grooter is dan die van de planeet zelve, en ten tweede, dat Saturnus in verhouding meer licht terugkaatst dan de volle maan, want, in weerwil van den grooteren afstand der planeet, behoefde deze tot het ontstaan van een beeld slechts 8 en de maan 20 minuten. Secchi schrijft dit sterker licht terugkaatsend vermogen van Saturnus aan eenen de planeet omhullenden dampkring toe, die aan de maan ontbreekt.
Inrigting om het gewigt van zeer geringe hoeveelheden stof te bepalen. — Alfred mc. mayer, hoogleeraar in de natuur- en scheikunde aan de universiteit van Maryland, bezigt den volgenden kleinen, gemakkelijk te vervaardigen toestel, waarmede gewigten van 1⁄100 en zelfs 1⁄1000 milligram kunnen bepaald worden. Een ongeveer drie duim lange, door uittrekking in de glasblazerslamp verkregen uiterst dunne glasdraad wordt aan het eene uiteinde haaksgewijs omgebogen en het andere einde in horizontale rigting met lak op een stuk hout bevestigd. Als schaaltje dient een uiterst dun (0,001 tot 0,002 E.d.) schijfje droog merg van de eene of andere plant, door welks midden een tweede, van onderen van een klein knopje voorzien, zeer dunne glasdraad gaat, die even ais de eerste haaksgewijs aan het andere einde omgebogen is en daarmede aan het einde van genen kan opgehangen worden. De weging geschiedt door aflezing op eene verdeelde schaal, waarvan de verdeelingen vooraf gemaakt zijn, door zeer kleine gewigten, verkregen door een zeer dun hoofdhaar te wegen en in kleinere stukjes van gelijke lengte te knippen, op het schaaltje te leggen. De aldus verkregen grootere afdeelingen der schaal worden dan vervolgens in kleinere verdeeld. De geheele inrigting berust derhalve op de veerkracht van den horizontalen draad. Daar deze hoogst gevoelig is voor den geringsten luchtstroom, zoo moet de kleine toestel in een glazen kastje geplaatst worden. (Americ. Journ. 1858, p. 39).
De grootste bloedligchaampjes.—Uit eenige metingen, verrigt aan de bloedligchaampjes van den Japanschen reuzen-salamander (Cryptobranchus japonicus) en uitvoeriger medegedeeld in de Verslagen en Mededeelingen der Konink. Akademie, DI. VII, St. 3, is mij gebleken, dat van alle dieren, wier bloed tot hiertoe onderzocht is, de bloedligchaampjes van dit dier de grootste oppervlakte bezitten. De gemiddelde overlangsche doormeter bedraagt 46,8 m m m, de gemiddelde dwarse doormeter 32,8 m m m, de daaruit berekende gemiddelde oppervlakte 1203 vierkante m m m. Legt men de uitkomsten der metingen van rud. wagner aan de bloedligchaampjes van Proteus angvineus ten grondslag, dan vindt men voor de oppervlakte van deze 1099 vierkante m m m. De gemiddelde oppervlakte van een menschelijk bloedligchaampje is 42 vierkante m m m.
