Statenvertaling (1888) Openbaring

Statenvertaling (1888)

Openbaring

¹De openbaring van Jezus Christus, die God hem gegeven heeft, om Zĳn dienstknechten te tonen de dingen, die haast geschieden moeten; en die Hĳ door Zĳn engel gezonden, en Zĳn dienstknecht Johannes te kennen gegeven heeft;

2 Dewelke het woord Gods betuigd heeft, en de getuigenis van Jezus Christus, en al wat hĳ gezien heeft.

3 Zalig is hĳ, die leest, en zĳn zĳ, die horen de woorden dezer profetie, en die bewaren, hetgeen in dezelve geschreven is; want de tĳd is nabĳ.

4 Johannes aan de zeven Gemeenten, die in Azie zĳn: genade zĳ u en vrede van Hem. Die is, en Die was, en Die komen zal; en van de zeven geesten, die voor Zĳn troon zĳn;

5 En van Jezus Christus. Die de getrouwe Getuige is, de Eerstgeborene uit de doden, en de Overste der koningen der aarde. Hem. Die ons heeft liefgehad, en ons van onze zonden gewassen heeft in Zĳn bloed.

6 En Die ons gemaakt heeft tot koningen en priesters Gode en Zĳn Vader; Hem, zeg ik, zĳ de heerlĳkheid en de kracht in alle eeuwigheid. Amen.

7 Ziet. Hĳ komt met de wolken en alle oog zal Hem zien, ook degenen, die Hem doorstoken hebben; en alle geslachten der aarde zullen over Hem rouw bedrĳven; ja, amen.

8 Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde, zegt de Heere. Die is, en Die was, en Die komen zal, de Almachtige.

9 Ik. Johannes, die ook uw broeder ben, en medegenoot in de verdrukking, en in het Koninkrĳk, en in de lĳdzaamheid van Jezus Christus, was op het eiland, genaamd Patmos, om het Woord Gods, en om de getuigenis van Jezus Christus.

10 En ik was in den geest op den dag des Heeren; en ik hoorde achter mĳ een grote stem, als van een bazuin,

11 Zeggende: Ik ben de Alfa en de Omega, de Eerste en de Laatste; en hetgeen gĳ ziet, schrĳf dat in een boek, en zend het aan de zeven Gemeenten, die in Azie zĳn, namelĳk naar Efeze, en naar Smyrna, en naar Pergamus, en naar Thyatire, en naar Sardis, en naar Filadelfia, en naar Laodicea.

12 En ik keerde mĳ om, om te zien de stem, die met mĳ gesproken had; en mĳ omgekeerd [ 1839 ]hebbende, zag ik zeven gouden kandelaren;

13 En in het midden van de zeven kandelaren Een, den Zoon des mensen gelĳk zĳnde, bekleed met een lang kleed tot de voeten, en omgord aan de borsten met een gouden gordel;

14 En Zĳn hoofd en haar was wit, gelĳk als witte wol, gelĳk sneeuw; en Zĳn ogen gelĳk een vlam vuurs;

15 En Zĳn voeten waren blinkend koper gelĳk, en gloeiden als in een oven; en Zĳn stem als een stem van vele wateren.

16 En Hĳ had zeven sterren in Zĳn rechterhand; en uit Zĳn mond ging een tweesnĳdend scherp zwaard; en Zĳn aangezicht was, gelĳk de zon schĳnt in haar kracht.

17 En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Zĳn voeten; en Hĳ leide Zĳn rechterhand op mĳ, zeggende tot mĳ: Vrees niet; Ik ben de Eerste en de Laatste;

18 En Die leef, en Ik ben dood geweest; en zie, Ik ben levend in alle eeuwigheid. Amen. En Ik heb de sleutels der hel en des doods.

19 Schrĳf, hetgeen gĳ gezien hebt, en hetgeen is, en hetgeen geschieden zal na dezen:

20 De verborgenheid der zeven sterren, die gĳ gezien hebt in Mĳn rechter hand, en de zeven gouden kandelaren. De zeven sterren zĳn de engelen der zeven Gemeenten; en de zeven kandelaren, die gĳ gezien hebt, zĳn de zeven Gemeenten.

2 1 Schrĳf aan den engel der Gemeente van Efeze: Dit zegt Hĳ. Die de zeven sterren in Zĳn rechter hand houdt. Die in het midden der zeven gouden kandelaren wandelt:

2 Ik weet uw werken, en uw arbeid, en uw lĳdzaamheid, en dat gĳ de kwaden niet kunt dragen; en dat gĳ beproefd hebt degenen, die uitgeven, dat zĳ apostelen zĳn, en zĳ zĳn het niet; en hebt ze leugenaars bevonden;

3 En gĳ hebt verdragen, en hebt geduld; en gĳ hebt om Mĳns Naams wil gearbeid, en zĳt niet moede geworden.

4 Maar Ik heb tegen u, dat gĳ uw eerste liefde hebt verlaten.

5 Gedenk dan, waarvan gĳ uitgevallen zĳt, en bekeer u, en doe de eerste werken; en zo niet, Ik zal u haastelĳk bĳ komen, en zal uw kandelaar van zĳn plaats weren, indien gĳ u niet bekeert.

6 Maar dit hebt gĳ, dat gĳ de werken der Nikolaieten haat, welke Ik ook haat.

7 Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt. Die overwint, Ik zal hem geven te eten van den boom des levens, die in het midden van het paradĳs Gods is.

8 En schrĳf aan den engel der Gemeente van die van Smyrna: Dit zegt de Eerste en de Laatste. Die dood geweest is, en weder levend is geworden:

9 Ik weet uw werken, en verdrukking, en armoede (doch gĳ zĳt rĳk), en de [ 1840 ]lastering dergenen, die zeggen, dat zĳ Joden zĳn, en zĳn het niet, maar zĳn een synagoge des satans.

10 Vrees geen der dingen, die gĳ lĳden zult. Ziet, de duivel zal enigen van ulieden in de gevangenis werpen, opdat gĳ verzocht wordt; en gĳ zult een verdrukking hebben van tien dagen. Zĳt getrouw tot den dood, en Ik zal u geven de kroon des levens.

11 Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt. Die overwint, zal van den tweeden dood niet beschadigd worden.

12 En schrĳf aan den engel der Gemeente, die in Pergamus is: Dit zegt Hĳ, Die het tweesnĳdend scherp zwaard heeft:

13 Ik weet uw werken, en waar gĳ woont; namelĳk daar de troon des satans is, en gĳ houdt Mĳn Naam, en hebt Mĳn geloof niet verloochend, ook in die dagen, in welke Antipas, Mĳn getrouwe getuige was, welke gedood is bĳ ulieden, daar de satan woont.

14 Maar Ik heb enige weinige dingen tegen u, dat gĳ aldaar hebt, die de lering van Balaam houden, die Balak leerde den kinderen Israels een aanstoot voor te werpen, opdat zĳ zouden afgodenoffer eten en hoereren.

15 Alzo hebt ook gĳ, die de lering der Nikolaieten houden; hetwelk Ik haat.

16 Bekeer u; en zo niet, Ik zal u haastelĳk bĳ komen, en zal tegen hen krĳg voeren met het zwaard Mĳns monds.

17 Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt. Die overwint, Ik zal hem geven te eten van het manna, dat verborgen is, en Ik zal hem geven een witten keursteen, en op den keursteen een nieuwen naam geschreven, welken niemand kent, dan die hem ontvangt.

18 En schrĳf aan den engel der Gemeente te Thyatire: Dit zegt de Zoon van God. Die Zĳn ogen heeft als een vlam vuurs, en Zĳn voeten zĳn blinkend koper gelĳk:

19 Ik weet uw werken, en liefde, en dienst, en geloof, en uw lĳdzaamheid, en uw werken, en dat de laatste meer zĳn dan de eerste.

20 Maar Ik heb enige weinige dingen tegen u, dat gĳ de vrouw Jezabel, die zich zelve zegt een profetes te zĳn, laat leren, en Mĳn dienstknechten verleiden, dat zĳ hoereren en afgodenoffer eten.

21 En Ik heb haar tĳd gegeven, opdat zĳ zich zou bekeren van haar hoererĳ, en zĳ heeft zich niet bekeerd.

22 Zie, Ik werp haar te bed, en die met haar overspel bedrĳven, in grote verdrukking, zo zĳ zich niet bekeren van hun werken.

23 En haar kinderen zal Ik door den dood ombrengen; en al de Gemeenten zullen weten, dat Ik het ben, Die nieren en harten onderzoek. En Ik zal ulieden geven een iegelĳk naar uw werken.

24 Doch Ik zeg ulieden, en tot [ 1841 ]de anderen, die te Thyatire zĳn, zovelen, als er deze leer niet hebben, en die de diepten des satans niet gekend hebben, gelĳk zĳ zeggen: Ik zal u geen anderen last opleggen;

25 Maar hetgeen gĳ hebt, houdt dat, totdat Ik zal komen.

26 En die overwint, en die Mĳn werken tot het einde toe bewaart, Ik zal hem macht geven over de heidenen;

27 En hĳ zal ze hoeden met een ĳzeren staf; zĳ zullen als pottenbakkersvaten vermorzeld worden; gelĳk ook Ik van Mĳn Vader ontvangen heb.

28 En Ik zal hem de morgenster geven.

29 Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt.

