Naar inhoud springen

Vergeten liedjes/Eindeloos

Uit Wikisource
Maanlicht Vergeten liedjes (1910) door P.C. Boutens

Eindeloos

Sprokkel-zomer
Uitgegeven in Bussum door C.A.J. van Dishoeck.

[ 79 ]

EINDELOOS

Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos...

Zie welk een huis ons
Verlangen gebouwd heeft:
Landen en zeeën
Plaveien zijn vloeren,
Zonlicht en maanschijn
Zoldren de kameren,
Achter de sterren
Wijken de tinnen —
Wij kunnen minnen
Eindeloos...

Lief, dat gij mijn zijt,
Lief, dat ik uw ben,
[ 80 ]Wat is het anders
Dan de diep-eerlijke
Grondlooze klaarheid
Onzer onneembaarheid:
't Wolkloos bezinnen
Dat wij beminnen
Eindeloos... ?

Leven is groeien:
Enkel oneindigheid
Waarborgt ons liefde, lief,
't Eeuwige leven, lief, —
Leven was groeien, lief,
Eindeloos:
Nu wordt het bloeien, lief,
Eindeloos...

Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos!