Naar inhoud springen

Nieuwe Tilburgsche Courant/Jaargang 49/Nummer 9869/Liturgische Kalender

Uit Wikisource
Liturgische Kalender
Auteur(s) Anoniem
Datum Zaterdag 7 mei 1927
Titel Liturgische Kalender
Krant Nieuwe Tilburgsche Courant
Jg, nr 49, 9869
Editie, pg [Dag], Tweede blad, [1]
Brontaal Nederlands
Bron kranten.delpher.nl
Auteursrecht Publiek domein

Liturgische Kalender.

      Zondag 8 Mei. 3e Zond. na Paschen. Mis Jubilate. 2e Geb. en Laatste Evang. v. d. H. Michaël, 3e v. d. H. Jozef. (Octaaf). Prefatie van Paschen. Of: Mis v. d. H. Jozef (Adjutor), 2e Geb. en L. Evang. v. d. Zond. 3e Geb. (alleen in stille Missen) v. d. H. Michael.

      Heden verscheen de H. Michael aan een Bisschop in Italië, waarbij de Aartsengel vroeg, op den berg Gargano in Apulië vereering der Engelen en vele gunsten toezegde. Er kwam een schoone kerk en ’t werd een drukke bedevaartplaats. Dit geschiedde op ’t laatst der vijfde eeuw.

      Maandag 9 Mei H. Gregorius van Naziance. 2e Geb. v.d. H. Jozef. Credo.

      Hij, Bazilius de Groote en diens broeder Gregorius van Nyssa, alle drie kerkleeraar, waren vrienden. De Nazianzer studeerde met Basilius te Athene en zou hem graag als kluizenaar gevolgd hebben, maar zijn vader, die Bisschop van Naziance geworden was, riep hem uit de eenzaamheid en wijdde hem priester. Later werd hij Bisschop van Constantinopel, maar toen daardoor twist ontstond, keerde hij weder tot zijn geliefde eenzaamheid, waar hij in strengen levenswandel, gebed en wetenschappelijken arbeid zijn dood verbeidde. Zijn wetenschap verwierf hem den bijnaam Theologus (Godgeleerde), zijn werken den titel van Kerkleeraar. † 389.

      Dinsdag 10 Mei. H. Antonius 2e Geb. Oct. H. Jozef, 3e H.H. Gordianus en Epimachus.

      Antoninus (kleine Antonius), klein van gestalte, was groot van geest. Als 16-jarige knaap wilde hij Dominikaan worden, maar werd afgewezen met: „Leer eerst heel het Kerkelijk Recht (Wetboek der Kerk) van buiten) en zulks op een toon van: mannetje ga een potje knikkeren. Een jaar later kwam de dwerg: hij was er mee klaar. Nu werd hij terstond aangenomen en hij begon een uiterst streng leven en stond weldra als overste aan ’t hoofd des kloosters, (in Florence). Bij de Kerkvergadering van Florence leerde de Paus hem kennen en deze plaatste hem op den aartsbisschoppelijken zetel van die stad. – Bartels verhaalt een paar merkwaardige wonderen. De Heilige zag Engelen boven een huis en vond er een weduwe met haar dochters in groot gebrek, hij ondersteunde ze. Later zag hij duivelen boven het huis: de dochters ontvingen bezoeken en lazen slechte boeken, hij bekeerde de afgedwaalden. — Een man bracht vruchten in de hoop er veel voor te krijgen. Hij bekwam den „God loone het u.” Toen de man zich niet wist te bedwingen, nam Antoninus een papier en schreef er op: „God loone het u”; hij lei de vruchten in één waagschaal, het papier in de andere, welke zwaarder belast bleek.
      Bij pest en daarop volgenden hongersnood blonk zijn naastenliefde uit. † 1459.
      Gordianus, rechter te Rome onder Juliaan den Afvallige. Hij werd in 362 gemarteld: zijn lichaam werd bijgezet in het graf van den Alexandrijnschen Martelaar Epimachus die in 250 gedood was.

      Woensdag 11 Mei. Octaafdag v. d. H. Jozef. Mis als op ’t feest. Eigen prefatie. 2e Geb v. d. H. Wiro.

      Het feest van den H. Wiro, waarvan heden gedachtenis gevierd wordt heet officieel: „Vinding en Verheffing der Beenderen van de H.H. Wiro, Plechelmus en Otgerus.” — Wiro en Plechelmus waren Schotten. Wiro was tot Bisschop gekozen en ging met Plechelmus (Priester) naar Rome, waar beiden Bisschop gewijd werden. Onderweg had zich de Diaken Otger bij hen aangesloten.
      Bij de terugreis kwamen zij aan ’t hof van den bekenden Frank Pepijn. Deze bouwde hun bij Roermond het klooster Odiliënburg, waar Otger na vele bekeeringen bewerkt te hebben overleed. — Plechelmus roeide in zijn Schotsch bisdom het heidendom uit en ging dan met Otger tot Pepijn van Herstal, die hem hielp in kerkenbouw. Op jaren gekomen trok er zich terug op den Pietersberg en werd biechtvader van Pepijn. Elk jaar in de vasten kwam deze in eenvoudig gewaad en biechtte barvoets. Een deel van Plechelmus’ gebeente kwam in Oldenzaal.

      Donderdag 12 Mei. H.H. Nereus en Gezellen. 2e Geb. v.d. H. Maagd, 3e voor Kerk of Paus.

      Heden vieren we de H.H. Nereus Achillens, Domitilla en Pancratius, welke zóó door legenden omweven zijn, dat ’t moeilijk is de waarheid te achterhalen. Domitilla is wel zeker een zeer rijke patriciersdochter. De naar haar genoemde catacomben (de grootste) waren de begraafplaats der Flaviers, waartoe zij behoorde. — Beide eerstgenoemde Heiligen zullen haar hofbeambten geweest zijn, die haar tot den maagdelijken staat zouden bewogen hebben. — Pancratius een 14-jarige knaap zou de gevangenen die ’t martelaarschap wachtten de H. Teerspijze brengen, daar ’t voor een volwassene te gevaarlijk was. Onderweg werd hij door heidensche knapen overvallen, om zijn schat te rooven. (Hij zal zóó engelachtig ingetogen zijn geweest, dat de heidenen de waarheid vermoedden). Hij werd ontzet door den christen soldaat Quadratus die hem terug droeg naar de catacomben. De Paus lei hem op ’t altaar en met zijn Schat op de borst ontsliep hij lachend. — „Den 12 Mei 404 in Rome onthoofd”, zegt Herders Lexikon.

      Vrijdag 13 Mei. H. Servatius. Hij zal Armenier zijn. Men verhaalt, dat een Engel hem in ’t H. Land zijn roeping tot Bisschop van Tongeren (later Maastricht) openbaarde. Hij nam deel aan het Concilie van Sardica, het huidige Sofia. Met Bisschop Maximinus van Trier werd hij door Magnentius die zich tegen Constantius tot keizer had opgeworpen, tot den laatste gezonden. Beide Bisschoppen waren gast van den grooten H. Athanasius in Alexandrië. — Dan nam Servatius deel aan ’t Concilie van Rimini. Uit voorzorg tegen invallen verplaatste hij zijn zetel naar Maastricht, waar hij stierf in 340.

      Zaterdag 14 Mei. Votiefmis van O. L. Vr. (Salve) 2e Geb. v. d. H. Bonifatius, 3. v. d. H. Geest.

      Bonifatius na weinig stichtend leven bekeerd, omstreeks 306 in Tharsus in Cilicië gemarteld. „Onze” H. Bonifatius, die Winfried heette, werd op heden door den Paus Bisschop gewijd en den naam gegeven van den Heilige van den dag.