3 1 En schrĳf aan den engel der Gemeente, die te Sardis is: Dit zegt, Die de zeven geesten Gods heeft, en de zeven sterren: Ik weet uw werken, dat gĳ den naam hebt, dat gĳ leeft, en gĳ zĳt dood.

2 Zĳt wakende, en versterk het overige, dat sterven zou; want Ik heb uw werken niet vol gevonden voor God.

3 Gedenk dan, hoe gĳ het ontvangen en gehoord hebt, en bewaar het, en bekeer u. Indien gĳ dan niet waakt, zo zal Ik over u komen als een dief, en gĳ zult niet weten, op wat ure Ik over u komen zal.

4 Doch gĳ hebt enige weinige namen ook te Sardis, die hun klederen niet bevlekt hebben, en zĳ zullen met Mĳ wandelen in witte klederen, overmits zĳ het waardig zĳn.

5 Die overwint, die zal bekleed worden met witte klederen; en Ik zal zĳn naam geenszins uitdoen uit het boek des levens, en Ik zal zĳn naam belĳden voor Mĳn Vader en voor Zĳn engelen.

6 Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt.

7 En schrĳf aan den engel der Gemeente, die in Filadelfia is: Dit zegt de Heilige, de Waarachtige, Die den sleutel Davids heeft; Die opent, en niemand sluit, en Hĳ sluit, en niemand opent:

8 Ik weet uw werken; zie, Ik heb een geopende deur voor u gegeven, en niemand kan die sluiten; want gĳ hebt kleine kracht, en gĳ hebt Mĳn woord bewaard, en hebt Mĳn Naam niet verloochend.

9 Zie, Ik geef u enigen uit de synagoge des satans, dergenen, die zeggen, dat zĳ Joden zĳn, en zĳn het niet, maar liegen; zie, Ik zal maken, dat zĳ zullen komen, en aanbidden voor uw voeten, en bekennen, dat Ik u liefheb.

10 Omdat gĳ het woord Mĳner lĳdzaamheid bewaard hebt, zo zal Ik ook u bewaren uit de ure der verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, om te verzoeken, die op de aarde wonen.

11 Zie, Ik kom haastelĳk; houd dat gĳ hebt, opdat niemand uw kroon neme.

12 Die overwint, Ik [ 1842 ]zal hem maken tot een pilaar in den tempel Mĳns Gods, en hĳ zal niet meer daaruit gaan; en Ik zal op hem schrĳven den Naam Mĳns Gods, en de naam der stad Mĳns Gods, namelĳk des nieuwen Jeruzalems, dat uit den hemel van Mĳn God afdaalt, en ook Mĳn nieuwen Naam.

13 Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt.

14 En schrĳf aan den engel van de Gemeente der Laodicensen: Dit zegt de Amen, de trouwe, en waarachtige Getuige, het Begin der schepping Gods:

15 Ik weet uw werken, dat gĳ noch koud zĳt, noch heet; och, of gĳ koud waart, of heet!

16 Zo dan, omdat gĳ lauw zĳt, en noch koud noch heet, Ik zal u uit Mĳn mond spuwen.

17 Want gĳ zegt: Ik ben rĳk, en verrĳkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gĳ weet niet, dat gĳ zĳt ellendig, en jammerlĳk, en arm, en blind, en naakt.

18 Ik raad u dat gĳ van Mĳ koopt goud, beproefd komende uit het vuur, opdat gĳ rĳk moogt worden; en witte klederen, opdat gĳ moogt bekleed worden, en de schande uwer naaktheid niet geopenbaard worde; en zalf uw ogen met ogenzalf, opdat gĳ zien moogt.

19 Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastĳd Ik; wees dan ĳverig, en bekeer u.

20 Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mĳn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hĳ met Mĳ.

21Die overwint, Ik zal hem geven met Mĳ te zitten in Mĳn troon, gelĳk als Ik overwonnen heb, en ben gezeten met Mĳn Vader in Zĳn troon.

22 Die oren heeft, die hore, wat de Geest tot de Gemeenten zegt.

4 1 Na dezen zag ik, en ziet, een deur was geopend in den hemel; en de eerste stem, die ik gehoord had, als van een bazuin, met mĳ sprekende, zeide: Kom hier op, en Ik zal u tonen, hetgeen na dezen geschieden moet.

2 En terstond werd ik in den geest; en ziet, er was een troon gezet in den hemel, en er zat Een op den troon.

3 En Die daarop zat, was in het aanzien den steen Jaspis en Sardius gelĳk; en een regenboog was rondom den troon, in het aanzien der steen Smaragd gelĳk.

4 En rondom den troon waren vier en twintig tronen; en op de tronen zag ik de vier en twintig ouderlingen zittende, bekleed met witte klederen, en zĳ hadden gouden kronen op hun hoofden.

5 En van den troon gingen uit bliksemen, en donderslagen, en stemmen; en zeven vurige lampen waren brandende voor den troon, welke zĳn de zeven geesten Gods.

6 En voor den troon was een glazen zee, kristal gelĳk. En [ 1843 ]in het midden des troons, en rondom den troon, vier dieren, zĳnde vol ogen van voren en van achteren.

7 En het eerste dier was een leeuw gelĳk, en het tweede dier een kalf gelĳk, en het derde dier had het aangezicht als een mens, en het vierde dier was een vliegenden arend gelĳk.

8 En de vier dieren hadden elkeen voor zichzelven zes vleugelen rondom, en waren van binnen vol ogen; en hebben geen rust dag en nacht, zeggende: Heilig, heilig, heilig is de Heere God, de Almachtige. Die was, en Die is, en Die komen zal.

9 En wanneer de dieren heerlĳkheid, en eer, en dankzegging gaven Hem. Die op den troon zat. Die in alle eeuwigheid leeft;

10 Zo vielen de vier en twintig ouderlingen voor Hem. Die op den troon zat, en aanbaden Hem. Die leeft in alle eeuwigheid, en wierpen hun kronen voor den troon, zeggende:

11 Gĳ Heere, zĳt waardig te ontvangen de heerlĳkheid, en de eer, en de kracht; want Gĳ hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil zĳn zĳ, en zĳn zĳ geschapen.

5 1 En ik zag in de rechter hand Desgenen. Die op den troon zat, een boek, geschreven van binnen en van buiten, verzegeld met zeven zegelen.

2 En ik zag een sterken engel, uitroepende met een grote stem: Wie is waardig het boek te openen, en zĳn zegelen open te breken?

3 En niemand in den hemel, noch op de aarde, noch onder de aarde, kon het boek openen, noch hetzelve in zien.

4 En ik weende zeer, dat niemand waardig gevonden was, om dat boek te openen, en te lezen, noch hetzelve in te zien.

5 En een van de ouderlingen zeide tot mĳ: Ween niet; zie, de Leeuw. Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zĳn zeven zegelen open te breken.

6 En ik zag, en ziet, in het midden van den troon, en van de vier dieren, en in het midden van de ouderlingen, een Lam, staande als geslacht, hebbende zeven hoornen, en zeven ogen; dewelke zĳn de zeven geesten Gods, die uitgezonden zĳn in alle landen.

7 En Het kwam, en heeft het boek genomen uit de rechter hand Desgenen. Die op den troon zat.

8 En als Het dat boek genomen had, vielen de vier dieren en de vier en twintig ouderlingen voor het Lam neder, hebbende elk citeren en gouden fiolen, zĳnde vol reukwerks, welke zĳn de gebeden der heiligen.

9 En zĳ zongen een nieuw lied, zeggende: Gĳ zĳt waardig dat boek te nemen, en zĳn zegelen te openen; want Gĳ zĳt geslacht, en hebt ons [ 1844 ] Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht, en taal, en volk, en natie;

10 En Gĳ hebt ons onzen God gemaakt tot koningen en priesteren; en wĳ zullen als koningen heersen op de aarde.

11 En ik zag, en ik hoorde een stem veler engelen rondom den troon, en de dieren, en de ouderlingen; en hun getal was tien duizendmaal tien duizenden, en duizendmaal duizenden; 12 Zeggende met een grote stem: Het Lam, Dat geslacht is, is waardig te ontvangen de kracht, en rĳkdom, en wĳsheid, en sterkte, en eer, en heerlĳkheid, en dankzegging.

13 En alle schepsel, dat in den hemel is, en op de aarde, en onder de aarde, en die in de zee zĳn, en alles, wat in dezelve is, hoorde ik zeggen: Hem, Die op den troon zit, en het Lam, zĳ de dankzegging, en de eer, en de heerlĳkheid, en de kracht in alle eeuwigheid.

14 En de vier dieren zeiden: Amen. En de vier en twintig ouderlingen vielen neder, en aanbaden Dengene, Die leeft in alle eeuwigheid.

6 1 En ik zag, toen het Lam een van de zegelen geopend had, en ik hoorde een uit de vier dieren zeggen, als een stem van een donderslag: Kom en zie!

2 En ik zag, en ziet, een wit paard, en Die daarop zat, had een boog; en Hem is een kroon gegeven, en Hĳ ging uit overwinnende, en opdat Hĳ overwonne!

3 En toen Het het tweede zegel geopend had, hoorde ik het tweede dier zeggen: Kom en zie!

4 En een ander paard ging uit, dat rood was; en dien, die daarop zat, werd macht gegeven den vrede te nemen van de aarde; en dat zĳ elkander zouden doden; en hem werd een groot zwaard gegeven.

