Naar inhoud springen

Gezelle/Laat mij...

Uit Wikisource
Ontferme 't U Rijmsnoer om en om het jaar (1897) door Guido Gezelle

Laat mij

Amas me
Uitgegeven in Rousselaere door Jules de Meester.

[ 11 ]

LAAT MIJ ....


LAAT mij, laat mij henenvluchten
  landwaards, en de steê, de steê,
niets van al heur eeuwig zuchten,
  niets van haar, mij volgen meê!

Storme is 't altijd in de stede en
  ongerustheid; altijd iet,
dat daar, vol onvriendlijkheden,
grimt op mij en leelijk ziet.

Lam ben ik gepoogd aan 't wenden
van den helmstok; en 't gestoot
duwt en deert mij in de lenden,
van mijn moeden levensboot.

Uit dit stormend zeespel henen,
  heel alleene is 't, dat ik moet,
diepe en verre in 't land verdwenen,
  rusten, daar ik God ontmoet.

God alleene — in welker talen
  dat gezeid ? — na hertenslust
hebben, hebben, en herhalen :
  «Ik beminne U! » dat is rust!

17/2/'94.