Da Costa/Ter 25-jarige echtviering van W. de Clercq en C.C. Boissevain
< Da Costa
| ← Dichtregelen den heer en mevrouw W. De Clercq toegezonden | Da Costa's Kompleete Dichtwerken (1876) door Da Costa | Aan mijn heden elfjarig dochtertje Rebecca → |
| Uitgegeven in 's-Gravenhage door D. A. Thieme. |
[ 471 ]
TER VIJF EN TWINTIGJARIGE ECHTVIERING
VAN DEN HEER
WILLEM DE CLERCQ
EN VROUWE
CAROLINE CHARLOTTE BOSSEVAIN,
29 JULIJ 1843.
Waak op, waak op, spreek een lied.
Boek der Richteren V: 12.
Boek der Richteren V: 12.
Langs uw breede lindetoppen, Heemsteês beemden! keer op keer,
langs uw bochten, kalme Gliplaan! en waar Haarlems gulzig meir
reeds zijn watertemmers naadren, reeds zijn bed berennen ziet,
ruischten stemmen in mijne ooren: „Waak, waak op, en spreek een lied!”
Zouden die geen weêrklank vinden, op mijn harp als in mijn hart,
die my 't blijde feestuur melden, dat hier 't al tot zanglust tart,
die my 't zalig feest verkonden van den broeder, dien 'k bemin,
en mijn boezem reeds doen tintlen van een' zelfden dankbren zin
[ 472 ]met de Godgewijde vreugde van het dierbaarst Christenpaar,
by het ronden van hun echtheil tot zijn vijf en twintigst jaar!
langs uw bochten, kalme Gliplaan! en waar Haarlems gulzig meir
reeds zijn watertemmers naadren, reeds zijn bed berennen ziet,
ruischten stemmen in mijne ooren: „Waak, waak op, en spreek een lied!”
Zouden die geen weêrklank vinden, op mijn harp als in mijn hart,
die my 't blijde feestuur melden, dat hier 't al tot zanglust tart,
die my 't zalig feest verkonden van den broeder, dien 'k bemin,
en mijn boezem reeds doen tintlen van een' zelfden dankbren zin
[ 472 ]met de Godgewijde vreugde van het dierbaarst Christenpaar,
by het ronden van hun echtheil tot zijn vijf en twintigst jaar!
Weder vijf en twintig jaren! Op dien klokslag vond reeds meer
mijn schier uitgebluschte dichtkracht nieuwe levensvonken weêr.
En ik greep op nieuw de cither, van een hooger vuur bevrucht,
ja, ik dreef weêr op uw golven, ja, ik zwom weêr in uw lucht,
poëzy, my eens zoo dierbaar! poëzy, my weêr vergund!
poëzy, die in uw toonen alles wedergeven kunt
wat de ziel gevoelt in t binnenst, t zij ze aanschouwt, hetzij ze aanbidt,
of by t woord des Eengen Meesters luistergretig nederzit.
mijn schier uitgebluschte dichtkracht nieuwe levensvonken weêr.
En ik greep op nieuw de cither, van een hooger vuur bevrucht,
ja, ik dreef weêr op uw golven, ja, ik zwom weêr in uw lucht,
poëzy, my eens zoo dierbaar! poëzy, my weêr vergund!
poëzy, die in uw toonen alles wedergeven kunt
wat de ziel gevoelt in t binnenst, t zij ze aanschouwt, hetzij ze aanbidt,
of by t woord des Eengen Meesters luistergretig nederzit.
Was die dichtvlucht slechts het afscheid van een vroeger levenszucht?
Is de dichtgaaf slechts een bloesem, onbestaanbaar met de vrucht?
Zullen hymnen nog eens stijgen, uit mijn weêr herleefde lier?
Of besloot veeleer voor altoos zich mijn dichterloopbaan hier?
Hooger wil zal dat beslissen, wat ik zelfs te wenschen schroom!
Geef my waarheid, slechts, o Hemel! weg met d ijlen dichterdroom!
Is de dichtgaaf slechts een bloesem, onbestaanbaar met de vrucht?
Zullen hymnen nog eens stijgen, uit mijn weêr herleefde lier?
Of besloot veeleer voor altoos zich mijn dichterloopbaan hier?
Hooger wil zal dat beslissen, wat ik zelfs te wenschen schroom!
Geef my waarheid, slechts, o Hemel! weg met d ijlen dichterdroom!