5 En toen Het het derde zegel geopend had, hoorde ik het derde dier zeggen: Kom en zie! En ik zag, en ziet, een zwart paard, en die daarop zat, had een weegschaal in zĳn hand.

6 En ik hoorde een stem in het midden van de vier dieren, die zeide: Een maatje tarwe voor een penning, en drie maatjes gerst voor een penning; en beschadig de olie en den wĳn niet.

7 En toen Het het vierde zegel geopend had, hoorde ik een stem van het vierde dier, die zeide: Kom en zie!

8 En ik zag, en ziet, een vaal paard, en die daarop zat, zĳn naam was de dood; en de hel volgde hem na. En hun werd macht gegeven om te doden tot het vierde deel der aarde, met zwaard, en met honger, en met den dood, en door de wilde beesten der aarde.

9 En toen Het het vĳfde zegel geopend had, zag ik onder het altaar de zielen dergenen, die gedood waren om het Woord Gods, en om de getuigenis, die zĳ hadden. 10 En zĳ [ 1845 ]riepen met grote stem, zeggende: Hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gĳ ons bloed niet van degenen, die op de aarde wonen?

11 En aan een iegelĳk werden lange witte klederen gegeven, en hun werd gezegd, dat zĳ nog een kleinen tĳd rusten zouden, totdat ook hun mededienstknechten en hun broeders zouden vervuld zĳn, die gedood zouden worden, gelĳk als zĳ.

12 En ik zag, toen Het het zesde zegel geopend had, en ziet, er werd een grote aardbeving; en de zon werd zwart als een haren zak, en de maan werd als bloed.

13 En de sterren des hemels vielen op de aarde, gelĳk een vĳgeboom zĳn onrĳpe vĳgen afwerpt, als hĳ van een groten wind geschud wordt.

14 En de hemel is weggeweken, als een boek, dat toegerold wordt; en alle bergen en eilanden zĳn bewogen uit hun plaatsen.

15 En de koningen der aarde, en de groten, en de rĳken, en de oversten over duizend, en de machtigen, en alle dienstknechten, en alle vrĳen, verborgen zichzelven in de spelonken, en in de steenrotsen der bergen;

16 En zeiden tot de bergen en tot de steenrotsen: Valt op ons, en verbergt ons van het aangezicht Desgenen, Die op den troon zit, en van den toorn des Lams.17 Want de grote dag Zĳns toorns is gekomen, en wie kan bestaan?

7 1 En na dezen zag ik vier engelen staan op de vier hoeken der aarde, houdende de vier winden der aarde, opdat geen wind zou waaien op de aarde, noch op de zee, noch tegen enigen boom.

2 En ik zag een anderen engel opkomen van den opgang der zon, hebbende het zegel des levenden Gods; en hĳ riep met een grote stem tot de vier engelen, welke macht gegeven was de aarde en de zee te beschadigen,

3 Zeggende: Beschadigt de aarde niet, noch de zee, noch de bomen, totdat wĳ de dienstknechten onzes Gods zullen verzegeld hebben aan hun voorhoofden.

4 En ik hoorde het getal dergenen, die verzegeld waren: honderd vier en veertig duizend waren verzegeld uit alle geslachten der kinderen Israels.

5 Uit het geslacht van Juda waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Ruben waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Gad waren twaalf duizend verzegeld;

6 Uit het geslacht van Aser waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Nafthali waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Manasse waren twaalf duizend verzegeld;

7 Uit het geslacht van Simeon waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Le[ 1846 ]vi waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Issaschar waren twaalf duizend verzegeld;

8 Uit het geslacht van Zebulon waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Jozef waren twaalf duizend verzegeld; uit het geslacht van Benjamin waren twaalf duizend verzegeld.

9 Na dezen zag ik, en ziet, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle natie, en geslachten, en volken, en talen, staande voor den troon, en voor het Lam, bekleed zĳnde met lange witte klederen, en palm takken waren in hun handen.

10 En zĳ riepen met grote stem, zeggende: De zalig heid zĳ onzen God. Die op den troon zit, en het Lam.

11 En al de engelen stonden rondom den troon, en rondom de ouderlingen en de vier dieren; en vielen voor den troon neder op hun aangezicht, en aanbaden God. Zeggende: Amen.

12 De lof, en de heerlĳkheid, en de wĳsheid, en de dankzegging, en de eer, en de kracht, en de sterkte zĳ onzen God in alle eeuwigheid. Amen.

13 En een uit de ouderlingen antwoordde, zeggende tot mĳ: Deze, die bekleed zĳn met de lange witte klederen, wie zĳn zĳ, en van waar zĳn zĳ gekomen?

14 En ik sprak tot hem: Heere, gĳ weet het. En hĳ zeide tot mĳ: Dezen zĳn het, die uit de grote verdrukking komen; en zĳ hebben hun lange klederen gewassen, en hebben hun lange klederen wit gemaakt in het bloed des Lams.

15 Daarom zĳn zĳ voor den troon van God, en dienen Hem dag en nacht in Zĳn tempel; en Die op den troon zit, zal hen overschaduwen.

16 Zĳ zullen niet meer hongeren, en zullen niet meer dorsten, en de zon zal op hen niet vallen, noch enige hitte.

18 Want het Lam. Dat in het midden des troons is, zal hen weiden, en zal hun een Leidsman zĳn tot levende fonteinen der wateren; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen.

8 1 En toen Het het zevende zegel geopend had, werd er een stil zwĳgen in den hemel, omtrent van een half uur.

2 En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven.

3 En er kwam een andere engel, en stond aan het altaar, hebbende een gouden wierookvat; en hem werd veel reukwerks gegeven, opdat hĳ het met de gebeden aller heiligen zou leggen op het gouden altaar, dat voor den troon is.

4 En de rook des reukwerks, met de gebeden der heiligen, ging op van de hand des engels voor God.

5 En de engel nam het wierookvat, en vulde dat met het vuur des altaars, en wierp het op de aarde; [ 1847 ]en er geschiedden stemmen, en donderslagen, en bliksemen, en aardbeving.

6 En de zeven engelen, die de zeven bazuinen hadden, bereidden zich om te bazuinen.

7 En de eerste engel heeft gebazuind, en er is geworden hagel en vuur, gemengd met bloed, en zĳ zĳn op de aarde geworpen; en het derde deel der bomen is verbrand, en al het groene gras is verbrand.

8 En de tweede engel heeft gebazuind, en er werd iets als een grote berg, van vuur brandende, in de zee geworpen; en het derde deel der zee is bloed geworden.

9 En het derde deel der schepselen in de zee, die leven hadden, is gestorven; en het derde deel der schepen is vergaan.

10 En de derde engel heeft gebazuind, en er is een grote ster, brandende als een fakkel, gevallen uit den hemel, en is gevallen op het derde deel der rivieren, en op de fonteinen der wateren.

11 En de naam der ster wordt genoemd Alsem; en het derde deel der wateren werd tot alsem; en vele mensen zĳn gestorven van de wateren, want zĳ waren bitter geworden.

12 En de vierde engel heeft gebazuind, en het derde deel der zon werd geslagen, en het derde deel der maan, en het derde deel der sterren; opdat het derde deel derzelve zou verduisterd worden, en dat het derde deel van den dag niet zou lichten; en van den nacht desgelĳks.

13 En ik zag, en ik hoorde een engel vliegen in het midden des hemels, zeggende met grote stem: Wee, wee, wee, dengenen, die op de aarde wonen, van de overige stemmen der bazuin der drie engelen, die nog bazuinen zullen.

9 1 En de vĳfde engel heeft gebazuind, en ik zag een ster, gevallen uit den hemel op de aarde, en haar werd gegeven de sleutel van den put des afgronds.

2 En zĳ heeft den put des afgronds geopend; en er is rook opgegaan uit den put, als rook eens groten ovens; en de zon en de lucht is verduisterd geworden van den rook des puts.

3 En uit den rook kwamen sprinkhanen op de aarde, en hun werd macht gegeven, gelĳk de schorpioenen der aarde macht hebben.

4 En hun werd gezegd, dat zĳ het gras der aarde niet zouden beschadigen, noch enige groente, noch enigen boom, dan de mensen alleen, die het zegel Gods aan hun voorhoofden niet hebben.

5 En hun werd macht gegeven, niet dat zĳ hen zouden doden, maar dat zĳ zouden van hen gepĳnigd worden vĳf maanden; en hun pĳniging was als de pĳniging van een schorpioen, wanneer hĳ een mens gestoken heeft.

6 En in die dagen zullen [ 1848 ]de mensen den dood zoeken, en zullen dien niet vinden; en zĳ zullen begeren te sterven, en de dood zal van hen vlieden.

7 En de gedaanten der sprinkhanen waren den paarden gelĳk, die tot den oorlog bereid zĳn; en op hun hoofden waren als kronen, het goud gelĳk, en hun aangezichten als aangezichten van mensen.

8 En zĳ hadden haar als haar der vrouwen, en hun tanden waren als tanden van leeuwen.

9 En zĳ hadden borstwapenen als ĳzeren borstwapenen; en het gedruis hunner vleugelen was als een gedruis der wagens, wanneer vele paarden naar den strĳd lopen.

10 En zĳ hadden staarten den schorpioenen gelĳk, en er waren angels in hun staarten; en hun macht was de mensen te beschadigen vĳf maanden.

11 En zĳ hadden over zich tot een koning den engel des afgronds; zĳn naam was in het Hebreeuws Abaddon, en in de Griekse taal had hĳ den naam Apollyon.

