Karel ende Elegast/Deel 7
| < Karel ende Elegast/Deel 6 | Karel ende Elegast/Deel 7 | Karel ende Elegast > |
|---|
Bequaemgroepe: Karel ende Elegast
1200
Ghi en segt waer ende niet el
Hoe die auentuer geuel.
Elegast seide gerne
Mi en staets niet tontbeerne
Ic ben seker wel te voren.[fol. 23v]
1205
Dat eggeric heeft v doot gesworen
Ic hoordet hem seggen daer hi lach.
Ende gaf sinen wiue enen slach.
Dat sijt dorste anden
Daer haer bloet ten tanden.
1210
Ter nase ende ter mont vut brac
Si rechte haer op ende stac
Haer aenschijn ouer tbedde boom
Ic was daer ende nams goom:
Ende croper liseliken toe
1215
In minen rechteren hanscoe
Ontfinc ict bloet vander vrouwen.
Doen liet hi den coninc scouwen.
Ende hem allen diet wilde sien
Dorste eggeric lochenen van dien.
1220
lc dade hem lien der ondaet.
Eer die sonne onder gaet
En moget ontseggen camp noch strijt
Die verdachuaert inden crijt
Ter warelt gheenen man
1225
Dis v wille staden an
Die coninc antwoerde daer na
Bi mine wet ghi seght waer
Soudicken voeren na recht
Ic deden slepen eenen knecht
1230
Ende hangen bider kelen.
Doen ghinc met eggeric vuten spele
Ende peynsde in sinen moet.[fol. 24r]
Na dat ghescepen stoet
Beter is camp dan hals onttween
1235
Int hof en was man gheen
Diet spreken dorste siere vromen
Dus wert den camp an ghenomen
Een luten nader noenen
Die coninc ontboot sijn beroene
1240
Dat si ghewapent te velde waren
Hi en wildes camps niet ontbaren
Hi hiet den camp ghereyden
Ende bad god dat hi moest scheiden
Den camp ende tgheuechte
1245
Na reden ende na rechte
Die coninc trooste elegast wel
Ende seide verghinge wel sijn spel.
Ende behilti sijn leuen
Hi souden sijnder suster geuen
1250
Die eggeric hadde te voren
Die sijn doot had ghesworen
[.]En sloech coerden opt velt
Daer menich man ghewapent helt
Een luttel voor vespertijt
1255
Elegast quam eerst int crijt
Om datti aen legger was
Hi beette neder int gras
Ende viel in knien ghebede
Ende seide god doer v goedertierenhede
1260
Ic come v heden te ghenaden[fol. 24v]
Van allen minen misdaden.
Die mi ye gheuel
Ic kenne mine misdaet wel
Oetmoedich god diet vermach
1265
En wreect niet op desen dach.
An mi mine sonden
Doer v heylighe vijf wonden.
Die ghi ontfinct doer ons misdaet.
Hebt heden mijns raet
1270
So dat ic niet en sterue.
Noch inden camp en bederue
Ist dat mi die sonden niet en slaen
So waen ic wel van hier ontgaen
Volmaect god door v doghet
1275
Ic biddu dat ghi mi verhoghet
Ende maria soete vrouwe
Ic wil v dienen mit rechter trouwe.
Ende nemmermeer voort an
En werdic rouer noch scat man
1280
In wildernissen ende in wouden
Mach ic hier mijn lijf behouden.
Doen hi eynde sijn ghebede.
Seghende hi alle sine lede
Scone mit sijnder rechter hant
1285
Seghende hi sijn ridders ghewant
Ende seghende dors dat voor hem stoet
Ende bat gode dor oetmoet
Dat hem draghen moest met eeren[fol. 25r]
Ende vuten campe laten keeren
1290
Met dat hi die tale seyde
Sat hi op in sijn ghereyde
Ende hinc den schilt ter luchter side
Nv naket eenen groten stride
Hi nam in die hant dat speere:
1295
Ende eggeric quam met grooter geere
Ten crite wert ghewapent wel
Die seere was int herte fel
Hi en seide noch en dede.
Te gode waert gheene bede
1300
Hi sloech met sporen vaste:
Ende reet op elegaste
Ende elegast op hem weder
Die eggeric stac doer tleder
Vander curien mit gewelt
1305
Datti neder viel opt velt
Vanden orsse op daerde
Eggheric vinc ten swaerde
Dat hi trac vuter scheyde
Ende seide nv sal ic v doden beyde
1310Elegast v ende v paert
Ten si dat ghi ter vaert
Neder beet op die moude
So mach v ors dlijf behouden
Hets so sterc ende so groot
1315
Het waer scade sloech ict doot
Die menighe soudt beclaghen
[fol. 25v]
Moechdi v lijf ontdragen
So behoudi v paert
Elegast sprac ter vaert.
1320
En ware dat ghi te voet sijt
Ic soude corten desen strijt
En wil v niet te voete slaen:
Ic wil prijs an v begaen
Al souts mi sijn te wors
1325
Nv sit weder op v ors
Laet ons vechten ridder wise
Ic heb lieuer datmen mi prise.
Dan ic v sloeghe bi rampe
Al soudic bliuen inden campe
1330
Dit was den coninc karel leet
Dat elegast so lange meert.
Ende eggericke spaert
Eggeric vinc sijn ors ter vaert
Doe elegast die tale seide
1335
Sat hi op in sijn ghereyde
Doen verhief daer een strijt
Tot langhe na verpertijt
En quam niemant daer hi sach
Noyt op eenen dach
1340
So fellen strijt tusschen hem tween
Als si hadden al in een
Dats loghene ne geen
Doe seide die coninc van vrancrike
God also gewaerlike[fol. 26r]
1345
Als ghi hier moghende sijt
So moetti corten desen strijt
Ende dit lange gheuechte
Na redene ende na rechte
Elegast hadde een swaert
1350
Het was sijns gewichte waert
Van ghemale goude root
Elcke man te sijnre noot
Die coninc hadt hem gegeuen
Elegast die heuet verheuen:
1355
Ende sloech eenen slach so seere
[die verse 1356-1372 anbrake][fol. 26v]
1373
Daer en halp saec noch bede
Elegast bleef inder eere
1375
Dies dancti onsen heere.
Die coninc gaf hem eggerics wijf.
Si waren tsamen al haer lijf
Dus moet god al onse saken
Voor onse doot te goede maken
1380
Des gonne ons die hemelsche vader
Nv segghet amen alle gader: