Nieuwe Venlosche Courant/Jaargang 74/Nummer 224/Ons Buiten sterft
| ‘„Ons Buiten” sterft. Maar niet voor altijd. Viert het blij afscheid mee’ door een anonieme schrijver |
| Afkomstig uit de Nieuwe Venlosche Courant, vrijdag 25 september 1936, Tweede Blad, [p. 1]. Publiek domein in de EU. |
„Ons Buiten” sterft.
Maar niet voor altijd.
VIERT HET BLIJ AFSCHEID MEE.
Men schrijft ons:
Gelijk in den herfst de natuur afsterft, zoo sterft in den herfst ook „Ons Buiten” uit. Het drukke beweeg der vele kleinen verstijft als ’t ware in de herfstkilte. De herfst met zijn nevel, regen en wind heeft „Ons Buiten” langzamerhand vereenzaamd. Het speelseizoen is weer ten einde. September is de officieele sluitingsdatum voor „Ons Buiten” geworden.
Zondag 27 Sept. a.s. is de laatste dag voor de gezinskaarten. Daarna worden voor zoover noodig en mogelijk de diverse speelwerktuigen gedemonteerd en opgeborgen. Ze hebben dan voor dit jaar weer hun dienst gedaan.
Velen, zéér velen, grooten en kleinen, van Venlo en uit den vreemde hebben ze gezonde ontspanning verschaft. Nu mogen ze de lange wintermaanden rusten en peinzen over de blijde tafereeltjes, die zich in den zomer dagelijks rondom hen afspeelden.
Ja, wat hebben vele kinderen uit Venlo zelfs, maar ook vele van ver daarbuiten, dezen zomer weer op „Ons Buiten” genoten van de vele attracties in zoo’n mooie, gezonde omgeving, onder het wakend oog van een schare trouwhartige, hulpvaardige en zoo belanglooze toezichthouders. En wat hebben vele ouders en vele anderen op „Ons Buiten” mee genoten van de vreugde der kleinen. Van vele zijdnn mocht „Ons Buiten” dan ook hartelijke belangstelling en dankbare waardeering ondervinden. „Ons Buiten” is daar innig dankbaar voor.
Maar hoe dankbaar „Ons Buiten[”] ook is, niemand moge het euvel duiden, het is toch nog niet geheel voldaan. Neen, „Ons Buiten” kan niet geheel voldaan zijn, zoolang er nog stadgenooten zijn, die door niet-stadgenooten naar „Ons Buiten” moeten worden gevoerd. „Ons Buiten” kan niet voldaan zijn, zoolang er nog vooraanstaande personen zijn in onze stad, die niet beseffen, welks volksbelang door „Ons Buiten” wordt gediend, die niet begrijpen wat moeite het kost een dergelijke instelling op eigen wieken te laten drijven, of erger nog, die niet eens schijnen te weten, dat „Ons Buiten” bestaat. „Ons Buiten” kan niet voldaan zijn, zoolang er nog menschen zijn, die „Ons Buiten” nooit zagen tenzij van den buitenkant, die zijn doel en streven niet onderzochten, en toch een goede zaak meenen te dienen door er op onzinnige wijze den staf over te breken.
Maakt nu van den laatsten Zondag in dit seizoen eens gebruik, om U ervan te overtuigen, welk een ideaal ontspanningsoord „Ons Buiten” is door zijn overvloed en variatie van attracties, door zijn overzichtelijke uitgestrektheid en natuurschoon. Komt eens zien en tracht te ontdekken ’t vele, dat er allerwege is aangebracht om opvoedend in te werken op de jeugd. Komt en overtuigt U erva nof ouders, die door hun zaken zoo zelden met hun kinderen uit kunnen eaan, hun kleinen veilig aan „Ons Buiten” kunnen toevertrouwen. Of zou ’t beter zijn ze maar op de straat te sturen en in ’t wilde te laten rondsjouwen? Als ge de gevaren hiervan beseft en niet blind zijt voor de gevaren, die reeds onze kinderen bedreigen, dan zult ge allicht voor „Ons Buiten” over eenige bezwaren heen kunnen stappen.
„Ons Buiten” gaat sluiten! We noodigen U allen uit, ’t afscheid te komen meevieren. Vooral zij, die dezen zomer vriendschap sloten met de paardjes Floortje en Jopie mogen Zondag niet wegblijven. Want Floortje en. Jopie zijn van zins ons na Zondag voor goed te verlaten. Ze willen verder naar het Zuiden trekken, waar ’n andere jeugd hun komst met spanning tegemoet ziet. Tranen hoeven bij afscheid niet te vloeien, want Floortje en Jopie krijgen een goed en deftig tehuis. Eerlijk gezegd maken ze ’n mooie promotie En die mogen we hen toch niet misgunnen.
’t Afscheidsfeest a.s. Zondag moet dus een blij feest worden. Temeer daar „Ons Buiten” niet van zins is zijn poorten voor goeed te sluiten. Maar met de nieuwe lente hoopt „Ons Buiten” zich opnieuw te presenteeren in een vernieuwd en zoo mogelijk wéér mooier lentekleed.