silicium, zink gebruikt worden, maar slechts als oplossingsmiddel, niet als reduceermiddel. Zoo hebben deville en caron onlangs eene wijze beschreven ter afzondering van kristallijn silicium, door zamensmelting eener siliciumverbinding met natrium en met zink, waarbij het eerste als reductie-, het laatste als oplossingsmiddel dient.
Het borium en silicium worden langs dezen weg verkregen, gedeeltelijk onder den vorm van hexagonale, meer of min metaalglanzende plaatjes, gelijkvormig aan die van graphiet en evenzeer als deze weerstand biedende aan de meeste scheikundige agentia, zelfs aan gloeijing in zuurstofgas; gedeeltelijk worden zij ook verkregen in den vorm van goed gevormde, meestal meer of min gekleurde octaëderkristallen, in hardheid en in scheikundig karakter alleen met diamant vergelijkbaar.
Ziedaar dus de drie vormen der koolstof teruggevonden bij het borium en het silicium! Naauwelijks is er een kenmerk, dat ze van elkander onderscheidt, dan de verschillende natuur der verbindingen, die zij met zuurstof of met andere elementen opleveren, en daarenboven het merkwaardige vermogen, dat het borium bezit om zich onder verschijnselen van gloeijing onmiddellijk met de gasvormige stikstof te vereenigen, wat bij het silicium en de kool slechts langs eenen omweg te bereiken is, die voor het silicium evenwel veel korter is dan voor de kool.
Onder de onverwachte gevolgen, die de ruimere studie dezer elementen reeds heeft opgeleverd, behoort ook de ontdekking van een aantal nieuwe verbindingen derzelve, wier beslaan vroeger niet vermoed werd. Zoo heeft men eene gasvormige silicium-waterstofverbinding ontdekt, die zelfontvlambaar is als phosphor-waterstofgas, en die door zijne met die van arsenik-waterstofgas overeenkomstige verhouding bij gloeijing en bij onvolkomen verbranding, de schrik zal worden van de geregtelijk-geneeskundigen.
Ook een siliciumoxyde, zuurstofarmer dan het kiezelzuur, is gevonden, benevens eene daarmede overeenkomstige chloorverbinding. Al deze stoffen, opmerkelijk reeds door hare wijze van ontstaan en hare buitengewone eigenschappen, belooven nog een rijken schat van kennis, waardoor inzonderheid eenige theoretisch-chemische vragen omtrent het silicium eene schrede nader aan hare oplossing gebragt zullen kunnen worden.