12 Het ene wee is weggegaan, ziet, er komen nog twee weeen na dezen.

13 En de zesde engel heeft gebazuind, en ik hoorde een stem uit de vier hoornen des gouden altaars, dat voor God was,

14 Zeggende tot den zesden engel, die de bazuin had: Ontbind de vier engelen, die gebonden zĳn bĳ de grote rivier, den Eufraat.

15 En de vier engelen zĳn ontbonden geworden, welke bereid waren tegen de ure, en dag, en maand, en jaar, opdat zĳ het derde deel der mensen zouden doden.

16 En het getal van de heirlegers der ruiterĳ was tweemaal tien duizenden der tien duizenden; en ik hoorde hun getal.

17 En ik zag alzo de paarden in dit gezicht, en die daarop zaten, hebbende vurige, en hemelsblauwe, en sulfervervige borstwapenen; en de hoofden der paarden waren als hoofden van leeuwen, en uit hun monden ging vuur, en rook, en sulfer,

18 Door deze drie werd het derde deel der mensen gedood, namelĳk door het vuur, en door den rook, en door het sulfer, dat uit hun monden uitging.

19 Want hun macht is in hun mond, en in hun staarten; want hun staarten zĳn aan de slangen gelĳk, en hebben hoofden, en beschadigen met dezelve.

20 En de overige mensen, die niet gedood zĳn door deze plagen, hebben zich niet bekeerd van de werken hunner handen, dat zĳ niet zouden aanbidden de duivelen; en de gouden, en zilveren, en koperen, en stenen, en houten afgoden, die noch zien kunnen, noch horen, noch wandelen;

21 En hebben zich ook niet bekeerd van hun doodslagen, noch van hun venĳngevingen, noch van hun hoererĳ, noch van hun dieverĳen. [ 1849 ]

10 1 En ik zag een anderen sterken engel, afkomende van den hemel, die bekleed was met een wolk; en een regenboog was boven zĳn hoofd; en zĳn aangezicht was als de zon, en zĳn voeten waren als pilaren van vuur.

2 En hĳ had in zĳn hand een boeksken, dat geopend was; en hĳ zette zĳn rechtervoet op de zee, en den linker op de aarde.

3 En hĳ riep met een grote stem, gelĳkerwĳs een leeuw brult; en als hĳ geroepen had, spraken de zeven donderslagen hun stemmen.

4 En toen de zeven donderslagen hun stemmen gesproken hadden, zo zou ik ze geschreven hebben; en ik hoorde een stem uit den hemel, die tot mĳ zeide: Verzegel hetgeen de zeven donderslagen gesproken hebben, en schrĳf dat niet.

5 En de engel, dien ik zag staan op de zee, en op de aarde, hief zĳn hand op naar den hemel.

6 En hĳ zwoer bĳ Dien, Die leeft in alle eeuwigheid, Die den hemel geschapen heeft en hetgeen daarin is, en de aarde en hetgeen daarin is, en de zee en hetgeen daarin is, dat er geen'tĳd meer zal zĳn;

7 Maar in de dagen der stem des zevenden engels, wanneer hĳ bazuinen zal, zo zal de verborgenheid Gods vervuld worden, gelĳk Hĳ Zĳn dienstknechten, den profeten, verkondigd heeft.

8 En de stem, die ik gehoord had uit den hemel, sprak wederom met mĳ, en zeide: Ga henen, neem het boeksken, dat geopend en in de hand des engels is, die op de zee en op de aarde staat.

9 En ik ging henen tot den engel, zeggende tot hem: Geef mĳ dat boeksken. En hĳ zeide tot mĳ: Neem dat en eet het op; en het zal uw buik bitter maken, maar in uw mond zal het zoet zĳn als honig.

10 En ik nam dat boeksken uit de hand des engels, en ik at dat op; en het was in mĳn mond zoet als honig, en als ik het gegeten had, werd mĳn buik bitter.

11 En hĳ zeide tot mĳ: Gĳ moet wederom profeteren voor vele volken, en natien, en talen, en koningen.

11 1 En mĳ werd een rietstok gegeven, een meet roede gelĳk; en de engel stond en zeide: Sta op, en meet den tempel Gods en het altaar, en degenen, die daarin aanbidden.

2 En laat het voorhof uit, dat van buiten den tempel is, en meet dat niet, want het is den heidenen gegeven; en zĳ zullen de heilige stad vertreden twee en veertig maanden.

3 En Ik zal Mĳn twee getuigen macht geven, en zĳ zullen profeteren duizend tweehonderd zestig dagen, met zakken bekleed.

4 Dezen zĳn de twee olĳfbomen, en de twee kandelaren, die voor den God der aarde staan.

5 En zo iemand die [ 1850 ]wil beschadigen, een vuur zal uit hun mond uitgaan, en zal hun vĳanden verslinden; en zo iemand hen wil beschadigen, die moet alzo gedood worden.

6 Dezen hebben macht den hemel te sluiten, opdat geen regen regene in de dagen hunner profetering; en zĳ hebben macht over de wateren, om die in bloed te verkeren, en de aarde te slaan met allerlei plage, zo menigmaal als zĳ zullen willen.

7 En als zĳ hun getuigenis zullen geeindigd hebben, zal het beest, dat uit den afgrond opkomt, hun krĳg aandoen, en het zal hen overwinnen, en zal hen doden.

8 En hun dode lichamen zullen liggen op de straat der grote stad, die geestelĳk genoemd wordt Sodoma en Egypte, alwaar ook onze Heere gekruist is.

9 En de mensen uit de volken, en geslachten, en talen, en natien, zullen hun dode lichamen zien drie dagen en een halven, en zullen niet toelaten, dat hun dode lichamen in graven gelegd worden.

10 En die op de aarde wonen, die zullen verblĳd zĳn over hen, en zullen vreugde bedrĳven, en zullen elkander geschenken zenden; omdat deze twee profeten degenen, die op de aarde wonen, gepĳnigd hadden.

11 En na die drie dagen en een halven, is een geest des levens uit God in hen gegaan; en zĳ stonden op hun voeten; en er is grote vrees gevallen op degenen, die hen aanschouwden.

12 En zĳ hoorden een grote stem uit den hemel, die tot hen zeide: Komt herwaarts op. En zĳ voeren op naar den hemel in de wolk; en hun vĳanden aanschouwden hen.

13 En in diezelfde ure geschiedde een grote aardbeving, en het tiende deel der stad is gevallen, en er zĳn in de aardbeving gedood zeven duizend namen van mensen, en de overigen zĳn zeer bevreesd geworden, en hebben den God des hemels heerlĳkheid gegeven.

14 Het tweede wee is weggegaan; ziet, het derde wee komt haast.

15 En de zevende engel heeft gebazuind, en er geschiedden grote stemmen in den hemel, zeggende: De koninkrĳken der wereld zĳn geworden onzes Heeren en van Zĳn Christus, en Hĳ zal als Koning heersen in alle eeuwigheid.

16 En de vier en twintig ouderlingen, die voor God zitten op hun tronen, vielen neder op hun aangezichten, en aanbaden God,

17 Zeggende: Wĳ danken U, Heere God almachtig, Die is, en Die was, en Die komen zal! dat Gĳ Uw grote kracht hebt aangenomen, en als Koning hebt geheerst;

18 En de volken waren toornig geworden, en Uw toorn is gekomen, en de tĳd der doden, om geoordeeld te worden, en om het loon te geven Uw dienstknechten, den profeten, [ 1851 ]en den heiligen, en dengenen, die Uw Naam vrezen, den kleinen en den groten; en om te verderven degenen, die de aarde verdierven.

19 En de tempel Gods in de hemel is geopend geworden, en de ark Zĳns verbonds is gezien in Zĳn tempel; en er werden bliksemen, en stemmen, en donderslagen, en aardbeving, en grote hagel.

12 1 En er werd een groot teken gezien in den hemel; namelĳk een vrouw, bekleed met de zon; en de maan was onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren;

2 En zĳ was zwanger, en riep, barensnood hebbende, en zĳnde in pĳn om te baren.

3En er werd een ander teken gezien in den hemel; en ziet, er was een grote rode draak, hebbende zeven hoofden, en tien hoornen, en op zĳn hoofden zeven koninklĳke hoeden.

4 En zĳn staart trok het derde deel der sterren des hemels, en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, opdat hĳ haar kind zou verslinden, wanneer zĳ het zou gebaard hebben.

5 En zĳ baarde een mannelĳken zoon, die al de heidenen zou hoeden met een ĳzeren roede; en haar kind werd weggerukt tot God en Zĳn troon.

6 En de vrouw vluchtte in de woestĳn, alwaar zĳ een plaats had, haar van God bereid, opdat zĳ haar aldaar zouden voeden duizend tweehonderd zestig dagen.

7 En er werd krĳg in den hemel: Michael en zĳn engelen krĳgden tegen den draak, en de draak krĳgde ook en zĳn engelen.

8 En zĳ hebben niet vermocht, en hun plaats is niet meer gevonden in den hemel.

9 En de grote draak is geworpen, namelĳk de oude slang, welke genaamd wordt duivel en satanas, die de gehele wereld verleidt, hĳ is, zeg ik, geworpen op de aarde; en zĳn engelen zĳn met hem geworpen.

