerdere roem en grootheid van beide. Dat wij, aldus vereend, de wereld toonen, hoe harmonie in woord en daad tusschen Oost en West, gegrondvest op de welbewuste zelfbeschikking een doel is, voor verwezenlijking vatbaar."
Voorwaar een "troonrede", die door den vorm, waarin ze is gegoten en door de wijze, waarop ze is uitgesproken, inhoud en karakter krijgt. Het bovenstaande is intusschen nog slechts een korte samenvatting van de lange toespraak van den landvoogd, maar voor ons is het duidelijk genoeg om te weten, wat de regeering met de instelling van den volksraad bereiken wil: d.i. de hervorming van Nederland's grootste koloniale bezitting tot een gemeenebest, die aan de tegenwoordige staatkundige eischen langzamerhand zal kunnen voldoen.
Men moet weten, dat er in geheel den Oost-Indischen Archipel een politieke opleving is, die hoewel nog slechts ongeveer tien jaren oud, thans niettemin zóó in ontwikkeling is gegroeid, dat men niets meer of minder eischt dan "medezeggingschap in het landsbestuur". Onder aanvoering van de intellectueele landgenooten hebben de Indiërs zich georganiseerd in partijen als daar zijn de "Sarekat Islam", de "Boedi-Oetomo", de "Insulinde" enz., terwijl ook de Europeanen zich in Partijen groepeeren, zooals de "Christelijk-ethische Partij", de Vrijzinnige partijen, de beide socialistische organisaties enz. Ook de Chineezen, die talrijk in Indië zijn vertegenwoordigd, hebben hun vereenigingen. Bij gelegenheid komen we op de partijgroepeeringen nader terug.
Het hoofdkenmerk van de "Indische beweging" nu is niets anders dan dat de bewuste deelen van de Indische bevolking thans het oude regeerstelsel van "moederland en kolonie" niet meer kunnen aanvaarden. Men wil Indië maken tot een zelfstandig land, dat hoewel nog steeds onder souvereiniteit van Nederland nochthans niet meer vanuit Holland wordt geregeerd. Anderen m.n. de radicalen, willen
