VOORREDE.
De hier tot een bundel verzamelde stukjes mogen terecht »Wilde Rozen" genoemd worden.
t Is toch geen bouquet van met zorg gekweekte bloemen, maar veeleer van zoodanigen, welke ik bij toeval aan mijn weg vond.
Het zijn meerendeels—de twee laatsten alleen uitgezonderd—in den strengsten zin des woords »ex tempore's", waarbij echter het plantenrijk schering en inslag is, nú de plant als individu, dán hare plaats in de levende natuur, hare beteekenis voor den mensch, hare kweeking en verzorging, enz., al naar ik daartoe oogenblikkelijk aanleiding vond.
Ontbreekt het daardoor niet aan verscheidenheid, toch zal men gemakkelijk bespeuren dat er een draad door loopt, die 't geheel, al is het dan ook maar losjes, aaneen verbindt.
Deze losse stukjes geven den auteur zooals hij werkelijk is... in zijn dagelijksch leven, denken en werken.
Licht zal hij aldus velen, zijn vrienden en vriendinnen vooral, het meest welkom zijn.
Leiden, 18 November '88.
