Naar inhoud springen

Anoniem/Slotfeest Nederland-Italië

Uit Wikisource
Slotfeest Nederland-Italië
Auteur(s) Anoniem
Datum Maandag 15 mei 1939
Titel Slotfeest Nederland-Italië. Hotel Wittebrug.
Krant Het Vaderland
Jg 71
Editie, pg {{{editie}}}, Avondblad A, p. 2
Brontaal Nederlands
Bron kranten.kb.nl
Auteursrecht Publiek domein

Slotfeest Nederland-Italië


HOTEL WITTEBRUG


      Der traditie getrouw heeft het genootschap Nederland–Italië het vereenigingsjaar met een gala-avond in Hotel Wittebrug besloten, en, laten wij er maar dadelijk aan toevoegen, der traditie getrouw is het weer een allergeslaagdst slotfeest geworden. Wel was de belangstelling voor dezen avond, naar het ons toescheen, iets minder groot dan andere jaren, maar de stemming is, mede dank zij de vele attracties, waarvoor de ijverige presidente van het genootschap, mej. Anny Wierts en haar corps van helpers en helpsters hadden gezorgd, tot het laatst toe erin gebleven.
      De stemming was er trouwens al dadelijk, want al lang voordat de presidente haar openingswoord sprak – en dat was ditmaal wel héél laat – hadden The Plaza Swingers de danslustigen reeds onder de opwekkende klanken van hun repertoire vereenigd en hadden de wel-voorziene buffetten van Hotel „De Wittebrug” met hun keur van spijzen en dranken reeds menigen aanval te doorstaan gehad.
      Het was een origineele gedachte om dezen avond in het teeken van de Camera Obscura en de Divina Commedia te stellen, een gedachte waarvan we eerlijk gezegd grooter weerklank hadden verwacht bij de deelnemers aan dezen avond, want wel geteld waren er zes geconstumeerden, waarvan de presidente, die een authentiek 13e eeuwsch Florentijnsch costuum droeg, buiten mededinging bleef. Er konden dus vijf hoofdprijzen beschikbaar worden gesteld, de overige prijzen kwamen den verschillende wedstrijden, welke in den loop van den avond zijn gehouden, ten goede, en daar hebben velen bij geboft!
      In haar openingswoord, dat door het spelen in „swing-trant” van de volksliederen werd voorafgegaan, verwelkomde mej. Wierts de aanwezigen, en dankte zij den heer Plesman voor den steun, dien zij als steeds van de K.L.M. had mogen ondervinden en de jury, bestaande uit Anton Molkenboer, en Jan Wils, voor de taak, die zij zoo welwillend op zich had genomen. Toen kwam de polonaise. Voorafgegaan door de muziek, welke er een pittig marschtempo in hield, ging het door met Nederlandsche in Italiaansche vlaggetjes versierde zalen naar de bomvrije kelders van het hotel, welke ditmaal voor ’n wel heel wat vreedzamer doel ten dienste waren gesteld, want ze herbergden een spaghetti-tent, waar men onder de tonen van een accordeon zijn goede herinneringen aan Italië kon vernieuwen, met het nuttigen van een voortreffelijk gereserveerde spaghetti-combinatie. Ook het Italiaansche restaurant „Umbria” deed daar het zijne toe, want het verzorgde een cantina Italiana, waar een keur van Italiaansche wijnen werd geschonken, waarop de aan den wand in groote letters prijkende opwekking „Bevi bevilo ch’è sincere” volkomen van toepassing was.
      Om één uur defileerden de gecostumeerden voor de jury, welke ditmaal voor den bescheiden taak stond. Jan Wils deelde dan ook al heel spoedig het resultaat van den wedstrijd mede. De eerste prijs, een door mr H. P. Wenckebach te schilderen en aangeboden portret werd toegekend aan de lieftallige jongedame, die als Henriëtte Kegge haar entree had gemaakt. Een door de K.L.M. aangeboden retourvlucht Amsterdam-Rome viel ten deel aan de jongedame, die het zelfde onderwerp had gekozen. De eenige gecostumeerde heer zag zich een reductie van 50 procent op een door Italië te maken kunstreis toegekend. Twee retourvluchten per K.L.M. op het binnenlandsche net en een door de firma H. Berssenbrugge te maken kunstfoto maakten ten slotte de beide dames gelukkig, die een wel niet direct met het aangegeven onderwerp verband houdende travesti gekozen hadden, maar in elk geval gecostumeerd waren.
      Vervolgens richtte de heer Wils zich tot mej. Wierts, die naar spr. meende zeer zeker voor den allereerste prijs in aanmerkin zou zijn gekomen, maar die zich van mededinging wenschte te onthouden. Een groot genoegen was het spr. daarom om mej. Wierts ter herinnering aan dezen avond, een kostbare sierschaal van Venetiaansch glas te mogen aanbieden.
      Daarna werd het feest weer in zijn vollen omvang hervat. De tijd vloog om en de nieuwe dag was alweer enkele uren oud, toen de laatste feestgangers met de herinnering aan een, alleszins geslaagden avond huiswaarts togen.
      Nederland–Italië kan tevreden zijn!
      Tot degenen, die het feest hebben medegemaakt behoorden o.a. de Italiaansche consul van Rotterdam, R. baron Torella en de handelsattaché van de Intaliaansche legatie te dezer stede, de heer Ing. Tomasso Notarangeli.