10 En ik hoorde een grote stem, zeggende in den hemel: Nu is de zaligheid, en de kracht, en het koninkrĳk geworden onzes Gods; en de macht van Zĳn Christus; want de verklager onzer broederen, die hen verklaagde voor onzen God dag en nacht is nedergeworpen.

11 En zĳ hebben hem overwonnen door het bloed des Lams, en door het woord hunner getuigenis, en zĳ hebben hun leven niet liefgehad tot den dood toe.

12 Hierom bedrĳft vreugde, gĳ hemelen, en gĳ, die daarin woont! Wee dengenen, die de aarde en de zee bewonen, want de duivel is tot u afgekomen, en heeft groten toorn, wetende, dat hĳ een kleinen'tĳd heeft.

13 En toen de draak zag, dat hĳ op de aarde geworpen was, zo heeft hĳ de vrouw vervolgd, die het manneken gebaard had.

14 En der vrou[ 1852 ]we zĳn gegeven twee vleugelen eens groten arends, opdat zĳ zou vliegen in de woestĳn, in haar plaats, alwaar zĳ gevoed wordt een tĳd, en tĳden, en een halven tĳd, buiten het gezicht der slang.

15 En de slang wierp uit haar mond achter de vrouw water als een rivier, opdat hĳ haar door de rivier zou doen wegvoeren.

16 En de aarde kwam de vrouw te hulp, en de aarde opende haar mond, en verzwolg de rivier, welke de draak uit zĳn mond had geworpen.

17 En de draak vergrimde op de vrouw, en ging heen om krĳg te voeren tegen de overigen van haar zaad, die de geboden Gods bewaren, en de getuigenis van Jezus Christus hebben.

13 1 ^(12:18) En ik stond op het zand der zee. ^(13:1) En ik zag uit de zee een beest opkomen, hebbende zeven hoofden en tien hoornen; en op zĳn hoornen waren tien koninklĳke hoeden, en op zĳn hoofden was een naam van gods lastering.

2 En het beest dat ik zag, was een pardel gelĳk, en zĳn voeten als eens beers voeten, en zĳn mond als de mond eens leeuws; en de draak gaf hem zĳn kracht, en zĳn troon, en grote macht.

3 En ik zag een van zĳn hoofden als tot den dood gewond, en zĳn dodelĳke wonde werd genezen; en de gehele aarde verwonderde zich achter het beest.

4 En zĳ aanbaden den draak, die het beest macht gegeven had; en zĳ aanbaden het beest, zeggende: Wie is dit beest gelĳk? wie kan krĳg voeren tegen hetzelve?

5 En hetzelve werd een mond gegeven, om grote dingen en gods lasteringen te spreken; en hetzelve werd macht gegeven, om zulks te doen, twee en veertig maanden.

6 En het opende zĳn mond tot lastering tegen God, om Zĳn Naam te lasteren, en Zĳn tabernakel, en die in den hemel wonen.

7 En hetzelve werd macht gegeven, om den heiligen krĳg aan te doen, en om die te overwinnen; en hetzelve werd macht gegeven over alle geslacht, en taal, en volk.

8 En allen, die op de aarde wonen, zullen hetzelve aanbidden, welker namen niet zĳn geschreven in het boek des levens, des Lams, Dat geslacht is, van de grondlegging der wereld.

9 Indien iemand oren heeft, die hore.

10 Indien iemand in de gevangenis leidt, die gaat zelf in de gevangenis; indien iemand met het zwaard zal doden, die moet zelf met het zwaard gedood worden. Hier is de lĳdzaamheid en het geloof der heiligen.

11 En ik zag een ander beest uit de aarde opkomen, en het had twee hoornen, des Lams hoornen gelĳk, en het sprak als de draak.

12 En het oefent al de macht van het eerste beest, [ 1853 ]in tegenwoordigheid van hetzelve, en het maakt, dat de aarde, en die daarin wonen het eerste beest aanbidden, wiens dodelĳke wonde genezen was.

13 En het doet grote tekenen, zodat het ook vuur uit den hemel doet afkomen op de aarde, voor de mensen.

14 En verleidt degenen, die op de aarde wonen, door de tekenen, die aan hetzelve te doen gegeven zĳn in de tegenwoordigheid van het beest; zeggende tot degenen, die op de aarde wonen, dat zĳ het beest, dat de wond des zwaards had, en weder leefde, een beeld zouden maken.

15 En hetzelve werd macht gegeven om het beeld van het beest een geest te geven, opdat het beeld van het beest ook zou spreken, en maken, dat allen, die het beeld van het beest niet zouden aanbidden, gedood zouden worden.

16 En het maakt, dat het aan allen, kleinen en groten, en rĳken en armen, en vrĳen en dienstknechten, een merkteken geve aan hun rechterhand of aan hun voorhoofden;

17 En dat niemand mag kopen of verkopen, dan die dat merkteken heeft, of den naam van het beest, of het getal zĳns naams.

18 Hier is de wĳsheid: die het verstand heeft, rekene het getal van het beest; want het is een getal eens mensen, en zĳn getal is zeshonderd zes en zestig.

14 1 En ik zag, en ziet, het Lam stond op den berg Sion, en met Hem honderd vier en veertig duizend, hebbende den Naam Zĳns Vaders geschreven aan hun voorhoofden.

2 En ik hoorde een stem uit den hemel, als een stem veler wateren, en als een stem van een groten donderslag. En ik hoorde een stem van citerspelers, spelende op hun citers;

3 En zĳ zongen als een nieuw gezang voor den troon, en voor de vier dieren, en de ouderlingen; en niemand kon dat gezang leren, dan de honderd vier en veertig duizend, die van de aarde gekocht waren.

4 Dezen zĳn het, die met vrouwen niet bevlekt zĳn, want zĳ zĳn maagden; dezen zĳn het, die het Lam volgen, waar Het ook heengaat; dezen zĳn gekocht uit de mensen, tot eerstelingen Gode en het Lam.

5 En in hun mond is geen bedrog gevonden; want zĳ zĳn onberispelĳk voor den troon van God.

6 En ik zag een anderen engel, vliegende in het midden des hemels, en hĳ had het eeuwige Evangelie, om te verkondigen dengenen, die op de aarde wonen, en aan alle natie, en geslacht, en taal, en volk;

7 Zeggende met een grote stem: Vreest God, en geeft Hem heerlĳkheid, want de ure Zĳns oordeels is gekomen; en aanbidt Hem. Die den hemel, en de aarde, en de zee, en de [ 1854 ]fonteinen der wateren gemaakt heeft.

8 En er is een andere engel gevolgd, zeggende: Zĳ is gevallen, zĳ is gevallen. Babylon, die grote stad, omdat zĳ uit den wĳn des toorns harer hoererĳ alle volken heeft gedrenkt.

9 En een derde engel is hen gevolgd, zeggende met een grote stem: Indien iemand het beest aanbidt en zĳn beeld, en ontvangt het merkteken aan zĳn voorhoofd, of aan zĳn hand,

10 Die zal ook drinken uit den wĳn des toorn Gods, die ongemengd ingeschonken is, in den drinkbeker Zĳns toorns; en hĳ zal gepĳnigd worden met vuur en sulfer voor de heilige engelen en voor het Lam.

11 En de rook van hun pĳniging gaat op in alle eeuwigheid, en zĳ hebben geen rust dag en nacht, die het beest aanbidden en zĳn beeld, en zo iemand het merkteken zĳns naams ontvangt.

12 Hier is de lĳdzaamheid der heiligen; hier zĳn zĳ, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus.

13 En ik hoorde een stem uit den hemel, die tot mĳ zeide: Schrĳf, zalig zĳn de doden, die in den Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zĳ rusten mogen van hun arbeid; en hun werken volgen met hen.

14 En ik zag, en ziet, een witte wolk, en op de wolk was Een gezeten, des mensen Zoon gelĳk, hebbende op Zĳn hoofd een gouden kroon; en in Zĳn hand een scherpe sikkel.

15 En een andere engel kwam uit den tempel, roepende met een grote stem tot Dengene. Die op de wolk zat: Zend Uw sikkel en maai; want de ure om te maaien is nu gekomen, dewĳl de oogst der aarde rĳp is geworden.

16 En Die op de wolk zat, zond Zĳn sikkel op de aarde, en de aarde werd gemaaid.

17 En een andere engel kwam uit den tempel, die in den hemel is, hebbende ook zelf een scherpe sikkel.

18 En een andere engel kwam uit van het altaar, die macht had over het vuur; en hĳ riep met een groot geroep, tot dengene, die de scherpe sikkel had, zeggende: Zend uw scherpe sikkel, en snĳd af de druiftakken van den wĳngaard der aarde, want zĳn druiven zĳn rĳp.

19 En de engel zond zĳn sikkel op de aarde en sneed de druiven af van den wĳngaard der aarde, en wierp ze in den groten wĳnpersbak des toorns Gods.

20 En de wĳnpersbak werd buiten de stad getreden, en er is bloed uit den wĳnpersbak gekomen, tot aan de tomen der paarden, duizend zeshonderd stadien ver.

15 1 En ik zag een ander groot en wonderlĳk teken in den hemel; namelĳk zeven engelen, hebbende de zeven laatste plagen; want in deze is de toorn Gods geeindigd.

