Pagina:Van Eeden, Grassprietjes (1887).pdf/38

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
Toen: rijs ik van mijn zetel op
Om naar haar toe te gaan;
Ik kus en kus haar blij te moê —
De kind'ren zien verwonderd toe.

„O, teedre gade !” zeg ik dan,
„ Ik wil niet dat ge schreit,
„De soep zal 'k eten als een man,
„Met stille dankbaarheid:
„De Heer die onze nieren proeft,
„Weet ook wel wat de mensch behoeft!”