|
H. M. de Koningin, vergezeld door den heer Motley, bragt gister avond een bezoek aan Pulchri Studio’s tweede kunstbeschouwing, een hooge eere voor het genootschap en zijn bestuur, een bijzondere zelfvoldoening voor de werkende leden, uit wier laatsten arbeid de ter bezigtiging aangeboden portefeuille bestond. Wij mogen het niet verbloemen, dat door ons steeds de voorkeur wordt gegeven aan de portefeuilles der leden zelven, deels om de verrassende nieuwheid, maar ook vooral om de positieve of negatieve vorderingen van onzen ’s Gravenhaagsche kunstenaarskring te leeren kennen.
Om slechts enkele namen te noemen van hen, die nog voor korten tijd schroomvallig en nu reeds met zekere rustigheid en zekerheid het moeijelijke pad der kunst betreden, hebben wij volgaarne een woord van lof over voor de flinke teekeningen van Louis Apol, Klinkenberg, Hemkes, Pieterse; het spreekt wel van zelf, dat wij niets te kort willen doen aan onze oude bekenden Bles, de beide Verveers, Weissenbruch, Vogel, van Deventer, Hoffmann, Schmidt Crans, Nakken, Lintz, van Borselen, Franckenberg, Smits, Tom, Mauve, Hazeu, Vrolijk, Schipperus en welligt nog anderen, die wij ons op ’t oogenblik niet herinneren.
Van mevrouw Bisschop zagen wij een teekening, die boven allen een bijzondere vermelding verdient, zoowel wegens het meesterachtige coloriet, dat met zooveel gloed en kracht is aangebragt, dat men aan olieverw en paneel denkt, als wegens het gelukkig gekozen sujet, zoo vol gevoel en uitdrukking weêrgegeven. The first and the last page (de eerste en de laatste bladzijde), aldus betitelde de geniale kunstenares haar compositie, voorstellende een oude van dagen, in den donkeren fond neêrgezeten met den bijbel in den schoot en het hoofd ter aarde geneigd en uit haar geheele zijn verradende, dat zij naar de eeuwige ruste verlangt.
Voor haar, in het helle zonlicht, de dochter en kleindochter, de eerste haar lieveling het prentenboek docerende. Ziedaar de gegevens: de Bijbel en het prentenboek, twee onuitputtelijke schatten voor verschillende perioden van het menschelijk leven: voorwaar een dankbaar onderwerp, en der artiste, die het heeft aan gedurfd , volkomen waardig.
|
