Jan Leliman/Eene belangrijke omissie hersteld

Uit Wikisource
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Eene belangrijke omissie hersteld
Auteur(s) J.H.L.
Datum Zaterdag 9 december 1871
Titel Eene belangrijke omissie hersteld
Tijdschrift De Opmerker
Jg, nr, pg 6, 49, [1]
Opmerkingen Eugène Viollet-le-Duc vermeld als Viollet le Duc
Brontaal Nederlands
Bron libserv.tudelft.nl
Auteursrecht Publiek domein

EENE BELANGRIJKE OMISSIE HERSTELD.


      In »De Opmerker” no. 48, van 2 December j. l. komt eene vlotte vertaling voor van een artikel, dat Ernest Vinet, in het Journal des Debats van Zondag 26 November, schreef over den nieuwen schouwburg, die vroeger keizerlijk, thans nationaal, of met een andere bijvoegelijk naamwoord is gesmukt. De vertaler van dit dagbladartikel schijnt het minder noodig te hebben geoordeeld, zijn lezer met de biographische bijzonderheden van den Opera-bouwmeester Garnier, zooals Vinet die in zijn artikel geeft, bekend te maken. Wij willen dit onwillekeurig verzuim zoo spoedig mogelijk herstellen.
      Na de korte inleiding, die Vinet over het boek geeft, zegt hij:
      »Maar vóórdat ik verder ga, wensch ik een woord te zeggen over het vroeger leven van den heer Garnier, en de omstandigheden, die hem tot den bouwmeester van de nieuwe opera hebben verheven.
      Geboren te Parijs den 6den November 1825, trad Charles Garnier reeds vroegtijdig in het atelier van Hippolyte Lebas, genoot het onderwijs der School voor schoone kunsten, en behaalde in 1848 op drie en twintig jarigen leeftijd, den grooten prijs in de bouwkunst.
      Rome kon aan zijn onvermoeiden ijver geen voldoening geven; hij doorreisde Griekenland, hield zich te Egina eenigen tijd op, en gaarde op dit eiland de stoffe voor een der meest belangrijke werken van onze school voor bouwkunst. Wij spreken hier van zijn ontwerp voor de herstelling van den gepolychromeerden of beschilderden tempel van Jupiter, welk ontwerp thans in de boekerij van de School voor schoone kunsten geplaatst is. Eenige jaren daarna, nam hij deel aan een nieuwen wedstrijd, en wist door zijn bijzonder welgeslaagd ontwerp en een wel begrepen programma, zijne beoordeelaars als gevangen te zetten. Hij behaalde op zijne mededingers eene schitterende overwinning *). Dat was voor hem een voldingend succes, en het groote lot voor zijn leven. Voor deze rijke inrichting, zoo breed uiteengezet door den vermogenden invloed van zijn arbeid en zijne reizen, was er inderdaad meer noodig dan voor eene magere opneming, of de samenstelling van een kerk in een der voorsteden. Er was behoefte aan een monument van een hoog belang, een monument wier samenstelling zeer moeielijk was.
      Zijn goede ster, maar bovenal zijn zeldzaam talent, hebben hem de Opera in handen gebracht.
      En dan volgt: Wat ligt er besloten in die vijf letters: opera! zooals op kolom II van »De Opmerker” en verv. te lezen staat.
      Met bovenstaande mededeeling, hoopt de trouwe lezer van het Journaal des Debats, den vertaler R. v. E. geen ondienst te hebben gedaan.
      Wil de lezer van »De Opmerker” iets zeer belangrijks over de Opera-constructie lezen, dat in de laatste dagen van het keizerlijk bestuur is voorgevallen, hij koope zich te Brussel, »la Chronique des arts et de la curiosité” van Zondag 2 Mei 1869, en leze daarin het verslag over de zitting van het wetgevens lichaam, die te Parijs den 26sten April te voren heeft plaats gehad. Uit dat verslag blijkt zonneklaar, dat het met de nieuwe Opera van Garnier, lang niet altijd couleur de rose is geweest.


      Amsterdam 4 December 1871.


J. H. L.


[...]


      *) Als wij ons niet vergissen, dan kwamen op de Opera-prijsvraag ver over de honderd antwoorden of ontwerpen in, en daarbij waren er van de meest bekwame architecten, waaronder Viollet le Dux—Ch. Garnier behaalde den prijs, waaraan den bouw verbonden was, met eene overgroote meerderheid van de stemmen zijner beoordeelaars. Het middeleeuwsch ontwerp van Viollet le Duc kwam zelfs niet in aanmerking.