Deze pagina is proefgelezen
En de maan scheen in mijn hokje,
Op de kleine beddetafel,
En het snoezige portretje —
En mijn briefje — aan 't portretje —
„Zeg ! vin jij juf ook zoo'n schepsel?”
„Alle juffen vin ik spoken !”
Ja — dat vond ik ook precies zoo — —
Pijnlijk — dat vind 'k nou niet meer!
Op de kleine beddetafel,
En het snoezige portretje —
En mijn briefje — aan 't portretje —
„Zeg ! vin jij juf ook zoo'n schepsel?”
„Alle juffen vin ik spoken !”
Ja — dat vond ik ook precies zoo — —
Pijnlijk — dat vind 'k nou niet meer!
En die krekel bleef maar piepen,
En de maan naar binnen kijken,
Naar de stille witte waschkom
En naar 't potje — met permissie —
En de joggies ginnegapten —
En ze smoesde' een stiekem grapje —
O ! dat dee 'k eens net als zullie — —
Pijnlijk is dat alles toch!
En de maan naar binnen kijken,
Naar de stille witte waschkom
En naar 't potje — met permissie —
En de joggies ginnegapten —
En ze smoesde' een stiekem grapje —
O ! dat dee 'k eens net als zullie — —
Pijnlijk is dat alles toch!
