Pagina:Adama van Scheltema, Eerste oogst (1912).pdf/94

Gebogen gaan ze over de brug, —
Waarom zijn die gestalten zoo stug
 In hun triestig verdriet —
  Maar zien ze dan door het rag
  Van den rege' uit mijn hart niet
   Die prachtige stille vlag —?
Ach nee! hun blinde leed maakt ze nog lammer,
 En hun eindlijke vreugd — o! wat innig jammer —
      Zien ze die ooit? —
        't Dooit!

---