Pagina:Adama van Scheltema, Uit stilte en strijd(1909).pdf/38

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

XIV.

STERVEND MEISJE.

Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleeke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Geenen nacht meer olie heeft;

Kind van vreezen,
Teeder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit den donker
In dit droeve dagen gleed;

Kind van zorgen,
Met den morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan uw oogen
Als de hooge
Bleek geworden sterren toe.