Doch wat verder ook moog worden van mijn neêrgelegde luit,
op uw feestdag, dierbre Bruigom! by uw echtheil, achtbre Bruid!
zou my zwijgen mooglijk wezen? — Eer bewogen zich van zelf
deze snaren, zegegalmend, onder t groenende gewelf,
dan dat deze heilgedenkdag, dan dat dit bevoorrecht feest
door des Bruigoms boezembroeder onbezongen waar geweest! —
Laat my met U mogen loven! k Zag sints meer dan twintig jaar
wat U God gaf voor elkander, wat U God gaf in elkaâr.
'k zag Uw huis van vrede bloeien, gullen zin, herbergzaamheid;
'k zag het vette beloften aan Gods Isrel toegezeid,
toegeworpen aan uw zieldorst naar Zijn heilgeheimenis;
'k zag de olijvenplant ontbotten en zich kronklen om uw disch.
Wat uw handen ondernamen, liep voor s Heeren hand U meê.
Dreigden stormen? Hy sprak kalmte. Staken doornen? Hy gaf vreê. —
Josephs zegeningen daalden op uw schild bevoorrecht hoofd.
Zij met beving en aanbidding Zijn weldadigheid geloofd!
op uw feestdag, dierbre Bruigom! by uw echtheil, achtbre Bruid!
zou my zwijgen mooglijk wezen? — Eer bewogen zich van zelf
deze snaren, zegegalmend, onder t groenende gewelf,
dan dat deze heilgedenkdag, dan dat dit bevoorrecht feest
door des Bruigoms boezembroeder onbezongen waar geweest! —
Laat my met U mogen loven! k Zag sints meer dan twintig jaar
wat U God gaf voor elkander, wat U God gaf in elkaâr.
'k zag Uw huis van vrede bloeien, gullen zin, herbergzaamheid;
'k zag het vette beloften aan Gods Isrel toegezeid,
toegeworpen aan uw zieldorst naar Zijn heilgeheimenis;
'k zag de olijvenplant ontbotten en zich kronklen om uw disch.
Wat uw handen ondernamen, liep voor s Heeren hand U meê.
Dreigden stormen? Hy sprak kalmte. Staken doornen? Hy gaf vreê. —
Josephs zegeningen daalden op uw schild bevoorrecht hoofd.
Zij met beving en aanbidding Zijn weldadigheid geloofd!
Ziet dien zegen nog vermeerderen; ziet uw heil steeds opgebouwd
van die Liefde, wie geen mildheid aan de Zijnen ooit berouwt.
Zie uw zonen, blijde Moeder! als zes stampilaren staan.
Zie uw dochter, dankbre Vader! tusschen Sions maagden gaan.
Zie ze groeien, zie ze bloeien, zie ze zegenrijk gepaard.
[ 473 ]Zie de spruiten van uw spruiten om uw feestdisch eens geschaard,
als na vijf en twintig jaren weêr uw echtheil wordt gevierd,
als een gouden bruiloftseerkroon eens uw zilvren haren siert.
Maar by alles, waar Gods vrijmacht uwe ziel meê overgiet,
houdt Ge uws harten schat voor oogen in een hooger heilverschiet!
van die Liefde, wie geen mildheid aan de Zijnen ooit berouwt.
Zie uw zonen, blijde Moeder! als zes stampilaren staan.
Zie uw dochter, dankbre Vader! tusschen Sions maagden gaan.
Zie ze groeien, zie ze bloeien, zie ze zegenrijk gepaard.
[ 473 ]Zie de spruiten van uw spruiten om uw feestdisch eens geschaard,
als na vijf en twintig jaren weêr uw echtheil wordt gevierd,
als een gouden bruiloftseerkroon eens uw zilvren haren siert.
Maar by alles, waar Gods vrijmacht uwe ziel meê overgiet,
houdt Ge uws harten schat voor oogen in een hooger heilverschiet!
Daar zal ’t eeuwig bruiloft wezen, eeuwig blijdschap, eeuwig lof,
waar voor Hem, die overmocht heeft, alles neêrbuigt in het stof.
Waar de Hemelharpenaren, waar de schaar die niemand telt
en de gouden cithersnaren haars Verlossers Naam vermeldt.
Waar het bliksemt in hun handen van het schudden van den palm.
waar het dondert in hunen keelen van den daverenden psalm:
„zij aan ’t Lam dat voor ons bloedde lof en dank in eeuwigheid,
„die tot koningen ons heiligt, ons tot priesters heeft bereid.”
Waar by ’t knielend nederwerpen aller kroonen voor den troon
van d’ op Golgotha Geslachten, van den ongeschapen Zoon,
opengaan al uw fonteinen, eeuwge Liefde, liefde Gods,
aller liefde en alles levens eeuwge Bron en eenge Rots!
