De schrijver van dese sprookjes is voor de kinderen in Noonvegen en Zweden geweest, wat Andersen voor de Deensche, en de gebroeders Grimm voor de Duitsche Jeinderen waren. Maar zeer spoedig hebben ook in andere landen, kinderen zijne sprookjes gelezen, die in allerlei talen zij vertaald.
In het Nederlandsch waren er wel enkele vertaald, maar die waren beter geschikt voor groote menschen. Toen ik voor een paar jaren reeds den goeden ouden man schreef van mijn plan om uit zijne talrijke vertellingen er eenige voor kinderen uit te kiezen, was hij daarmede zeer ingenomen. Helaas! hij heeft de uitvoering van dit plan niet mogen beleven.
Mijn oude vriend, de Noorsche sprookjesverteller Asbjörnsen, die evenals de Deensche Andersen, zelf geene kinderen had, hield zeer veel van hen. Niets deed hem meer genoegen dan kinderen om zich heen te zien en hun een plezier te doen. Daarom hoopte hij, dat hij ook aan de Hollandsche jongens en meisjes plesier kon verschaffen door zijne sprookjes.
Vinden die se werkelijk mooi, dan komt er misschien een' volgenden keer nog een bundeltje als dit.
Wageningen, 3 November, 1886.