2 En ik zag als een glazen zee, met [ 1855 ]vuur gemengd; en die de overwinning hadden van het beest, en van zĳn beeld, en van zĳn merkteken, en van het getal zĳns naams, welke stonden aan de glazen zee, hebbende de citers Gods;

3 En zĳ zongen het gezang van Mozes, den dienstknecht Gods, en het gezang des Lams, zeggende: Groot en wonderlĳk zĳn Uw werken. Heere. Gĳ almachtige God, rechtvaardig en waarachtig zĳn Uw wegen. Gĳ Koning der heiligen!

4 Wie zou U niet vrezen. Heere, en Uw Naam niet verheerlĳken? Want Gĳ zĳt alleen heilig; want alle volken zullen komen, en voor U aanbidden; want Uw oordelen zĳn openbaar geworden.

5 En na dezen zag ik, en ziet, de tempel des tabernakels der getuigenis in den hemel werd geopend.

6 En de zeven engelen, die de zeven plagen hadden, kwamen uit den tempel, bekleed met rein en blinkend lĳnwaad, en omgord om de borst met gouden gordels.

7 En een van de vier dieren gaf den zeven engelen zeven gouden fiolen, vol van den toorn Gods. Die in alle eeuwigheid leeft.

8 En de tempel werd vervuld met rook uit de heerlĳkheid Gods, en uit Zĳn kracht; en niemand kon in den tempel ingaan, totdat de zeven plagen der zeven engelen geeindigd waren.

16 1 En ik hoorde een grote stem uit den tempel, zeggende tot de zeven engelen: Gaat henen, en giet de zeven fiolen van den toorn Gods uit op de aarde.

2 En de eerste ging henen, en goot zĳn fiool uit op de aarde; en er werd een kwaad en boos gezweer aan de mensen, die het merkteken van het beest hadden, en die zĳn beeld aanbaden.

3 En de tweede engel goot zĳn fiool uit in de zee, en zĳ werd bloed als van een dode; en alle levende ziel is gestorven in de zee.

4 En de derde engel goot zĳn fiool uit in de rivieren en in de fonteinen der wateren; en de wateren werden bloed.

5 En ik hoorde den engel der wateren zeggen: Gĳ zĳt rechtvaardig. Heere! Die is, en Die was, en Die zĳn zal, dat Gĳ dit geoordeeld hebt;

6 Dewĳl zĳ het bloed der heiligen, en der profeten vergoten hebben, zo hebt Gĳ hun ook bloed te drinken gegeven; want zĳ zĳn het waardig.

7 En ik hoorde een anderen van het altaar zeggen: Ja. Heere. Gĳ almachtige God! Uwe oordelen zĳn waarachtig en rechtvaardig.

8 En de vierde engel goot zĳn fiool uit op de zon; en haar is macht gegeven de mensen te verhitten door vuur.

9 En de mensen werden verhit met grote hitte, en lasterden den Naam Gods. Die macht heeft over deze plagen; en zĳ bekeerden zich [ 1856 ]niet, om Hem heerlĳkheid te geven.

10 En de vĳfde engel goot zĳn fiool uit op den troon van het beest; en zĳn rĳk is verduisterd geworden; en zĳ kauwden hun tongen van pĳn;

11 En zĳ lasterden den God des hemels vanwege hun pĳnen, en vanwege hun gezweren; en zĳ bekeerden zich niet van hun werken.

12 En de zesde engel goot zĳn fiool uit op de grote rivier, den Eufraat; en zĳn water is uitgedroogd, opdat bereid zou worden de weg der koningen, die van den opgang der zon komen zullen.

13 En ik zag uit den mond des draaks, en uit den mond van het beest, en uit den mond des valsen profeets, drie onreine geesten gaan, den vorsen gelĳk;

14 Want het zĳn geesten der duivelen, en zĳ doen tekenen, welke uitgaan tot de koningen der aarde en der gehele wereld, om die te vergaderen tot den krĳg van dien groten dag des almachtigen Gods.

15 Ziet, Ik kom als een dief. Zalig is hĳ, die waakt en zĳn klederen bewaart, opdat hĳ niet naakt wandele, en men zĳn schaamte niet zie.

16 En zĳ hebben hen vergaderd in de plaats, welke in het Hebreeuws genaamd wordt Armageddon.

17 En de zevende engel goot zĳn fiool uit in de lucht; en er kwam een grote stem uit den tempel des hemels, van den troon, zeggende: Het is geschied.

18 En er geschiedden stemmen, en donderslagen, en bliksemen; en er geschiedde een grote aardbeving, hoedanige niet is geschied van dat de mensen op de aarde geweest zĳn, namelĳk een zodanige aardbeving en zo groot.

19 En de grote stad is in drie delen gescheurd, en de steden der heidenen zĳn gevallen; en het grote Babylon is gedacht geworden voor God, om haar te geven den drinkbeker van den wĳn des toorns Zĳner gramschap. 20 En alle eiland is gevloden, en de bergen zĳn niet gevonden.

21 En een grote hagel, elk als een talent pond zwaar, viel neder uit den hemel op de mensen; en de mensen lasterden God vanwege de plage des hagels; want deszelfs plage was zeer groot.

17 1 En een uit de zeven engelen, die de zeven fiolen hadden, kwam en sprak met mĳ, en zeide tot mĳ: Kom herwaarts, ik zal u tonen het oordeel der grote hoer, die daar zit op vele wateren;

2 Met welke de koningen der aarde gehoereerd hebben, en die de aarde bewonen zĳn dronken geworden van den wĳn harer hoererĳ.

3 En hĳ bracht mĳ weg in een woestĳn, in den geest, en ik zag een vrouw, zittende op een scharlaken rood beest, dat vol was van namen der gods lastering, en had zeven hoofden en tien hoor[ 1857 ]nen.

4 En de vrouw was bekleed met purper en scharlaken, en versierd met goud, en kostelĳk gesteente, en paarlen, en had in hare hand een gouden drinkbeker, vol van gruwelen, en van onreinigheid harer hoererĳ.

5 En op haar voorhoofd was een naam geschreven, namelĳk Verborgenheid; het grote Babylon, de moeder der hoererĳen en der gruwelen der aarde.

6 En ik zag, dat de vrouw dronken was van het bloed der heiligen, en van het bloed der getuigen van Jezus. En ik verwonderde mĳ, als ik haar zag, met grote verwondering.

7 En de engel zeide tot mĳ: Waarom verwondert gĳ u? Ik zal u zeggen de verborgenheid der vrouw en van het beest, dat haar draagt, hetwelk de zeven hoofden heeft en de tien hoornen.

8 Het beest, dat gĳ gezien hebt, was en is niet; en het zal opkomen uit den afgrond, en ten verderve gaan; en die op de aarde wonen, zullen verwonderd zĳn (welker namen niet zĳn geschreven in het boek des levens van de grondlegging der wereld), ziende het beest, dat was en niet is, hoewel het is.

9 Hier is het verstand, dat wĳsheid heeft. De zeven hoofden zĳn zeven bergen, op welke de vrouw zit.

10 En het zĳn ook zeven koningen; de vĳf zĳn gevallen, en de een is, en de ander is nog niet gekomen, en wanneer hĳ zal gekomen zĳn, moet hĳ een weinig tĳds blĳven.

11 En het beest, dat was en niet is, die is ook de achtste koning, en is uit de zeven en gaat ten verderve.

12 En de tien hoornen, die gĳ gezien hebt, zĳn tien koningen, die het koninkrĳk nog niet hebben ontvangen, maar als koningen macht ontvangen op een ure met het beest.

13 Dezen hebben enerlei mening, en zullen hun kracht en macht het beest overgeven.

14 Dezen zullen tegen het Lam krĳgen, en het Lam zal hen overwinnen (want Het is een Heere der heren, en een Koning der koningen), en die met Hem zĳn, de geroepenen, en uitverkorenen en gelovigen.

15 En hĳ zeide tot mĳ: De wateren, die gĳ gezien hebt, waar de hoer zit, zĳn volken, en scharen, en natien, en tongen.

16 En de tien hoornen, die gĳ gezien hebt op het beest, die zullen de hoer haten, en zullen haar woest maken, en naakt; en zĳ zullen haar vlees eten, en zullen haar met vuur verbranden.

17 Want God heeft hun in hun harten gegeven, dat zĳ Zĳn mening doen, en dat zĳ enerlei mening doen, en dat zĳ hun koninkrĳk het beest geven, totdat de woorden Gods voleindigd zullen zĳn.

18 En de vrouw, die gĳ gezien hebt, is de grote stad, die het koninkrĳk heeft over de koningen der aarde. [ 1858 ]

18 1 En na dezen zag ik een anderen engel afkomen uit den hemel, hebbende grote macht, en de aarde is verlicht geworden van zĳn heerlĳkheid.

2 En hĳ riep krachtelĳk met een grote stem, zeggende: Zĳ is gevallen, zĳ is gevallen, het grote Babylon, en is geworden een woonstede der duivelen, en een bewaarplaats van alle onreine geesten, en een bewaarplaats van alle onrein en hatelĳk gevogelte;

3 Dewĳl uit den wĳn des toorns harer hoererĳ alle volken gedronken hebben, en de koningen der aarde met haar gehoereerd hebben, en de kooplieden der aarde rĳk zĳn geworden uit de kracht harer weelde.

4 En ik hoorde een andere stem uit den hemel, zeggende: Gaat uit van haar. Mĳn volk, opdat gĳ aan haar zonden geen gemeenschap hebt, en opdat gĳ van haar plagen niet ontvangt.

5 Want haar zonden zĳn de ene op de andere gevolgd tot den hemel toe, en God is harer ongerechtigheden gedachtig geworden.