Daar, daar zingt men van die liefde, die zich willig overgaf
aan de smerten van den kruisdood, aan de diepten van het graf,
aan den eisch van ’t Godlijk strafrecht, aan den banvloek van die Wet,
tusschen God en d’ overtreder onverbrekelijk gezet.
Daar, daar zingt men van de wegen, door den Herder toebereid
aan de schapen Zijner weide tot hun volle zaligheid;
van de paden, afgewogen naar ’t onfeilbaar heilbestek;
van die schapen, tevens zondaars, tevens heilgen zonder vlek;
van het manna dat zy aten, van de tuchtroê die ze sloeg,
van de tranen die zy schreiden, van de ontferming die ze droeg;
van het voorgenot des Hemels, hun gegund soms op deze aard,
met de smart van ’t vreemdlingswezen wondergoed en wijs gespaard: —
maar van God steeds in dat alles, van Zijn grootheid, van Zijn Naam,
van des Vaders, van des Goëls, van des Troosters lof te zaam.
waar voor Hem, die overmocht heeft, alles neêrbuigt in het stof.
Waar de Hemelharpenaren, waar de schaar die niemand telt
en de gouden cithersnaren haars Verlossers Naam vermeldt.
Waar het bliksemt in hun handen van het schudden van den palm.
waar het dondert in hunen keelen van den daverenden psalm:
„zij aan ’t Lam dat voor ons bloedde lof en dank in eeuwigheid,
„die tot koningen ons heiligt, ons tot priesters heeft bereid.”
Waar by ’t knielend nederwerpen aller kroonen voor den troon
van d’ op Golgotha Geslachten, van den ongeschapen Zoon,
opengaan al uw fonteinen, eeuwge Liefde, liefde Gods,
aller liefde en alles levens eeuwge Bron en eenge Rots!
Daar, daar zingt men van die liefde, die zich willig overgaf
aan de smerten van den kruisdood, aan de diepten van het graf,
aan den eisch van ’t Godlijk strafrecht, aan den banvloek van die Wet,
tusschen God en d’ overtreder onverbrekelijk gezet.
Daar, daar zingt men van de wegen, door den Herder toebereid
aan de schapen Zijner weide tot hun volle zaligheid;
van de paden, afgewogen naar ’t onfeilbaar heilbestek;
van die schapen, tevens zondaars, tevens heilgen zonder vlek;
van het manna dat zy aten, van de tuchtroê die ze sloeg,
van de tranen die zy schreiden, van de ontferming die ze droeg;
van het voorgenot des Hemels, hun gegund soms op deze aard,
met de smart van ’t vreemdlingswezen wondergoed en wijs gespaard: —
maar van God steeds in dat alles, van Zijn grootheid, van Zijn Naam,
van des Vaders, van des Goëls, van des Troosters lof te zaam.
Ook uw stem eens zal daar juichen, dierbre Bruidegom en Bruid!
ook uw dankgalm eens zich mengen aan der heemlen maatgeluid.
Daar, zoo ’t Boek der Heilbesluiten van d’ oneindig wijzen God,
voor zijn Zaligen ontsloten, al de gangen van hun lot
voor hun oogen zal onthullen in hun speling en verband,
op zal heldren in hun diepten voor een zondenvrij verstand,
zal de stond, herdacht op heden, met geen eeuwen ondergaan,
[ 474 ]maar volheerlijk in het midden uwer levenswegen staan.
Daar dan ziet gy die twee namen van DE CLERCQ en BOISSEVAIN
(ook de stamnaam dien wy voeren was voor ’t Godsplan niet te klein)
opgeschreven in dien raadslag tot een eenig levenslot, —
uw geslachten uit vervolging om het levend woord van God,
by het licht der Kerkhevorming aan Zijn vaderlijke hand,
om in U elkaâr te ontmoeten, heengevoerd naar Nederland.
Uwe harten saam verbonden, saam gesmolten, één gemaakt
in de vlammen van dat minvuur, dat noch mensch, noch Engel wraakt;
uwe handen, uwe wegen voor des Heeren aangezicht
t’ zaam gevlochten, t’ zaam verwaardigd tot een zelfde liefdeplicht, —
straks uw beider zielsgedachten by een zelfde vraag bepaald,
beider oog te zaam geopend, en door ’t eigen licht bestraald;
’t voor geen menschenkracht bereikbre, voor geen deugd of boete veil,
’t door Gods Liefde en Recht en Waarheid eenig uit te werken heil
u in Christus vrij geschonken, U in Christus gantsch volbracht,
als geen eeuwen nog bestonden U in Hem reeds toegedacht.
