De Maasbode/Jaargang 17/Nummer 2692/Z. D. H. Mgr. J. A. Paredis, Bisschop van Roermond

Uit Wikisource
Z. D. H. Mgr. J. A. Paredis, Bisschop van Roermond
Auteur(s) Anoniem
Datum Dinsdag 1 september 1885
Titel Rotterdam, 31 Augustus 1885. Z. D. H. Mgr. J. A. Paredis, Bisschop van Roermond
Krant De Maasbode
Jg, nr 17, 2692
Editie, pg [Dag], [1]
Brontaal Nederlands
Bron delpher.nl
Auteursrecht Publiek domein
ROTTERDAM, 31 Augustus 1885.

Z. D. H. Mgr. J. A. PAREDIS,

Bisschop van Roermond.

      Vrijdag ll. had Z. D. H. Mgr. J. A. Paredis, bisschop van Roermond, het geluk zijn 90sten verjaardag te vieren, als een vader geëerd en bemind door heel zijn bisdom. Van alle kanten stroomden betuigingen van eerbied en liefde hem in adressen, gedichten enz. toe. De burgerij van Roermond bood den grijzen herder zijn levensgroot portret aan, geschilderd door den beroemden portretschilder Henri Windhausen Jr. De Limburgsche bladen bevatten allerlei schoone artikelen, welke met elkaar in betuigingen van hulde en eerbied wedijveren. Wij laten hier volgen dat van het Venloosch Weekbl., dat tot in bijzonderheden het heerlijke leven van den Roermondschen kerkvoogd beschrijft:
      Mgr. Joannes Augustinus Paredis werd geboren in het stadje Bree, in Belgisch Limburg, den 28 Augustus 1795.
      Te midden der bewogen tijden, na de groote Fransche revolutie, die de rijen der geestelijkheid zoozeer had gedund, bereidde de jeugdige en talentvolle Paredis zich met ijver tot het H. Priesterschap voor.
      Zijne klassieke studiën voltooide hij te Tongeren, die der wijsbegeerte en der godgeleerdheid te Luik, waar hij in 1821 tot priester werd gewijd.
      Reeds toen gaf hij blijken van dat helder doorzicht, van die wilskracht met zachtmoedigheid gepaard, van die innige godsvrucht, dat diep geloof dat onbegrensd vertrouwen op God, welke hoedanigheden in latere dagen steeds zoozeer in zijn leven hebben uitgeblonken.
      Den 11 Mei 1821 werd hij kapelaan te Roermond.
      Den 1 Januari 1827 werd hij rector aan de kapel van O. L. Vr. in ’t Zand.
      Den 23 November 1828 werd hij pastoor benoemd te Herkenbosch.
      Den 11 Mei 1830 keerden hij weder te midden der uitbundigste vreugde van Roermonds ingezetenen als pastoor en deken te Roermond terug.
      Den 2 Juni 1840 werd de alom geachte deken van Roermond, bij breve van Paus Gregorius XVI, tot Apostolischen vicaris van Limburg eu bij bulle van den 24 November tot bisschop van Hirene i. p. i. benoemd.
      Den 4 Maart 1853, bij de herstelling der kerkelijke hierarchie, werd hij door Paus Pius IX verheven tot bisschop van Roermond.
      Wat Mgr. Paredis door zijne rustelooze werkzaamheid, zijne vaderlijke goedheid, zijn onwrikbaar geloof in da lange jaren van zijn gezegend Episcopaat in het diocees van Roermond, waar na de afscheiding van Luik bijna alles ontbrak, met geringe hem ten dienste staande middelen heeft totstandgebracht, zou men moeilijk naar waarde kunnen schatten.
      Wat hij gedaan heeft voor de herleving ven den godsdienst, voor de bevordering der Christelijke kunst, voor de verzorging van armen en ongelukkigen, voor den bloei van het godsdienstig onderwijs vooral, getuiden als om strijd de vele kerken, nieuw gebouwd of in haar ouden luister hersteld, de overal verspreide godsdienstige en liefdadige vereenigingen, broederschappen, congregatiën, de zoo talrijke gestichten van hooger, middelbaar en lager onderwijs voor jongelingen en jonge dochters, die alom onder zijn bestuur en zijn bescherming in onze provincie zijn ontstaan en zoo heerlijke vruchten voortbrengen.
      Tot erkenning zijner onschatbare verdiensten werd Mgr. Paredis door Zijne Heiligheid Paus Pius IX tot assistent bisschop bij den Pauselijken troon, tot huisprelaat des Pausen en tot den Romeinschen adel als Palatijnsch graaf verheven.
      Om zijn vaderlandsliefde, die vooral uitblonk in de moeilijke jaren van ’30, bezat Mgr. Paredis steeds het vertrouwen van het koninklijk hof.
      Koning Willem II, een bezoek brengend aan Roermond, bewees den bisschop zijne hooge achting, noemde hem „een engel das vredes” en benoemde hem tot kommandeur der orde van den Nederlandschcn leeuw.
      Mgr. Paredis mocht zich voortdurend in de kinderlijke toegenegenheid zijner onderhoorige priesters en geloovigen verheugen. Hij is als een vader te midden der zijnen. Allen hebben hem lief om de goedheid van zijn hart, zijne nederigheid, zijn eenvoud, minzaamheid jegens rijk en arm, groot en klein, zijne liefdadigheid jegens den arme.
      In weerwil van zijn hoogen ouderdom blijven de helderheid van zijn verstand, de wijsheid zijner raadgevingen, de jeugdige ijver en onverdroten werkzaamheid in het vervullen van zijn gewichtig ambt, en de gestrengheid zijner levenswijze, de bewondering afdwingen van allen, die het geluk hebben hem van nabij te kennen en gade te slaan.
      Wat daarenboven bij al die schoone deugden en hoedanigheden steeds uitblonk en uitblinkt is zijne groote godsvrucht tot Maria, die hij koos tot patrones van het bisdom.
      Zoo is Mgr. Paredis een priester naar Gods hart, een vader van zijn volk, een trouwe zoon der Kerk, een sieraad van het Episcopaat. Zoo bekleedt hij nu sinds 45 jaren den bischopszetel van Roermond.
      Voor weinige maanden slechts verkreeg hij wegens zijn hoogen ouderdom van Paus Leo XIII, een waardigen coadjutor in den persoon van Mgr. Boermans, den verdienstvollen deken der kathedraal, onzen hooggeschatten stadgenoot.
      Moge Mgr. Paredis, door zijn ijverigen coadjutor ondersteund, nog lang welvarend, met onbezweken ijver en kracht, tot vreugde en heil van allen aan het hoofd van ons dierbaar bisdom staan!
      Moge het Limburg gegeven zijn binnen weinige jaren, in algemeene vreugd een ongekenden luister, zijn gouden jubilé als bisschop van Roermond te vieren!