6 Vergeldt haar, gelĳk als zĳ ulieden vergolden heeft, en verdubbelt haar dubbel, naar haar werken; in den drinkbeker, waarin zĳ geschonken heeft, schenkt haar dubbel.

7 Zoveel als zĳ zichzelve verheerlĳkt heeft, en weelde gehad heeft, zo grote pĳniging en rouw doet haar aan; want zĳ zegt in haar hart: Ik zit als een koningin, en ben geen weduwe, en zal geen rouw zien.

8 Daarom zullen haar plagen op een dag komen, namelĳk dood, en rouw, en honger, en zĳ zal met vuur verbrand worden; want sterk is de Heere God, Die haar oordeelt.

9 En de koningen der aarde, die met haar gehoereerd en weelde gehad hebben, zullen haar bewenen, en rouw over haar bedrĳven, wanneer zĳ den rook haar brands zullen zien;

10 Van verre staande uit vreze van haar pĳniging, zeggende: Wee, wee, de grote stad Babylon, de sterke stad, want uw oordeel is in een ure gekomen.

11 En de kooplieden der aarde zullen wenen en rouw maken over haar, omdat niemand hun waren meer koopt;

12 Waren van goud, en van zilver, en van kostelĳk gesteente, en van paarlen, en van fijn lĳnwaad, en van purper, en van zĳde, en van scharlaken; en allerlei welriekend hout, en allerlei ivoren vaten, en allerlei vaten van het kostelĳkste hout, en van koper, en van ĳzer, en van marmersteen;

13 En kaneel, en reukwerk, en welriekende zalf, en wierook, en wĳn, en olie, en meelbloem, en tarwe, en lastbeesten, en schapen; en van paarden, en van koetswagens, en van lichamen, en de zielen der mensen.

14En de vrucht der begeerlĳkheid uwer ziel is van u weggegaan; en [ 1859 ]al wat lekker en wat heerlĳk was, is van u weggegaan; en gĳ zult hetzelve niet meer vinden.

15 De kooplieden dezer dingen, die rĳk geworden waren van haar, zullen van verre staan uit vreze van haar pĳniging, wenende en rouw makende;

16 En zeggende: Wee, wee, de grote stad, die bekleed was met fijn lĳnwaad, en purper, en scharlaken, en versierd met goud, en met kostelĳk gesteente, en met paarlen; want in een ure is zo grote rĳkdom verwoest.

17 En alle stuurlieden, en al het volk op de schepen, en bootsgezellen, en allen, die ter zee handelen, stonden van verre;

18 En riepen, ziende den rook van haar brand, en zeggende: Wat stad was deze grote stad gelĳk?

19 En zĳ wierpen stof op hun hoofden, en riepen, we- nende en rouw bedrĳvende, zeggende: Wee, wee, de grote stad, in dewelke allen, die schepen in de zee hadden, van haar kostelĳkheid rĳk geworden zĳn; want zĳ is in een ure verwoest geworden.

20 Bedrĳft vreugde over haar, gĳ hemel, en gĳ heilige apostelen, en gĳ profeten, want God heeft uw oordeel aan haar geoordeeld.

21 En een sterke engel hief een steen op als een groten molensteen, en wierp dien in de zee, zeggende: Aldus zal de grote stad Babylon met geweld geworpen worden, en zal niet meer gevonden worden.

22 En de stem der citerspelers, en der zangers, en der fluiters, en der bazuiners, zal niet meer in u gehoord worden; en geen kunstenaar van enige kunst zal meer in u gevonden worden; en geen geluid des molens zal in u meer gehoord worden.

23 En het licht der kaars zal in u niet meer schĳnen; en de stem eens bruidegoms en ener bruid zal in u niet meer gehoord worden; want uw kooplieden waren de groten der aarde, want door uw toverĳ zĳn alle volken verleid geweest.

24 En in dezelve is gevonden het bloed der profeten en der heiligen, en al dergenen, die gedood zĳn op de aarde.

19 1 En na dezen hoorde ik als een grote stem ener grote schare in den hemel, zeggende: Halleluja, de zaligheid, en de heerlĳkheid, en de eer, en de kracht zĳ den Heere, onzen God.

2 Want Zĳn oordelen zĳn waarachtig en rechtvaardig; dewĳl Hĳ de grote hoer geoordeeld heeft, die de aarde verdorven heeft met haar hoererĳ, en Hĳ het bloed Zĳner dienaren van haar hand gewroken heeft. En zĳ zeiden ten tweeden maal: Halleluja!

3 En haar rook gaat op in alle eeuwigheid.

4 En de vier en twintig ouderlingen, en de vier dieren vielen neder, en aanbaden God. Die op den troon zat, zeggende: Amen. Halleluja!

5 En een stem kwam uit den troon, [ 1860 ]zeggende: Looft onzen God, gĳ al Zĳn dienstknechten, en gĳ, die Hem vreest, beiden klein en groot!

6 En ik hoorde als een stem ener grote schare, en als een stem veler wateren, en als een stem van sterke donderslagen, zeggende: Halleluja, want de Heere, de almachtige God, heeft als Koning geheerst.

7 Laat ons blĳde zĳn, en vreugde bedrĳven, en Hem de heerlĳkheid geven; want de bruiloft des Lams is gekomen, en Zĳn vrouw heeft zichzelve bereid.

8 En haar is gegeven, dat zĳ bekleed worde met rein en blinkend fijn lĳnwaad; want dit fijn lĳnwaad zĳn de rechtvaardigmakingen der heiligen.

9 En hĳ zeide tot mĳ: Schrĳf, zalig zĳn zĳ, die geroepen zĳn tot het avondmaal van de bruiloft des Lams. En hĳ zeide tot mĳ: Deze zĳn de waarachtige woorden Gods.

10 En ik viel neder voor zĳn voeten, om hem te aanbidden, en hĳ zeide tot mĳ: Zie, dat gĳ dat niet doet; ik ben uw mededienstknecht, en uwer broederen, die de getuigenis van Jezus hebben; aanbid God. Want de getuigenis van Jezus is de geest der profetie.

11 En ik zag den hemel geopend; en ziet, een wit paard, en Die op hetzelve zat, was genaamd Getrouw en Waarachtig, en Hĳ oordeelt en voert krĳg in gerechtigheid.

12 En Zĳn ogen waren als een vlam vuurs, en op Zĳn hoofd waren vele koninklĳke hoeden; en Hĳ had een naam geschreven, die niemand wist, dan Hĳ Zelf.

13 En Hĳ was bekleed met een kleed, dat met bloed geverfd was; en Zĳn naam wordt genoemd het Woord Gods.

14 En de heirlegers in den hemel volgden Hem op witte paarden, gekleed met wit en rein fijn lĳnwaad.

15 En uit Zĳn mond ging een scherp zwaard, opdat Hĳ daarmede de heidenen slaan zou. En Hĳ zal hen hoeden met een ĳzeren roede; en Hĳ treedt den wĳnpersbak van den wĳn des toorns en der gramschap des almachtigen Gods.

16 En Hĳ heeft op Zĳn kleed en op Zĳn dĳ dezen Naam geschreven: Koning der koningen, en Heere der heren.

17 En ik zag een engel, staande in de zon; en hĳ riep met een grote stem, zeggende tot al de vogelen, die in het midden des hemels vlogen: Komt herwaarts, en vergadert u tot het avondmaal des groten Gods;

18 Opdat gĳ eet het vlees der koningen, en het vlees der oversten over duizend, en het vlees der sterken, en het vlees der paarden en dergenen, die daarop zitten; en het vlees van alle vrĳen en dienstknechten, en kleinen en groten.

19 En ik zag het beest, en de koningen der aarde, en hun heirlegers vergaderd, om krĳg te voeren tegen Hem, Die [ 1861 ]op het paard zat, en tegen Zĳn heirlegers.

20 En het beest werd gegrepen, en met hetzelve de valse profeet, die de tekenen in de tegenwoordigheid van hetzelve gedaan had, door welke hĳ verleid had, die het merkteken van het beest ontvangen hadden, en die deszelfs beeld aanbaden. Deze twee zĳn levend geworpen in den poel des vuurs, die met sulfer brandt.

21 En de overigen werden gedood met het zwaard Desgenen, Die op het paard zat, hetwelk uit Zĳn mond ging; en al de vogelen werden verzadigd van hun vlees.

20 1 En ik zag een engel afkomen uit den hemel, hebbende den sleutel des afgronds, en een grote keten in zĳn hand;

2 En hĳ greep den draak, de oude slang, welke is de duivel en satanas, en bond hem duizend jaren;

3 En wierp hem in den afgrond, en sloot hem daarin, en verzegelde dien boven hem, opdat hĳ de volken niet meer verleiden zou, totdat de duizend jaren zouden geeindigd zĳn. En daarna moet hĳ een kleinen'tĳd ontbonden worden.

4 En ik zag tronen, en zĳ zaten op dezelve; en het oordeel werd hun gegeven; en ik zag de zielen dergenen, die onthoofd waren om de getuigenis van Jezus, en om het Woord Gods, en die het beest, en deszelfs beeld niet aangebeden hadden, en die het merkteken niet ontvangen hadden aan hun voorhoofd en aan hun hand; en zĳ leefden en heersten als koningen met Christus, de duizend jaren.

5 Maar de overigen der doden werden niet weder levend, totdat de duizend jaren geeindigd waren. Deze is de eerste opstanding.