Van toen af steeds sterker zielzucht, by ’t verhoogde levensdoel,
lager schatting van al ’t aardsche, dieper zonde- en heilgevoel;
hooger streven by ’t bewegen ook in nederiger kring,
feller strijd en hooger blijdschap, hooger bruiloftsnoodiging.
ook uw dankgalm eens zich mengen aan der heemlen maatgeluid.
Daar, zoo ’t Boek der Heilbesluiten van d’ oneindig wijzen God,
voor zijn Zaligen ontsloten, al de gangen van hun lot
voor hun oogen zal onthullen in hun speling en verband,
op zal heldren in hun diepten voor een zondenvrij verstand,
zal de stond, herdacht op heden, met geen eeuwen ondergaan,
[ 474 ]maar volheerlijk in het midden uwer levenswegen staan.
Daar dan ziet gy die twee namen van DE CLERCQ en BOISSEVAIN
(ook de stamnaam dien wy voeren was voor ’t Godsplan niet te klein)
opgeschreven in dien raadslag tot een eenig levenslot, —
uw geslachten uit vervolging om het levend woord van God,
by het licht der Kerkhevorming aan Zijn vaderlijke hand,
om in U elkaâr te ontmoeten, heengevoerd naar Nederland.
Uwe harten saam verbonden, saam gesmolten, één gemaakt
in de vlammen van dat minvuur, dat noch mensch, noch Engel wraakt;
uwe handen, uwe wegen voor des Heeren aangezicht
t’ zaam gevlochten, t’ zaam verwaardigd tot een zelfde liefdeplicht, —
straks uw beider zielsgedachten by een zelfde vraag bepaald,
beider oog te zaam geopend, en door ’t eigen licht bestraald;
’t voor geen menschenkracht bereikbre, voor geen deugd of boete veil,
’t door Gods Liefde en Recht en Waarheid eenig uit te werken heil
u in Christus vrij geschonken, U in Christus gantsch volbracht,
als geen eeuwen nog bestonden U in Hem reeds toegedacht.
Van toen af steeds sterker zielzucht, by ’t verhoogde levensdoel,
lager schatting van al ’t aardsche, dieper zonde- en heilgevoel;
hooger streven by ’t bewegen ook in nederiger kring,
feller strijd en hooger blijdschap, hooger bruiloftsnoodiging.
Waar de Hemelharpenaren, waar de schaar die niemand telt
op hun gouden cithersnaren des Verlossers Naam vermeldt,
waar voor ’t Lam, dat overmochtr heeft, alles neêrzinkt in het stof,
daar zal ’t eeuwig bruiloft wezen, loutre blijdschap, louter lof.
op hun gouden cithersnaren des Verlossers Naam vermeldt,
waar voor ’t Lam, dat overmochtr heeft, alles neêrzinkt in het stof,
daar zal ’t eeuwig bruiloft wezen, loutre blijdschap, louter lof.
Feestgenoten! lotverwanten! gy misduidt den Zanger niet,
dat hy midden door de galmen van het zilvren bruiloftslied,
dat hy midden in uw vreugde diepe doodsgedachten mengt,
en de roepstem van den Hemel in zijn beê voor de aarde brengt.
Wordt niet morgen afgesneden, ook wat heden bloeiendst was?
met de bloemtjes van de velden, met de halmen van het gras?
Laat d’Egyptenaar misbruiken, wat den Christen opwaarts trekt!
Laat zijn mummie aan de tafel, voor den dartlen dwaas gedekt,
tot brooddronken weelde prikklen met de spotspreuk: „Eet en drinkt,
„eer uw leven, kort van stonden, in de nacht der eeuwen zinkt!”
Planten wy aan alle plaatsen de Evangelieheilbanier,
daar by ’t gapen van de graven, — by den gullen feestklank hier.
dat hy midden door de galmen van het zilvren bruiloftslied,
dat hy midden in uw vreugde diepe doodsgedachten mengt,
en de roepstem van den Hemel in zijn beê voor de aarde brengt.
Wordt niet morgen afgesneden, ook wat heden bloeiendst was?
met de bloemtjes van de velden, met de halmen van het gras?
Laat d’Egyptenaar misbruiken, wat den Christen opwaarts trekt!
Laat zijn mummie aan de tafel, voor den dartlen dwaas gedekt,
tot brooddronken weelde prikklen met de spotspreuk: „Eet en drinkt,
„eer uw leven, kort van stonden, in de nacht der eeuwen zinkt!”
Planten wy aan alle plaatsen de Evangelieheilbanier,
daar by ’t gapen van de graven, — by den gullen feestklank hier.