6 Zalig en heilig is hĳ, die deel heeft in de eerste opstanding; over deze heeft de tweede dood geen macht, maar zĳ zullen priesters van God en Christus zĳn, en zĳ zullen met Hem als koningen heersen duizend jaren.

7 En wanneer de duizend jaren zullen geeindigd zĳn, zal de satanas uit zĳn gevangenis ontbonden worden.

8 En hĳ zal uitgaan om de volken te verleiden, die in de vier hoeken der aarde zĳn, den Gog en den Magog, om hen te vergaderen tot den krĳg; welker getal is als het zand aan de zee.

9 En zĳ zĳn opgekomen op de breedte der aarde, en omringden de legerplaats der heiligen, en de geliefde stad; en er kwam vuur neder van God uit den hemel, en heeft hen verslonden.

10 En de duivel, die hen verleidde, werd 10 geworpen in den poel des vuurs en sulfers, alwaar het beest en de valse profeet zĳn; en zĳ zullen gepĳnigd worden dag en nacht in alle eeuwigheid.

11 En ik zag een groten witten troon, en Denge[ 1862 ]ne, Die daarop zat, van Wiens aangezicht de aarde en de hemel wegvloden, en geen plaats is voor die gevonden.

12 En ik zag de doden, klein en groot, staande voor God; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend, dat des levens is; en de doden werden geoordeeld uit hetgeen in de boeken geschreven was, naar hun werken.

13 En de zee gaf de doden, die in haar waren; en de dood en de hel gaven de doden, die in hen waren; en zĳ werden geoordeeld, een iegelĳk naar hun werken.

14 En de dood en de hel werden geworpen in den poel des vuurs; dit is de tweede dood.

15 En zo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd geworpen in den poel des vuurs.

21 1 En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbĳgegaan, en de zee was niet meer.

2 En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als een bruid, die voor haar man versierd is.

3 En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bĳ de mensen, en Hĳ zal bĳ hen wonen, en zĳ zullen Zĳn volk zĳn, en God Zelf zal bĳ hen en hun God zĳn.

4 En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zĳn; noch rouw, noch gekrĳt, noch moeite zal meer zĳn; want de eerste dingen zĳn weggegaan.

5 En Die op den troon zat, zeide: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hĳ zeide tot mĳ: Schrĳf, want deze woorden zĳn waarachtig en getrouw.

6 En Hĳ sprak tot mĳ: Het is geschied. Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde. Ik zal den dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet.

7 Die overwint, zal alles beerven; en Ik zal hem een God zĳn, en hĳ zal Mĳ een zoon zĳn.

8 Maar den vreesachtigen, en ongelovigen, en gruwelĳken, en doodslagers, en hoereerders, en tovenaars, en afgodendienaars, en al den leugenaars, is hun deel in den poel, die daar brandt van vuur en sulfer; hetwelk is de tweede dood.

9 En tot mĳ kwam een van de zeven engelen, die de zeven fiolen hadden, welke vol geweest waren van de zeven laatste plagen, en sprak met mĳ, zeggende: Kom herwaarts, ik zal u tonen de Bruid, de Vrouw des Lams.

10 En hĳ voerde mĳ weg in den geest op een groten en hogen berg, en hĳ toonde mĳ de grote stad, het heilige Jeruzalem, nederdalende uit den hemel van God.

11 En zĳ had de heerlĳkheid Gods, en haar licht was den allerkostelĳksten steen [ 1863 ]gelĳk, namelĳk als den steen Jaspis, blinkende gelĳk kristal.

12 En zĳ had een groten en hogen muur, en had twaalf poorten, en in de poorten twaalf engelen, en namen daarop geschreven, welken zĳn de namen der twaalf geslachten der kinderen Israels.

13 Van het oosten waren drie poorten, van het noorden drie poorten, van het zuiden drie poorten, van het westen drie poorten.

14 En de muur der stad had twaalf fondamenten, en in dezelve de namen der twaalf apostelen des Lams.

15 En hĳ die met mĳ sprak, had een gouden rietstok, opdat hĳ de stad zou meten, en haar poorten, en haar muur.

16 En de stad lag vierkant, en haar lengte was zo groot als haar breedte. En hĳ mat de stad met den rietstok op twaalf duizend stadien; de lengte, en de breedte, en de hoogte derzelve waren even gelĳk.

17 En hĳ mat haar muur op honderd vier en veertig ellen, naar de maat eens mensen, welke des engels was.

18 En het gebouw van haar muur Jaspis; en de stad was zuiver goud, zĳnde zuiver glas gelĳk.

19 En de fondamenten van den muur der stad waren met allerlei kostelĳk gesteente versierd. Het eerste fondament was Jaspis, het tweede Saffier, het derde Chalcedon, het vierde Smaragd.

20 Het vĳfde Sardonix, het zesde Sardius, het zevende Chrysoliet, het achtste Beryl, het negende Topaas, het tiende Chrysopraas, het elfde Hyacinth, het twaalfde Amethyst.

21 En de twaalf poorten waren twaalf paarlen, een iedere poort was elk uit een paarl; en de straat der stad was zuiver goud; gelĳk doorluchtig glas.

22 En ik zag geen tempel in dezelve; want de Heere, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam.

23 En de stad behoeft de zon en de maan niet, dat zĳ in dezelve zouden schĳnen; want de heerlĳkheid Gods heeft haar verlicht, en het Lam is haar Kaars.

24 En de volken, die zalig worden, zullen in haar licht wandelen; en de koningen der aarde brengen hun heerlĳkheid en eer in dezelve.

25 En haar poorten zullen niet gesloten worden des daags; want aldaar zal geen nacht zĳn.

26 En zĳ zullen de heerlĳkheid en de eer der volken daarin brengen.

27 En in haar zal niet inkomen iets, dat ontreinigt, en gruwelĳkheid doet, en leugen spreekt; maar die geschreven zĳn in het boek des levens des Lams.

22 1 En hĳ toonde mĳ een zuivere rivier van het water des levens, klaar als kristal, voortkomende uit den troon Gods, en des Lams.

2 In het midden van haar straat en op de ene en de andere zĳde der 2 rivier was de boom des levens, voortbrengende twaalf vruchten, [ 1864 ]van maand tot maand gevende zĳne vrucht; en de bladeren des booms waren tot genezing der heidenen.

3 En geen vervloeking zal er meer tegen iemand zĳn; en de troon Gods en des Lams zal daarin zĳn, en Zĳn dienstknechten zullen Hem dienen;

4 En zullen Zĳn aangezicht zien, en Zĳn Naam zal op hun voorhoofden zĳn.

5 En aldaar zal geen nacht zĳn, en zĳ zullen geen kaars noch licht der zon van node hebben; want de Heere God verlicht hen; en zĳ zullen als koningen heersen in alle eeuwigheid.

6 En hĳ zeide tot mĳ: Deze woorden zĳn getrouw en waarachtig; en de Heere, de God der heilige profeten, heeft Zĳn engel gezonden, om Zĳn dienstknechten te tonen, hetgeen haast moet geschieden.

7 Zie, Ik kom haastiglĳk zalig is hĳ, die de woorden der profetie dezes boeks bewaart.

8 En ik, Johannes, ben degene, die deze dingen gezien en gehoord heb. En toen ik ze gehoord en gezien had, viel ik neder om aan te bidden voor de voeten des engels, die mĳ deze dingen toonde.

9 En hĳ zeide tot mĳ: Zie, dat gĳ het niet doet; want ik ben uw mededienstknecht, en uwer broederen, der profeten, en dergenen, die de woorden dezes boeks bewaren; aanbid God.

10 En hĳ zeide tot mĳ: Verzegel de woorden der profetie dezes boeks niet; want de tĳd is nabĳ.

11 Die onrecht doet, dat hĳ nog onrecht doe; en die vuil is, dat hĳ nog vuil worde; en die rechtvaardig is, dat hĳ nog gerechtvaardigd worde; en die heilig is, dat hĳ nog geheiligd worde.

12 En zie, Ik kom haastiglĳk en Mĳn loon is met Mĳ, om een iegelĳk te vergelden, gelĳk zĳn werk zal zĳn.

13 Ik ben de Alfa, en de Omega, het Begin en het Einde; de Eerste en de Laatste.

14 Zalig zĳn zĳ, die Zĳn geboden doen, opdat hun macht zĳ aan den boom des levens, en zĳ door de poorten mogen ingaan in de stad.

15 Maar buiten zullen zĳn de honden, en de tovenaars, en de hoereerders, en de doodslagers, en de afgodendienaars, en een iegelĳk, die de leugen liefheeft, en doet.

16 Ik, Jezus, heb Mĳn engel gezonden om ulieden deze dingen te getuigen in de Gemeenten. Ik ben de Wortel en het geslacht Davids, de blinkende Morgenster.

17 En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.

18 Want ik betuig aan een iegelĳk, die de woorden der profetie dezes boeks hoort: Indien iemand tot deze dingen toedoet. God zal hem toedoen de plagen, die in dit boek geschreven zĳn.

19 En indien [ 1865 ]iemand afdoet van de woorden des boeks dezer profetie. God zal zĳn deel afdoen uit het boek des levens, en uit de heilige stad, en uit hetgeen in dit boek geschreven is.

20 Die deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom haastiglĳk. Amen.

21 Ja, kom. Heere Jezus! De genade van onzen Heere Jezus Christus zĳ met u allen. Amen.